Margarita Gasparjan

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Margarita Gasparyan)
Margarita Gasparjan
Roland Garros 2016
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Rusland Rusland
Geboorteplaats Moskou, Rusland
Geboortedatum 1 september 1994
Woonplaats Moskou, Rusland
Lengte 1,83 m
Gewicht 73 kg
Profdebuut 2010
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 1.956.479 US dollar
Coach Jelena Makarova
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 219–150
Titels 2 WTA, 9 ITF
Hoogste positie 41e (15 februari 2016)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 4e ronde (2016)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (2015, 2016, 2019–2021)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2019)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2019, 2020)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 116–66
Titels 4 WTA, 8 ITF
Hoogste positie 25e (6 juni 2016)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (2016, 2019)
Vlag van Frankrijk Roland Garros halve finale (2016)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2015)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2015, 2018)
Laatst bijgewerkt op: 30 juni 2023
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Margarita Melikovna Gasparjan (Moskou, 1 september 1994) is een tennisspeelster uit Rusland. Zij begon met tennis toen zij vijf jaar oud was. Haar favoriete ondergrond is hardcourt en gras. Zij speelt rechtshandig en heeft een enkelhandige backhand.

Na een afwezigheid van anderhalf jaar (sinds medio 2021), waarin zij trouwde en een zoon kreeg, speelt Gasparjan sinds januari 2023 onder de naam Margarita Betova.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Gasparjan debuteerde in 2010 op het ITF-toernooi van Moskou (Rusland). Zij stond in 2012 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Moskou (Rusland) – hier veroverde zij haar eerste titel, door de Oekraïense Ljoedmyla Kitsjenok te verslaan. Tot op heden(juni 2023) won zij negen ITF-titels, de meest recente in 2015 in Croissy-Beaubourg (Frankrijk).

In 2012 speelde Gasparjan voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Moskou, waar zij via een wildcard was toegelaten. Zij stond in 2015 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Bakoe – hier veroverde zij haar eerste titel, door de Roemeense Patricia Maria Țig te verslaan. Door drie knie-operaties[1] was zij ruim een jaar buiten bedrijf (van juli 2016 tot oktober 2017). In 2018 won zij haar tweede WTA-titel, in Tasjkent. Daarna duurde het 2½ jaar voor zij weer eens in een finale stond, op het WTA-toernooi van Sint-Petersburg 2021 – tijdens de eindstrijd tegen landgenote Darja Kasatkina moest Gasparjan in de tweede set afhaken, wegens een onderrug­blessure.

In 2016 bereikte zij de vierde ronde op de Australian Open. Haar hoogste positie op de WTA-ranglijst is de 41e plaats, die zij bereikte in februari 2016.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Gasparjan behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 2010 op het ITF-toernooi van Kazan (Rusland) samen met landgenote Anna Arina Marenko. Zij stond in 2012 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Kaarst (Duitsland), samen met landgenote Anna Smolina – hier veroverde zij haar eerste titel, door het Russische duo Alexandra Artamonova en Marina Melnikova te verslaan. Tot op heden(juni 2023) won zij acht ITF-titels, de meest recente in 2015 in Trnava (Slowakije).

In 2011 speelde Gasparjan voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Moskou, waar zij samen met landgenote Darja Gavrilova via een wildcard was toegelaten. Zij stond in 2014 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Tasjkent, samen met landgenote Aleksandra Panova – zij verloren van het koppel Aleksandra Krunić en Kateřina Siniaková. In 2015 veroverde Gasparjan haar eerste WTA-titel, op het toernooi van Bakoe, samen met landgenote Aleksandra Panova, door het koppel Vitalia Djatsjenko en Olha Savtsjoek te verslaan. In 2016 bereikte zij op Roland Garros de halve finale, aan de zijde van landgenote Svetlana Koeznetsova.

Haar hoogste positie op de WTA-ranglijst is de 25e plaats, die zij bereikte in juni 2016.

Tennis in teamverband[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 2013–2019 maakte Gasparjan deel uit van het Russische Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 1–4.

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
2011 648 747
2012 231 280
2013 318 243
2014 217 99
2015 62 75
2016 115 41
2018 105 218
2019 87 95
2020 125 255
2021 164 1604

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 2015-08-02 Vlag van Azerbeidzjan WTA Bakoe hardcourt Vlag van Roemenië Patricia Maria Țig 6-3, 5-7, 6-0 details
2. 2018-09-29 Vlag van Oezbekistan WTA Tasjkent hardcourt Vlag van Rusland Anastasija Potapova 6-2, 6-1 details
verloren finales
1. 2021-03-21 Vlag van Rusland WTA Sint-Petersburg hardcourt (i) Vlag van Rusland Darja Kasatkina 3-6, 1-2, opg. details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 2015-08-02 Vlag van Azerbeidzjan WTA Bakoe hardcourt Vlag van Rusland Aleksandra Panova Vlag van Rusland Vitalia Djatsjenko
Vlag van Oekraïne Olha Savtsjoek
6-3, 7-5 details
2. 2015-10-03 Vlag van Oezbekistan WTA Tasjkent hardcourt Vlag van Rusland Aleksandra Panova Vlag van Rusland Vera Doesjevina
Vlag van Tsjechië Kateřina Siniaková
6-1, 3-6, [10-3] details
3. 2016-04-30 Vlag van Tsjechië WTA Praag gravel Vlag van Tsjechië Andrea Hlaváčková Vlag van Argentinië María Irigoyen
Vlag van Polen Paula Kania
6-4, 6-2 details
4. 2019-02-03 Vlag van Rusland WTA Sint-Petersburg hardcourt (i) Vlag van Rusland Jekaterina Makarova Vlag van Rusland Anna Kalinskaja
Vlag van Slowakije Viktória Kužmová
7-5, 7-5 details
verloren finales
1. 2014-09-13 Vlag van Oezbekistan WTA Tasjkent hardcourt Vlag van Rusland Aleksandra Panova Vlag van Servië Aleksandra Krunić
Vlag van Tsjechië Kateřina Siniaková
2-6, 1-6 details
2. 2015-11-15 Vlag van Frankrijk WTA Limoges hardcourt (i) Vlag van Georgië Oksana Kalasjnikova Vlag van Tsjechië Barbora Krejčíková
Vlag van Luxemburg Mandy Minella
6-1, 5-7, [6-10] details
3. 2019-08-23 Vlag van Verenigde Staten WTA The Bronx hardcourt Vlag van Roemenië Monica Niculescu Vlag van Kroatië Darija Jurak
Vlag van Spanje María José Martínez Sánchez
5-7, 6-2, [7-10] details

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2015 2016 2018 2019 2020 2021
Vlag van Australië Australian Open 4R 2R 1R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 1R 1R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 2R g.t.
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 2R 2R

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2015 2016 2018 2019
Vlag van Australië Australian Open 2R 2R
Vlag van Frankrijk Roland Garros HF
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 1R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 2R 1R

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Margarita Betova.