Marcellus (cognomen)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Marcellus was het cognomen van enkele prominente persoonlijkheden in het Oude Rome.

De Claudii Marcelli waren de meest illustere tak van de gens Claudia. Plutarchus (Marcellus 1.) stelt dat de veroveraar van Syracuse de eerste was die dit cognomen droeg, maar dit is zeer waarschijnlijk een vergissing. Wanneer hij voor het eerst werd gebruikt is dus niet precies bekend, maar de eerste historisch geattesteerde Marcellus is de consul van 331 v.Chr.

Stamboom[bewerken | brontekst bewerken]

Marcus Claudius Marcellus
 
 
 
 
 
Marcus Claudius Marcellus
 
 
 
 
 
Marcus Claudius Marcellus
 
 
 
 
 
Marcus Claudius Marcellus
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Marcus Claudius Marcellus
 
Marcus Claudius Marcellus
 
 
 
 
 
Marcus Claudius Marcellus
 
 
 
 
 
Marcus Claudius Marcellus[1]
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Marcus Claudius Marcellus
 
 
 
 
 
Gaius Claudius Marcellus
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Marcus Claudius Marcellus
 
Gaius Claudius Marcellus
 
Gaius Claudius Marcellus
 
Octavia Thurina minor
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Claudia Marcella maior
 
Claudia Marcella minor
 
Marcus Claudius Marcellus
 
Iulia Caesaris maior
 

Marcus Claudius Marcellus
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Marcus Claudius Marcellus Aeserninus
 
 
 
 
Publius Cornelius Lentulus Marcellinus
 
Cornelia
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Marcus Claudius Marcellus Aeserninus
 
 
 
 
 
 
Gnaius Cornelius Lentulus Marcellinus
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Marcus Claudius Marcellus Aeserninus
 
Asinia
 
 
(Publius) Cornelius Lentulus Marcellinus
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Marcus Claudius Marcellus Aeserninus
 
 
 
 
Publius Cornelius Lentulus Marcellinus

Noot[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Hij wordt bij geen enkele antieke auteur vermeld, maar is de noodzakelijk link in de stamboom van de Claudii Marcelli. W. Drumann, Geschichte Roms in seinem Uebergange von der republikanischen zur monarchischen Verfassung, II, Königsberg, 1838, p. 393.