Margriet der Nederlanden

Margriet
	1943
Prinses der Nederlanden,; Prinses van Oranje-Nassau
Periode	1943-heden
Vader	Bernhard van Lippe-Biesterfeld
Moeder	Juliana
Dynastie	Oranje-Nassau
Broers/zussen	Beatrix (1938), Irene (1939), en Christina (1947)
Partner	Pieter van Vollenhoven
Kinderen	Maurits (1968), Bernhard (1969), Pieter-Christiaan (1972) en Floris (1975)

Margriet Francisca (Ottawa, 19 januari 1943), Prinses der Nederlanden, Prinses van Oranje-Nassau, Prinses van Lippe-Biesterfeld, is de derde dochter van koningin Juliana en prins Bernhard en de negende in lijn voor de troonopvolging. De prinses is officieel Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Margriet der Nederlanden, maar in het dagelijks gebruik wordt ze kortweg Prinses Margriet genoemd.

Jeugd en opleiding

Margriet werd geboren in Ottawa in Ontario nadat de Koninklijke Familie in 1940 was uitgeweken naar Canada vanwege de Duitse bezetting. De kamers van het ziekenhuis waar ze geboren werd waren tijdelijk extraterritoriaal verklaard. Juridisch betekende dit dat deze kamers niet-Canadees grondgebied werden verklaard en dientengevolge Margriet automatisch de Nederlandse nationaliteit van haar moeder verkreeg (dus zonder de Canadese nationaliteit die volgens de Canadese wetgeving voor op Canadees grondgebied geborenen geldt) ^[1]. Ze is de enige persoon van koninklijke bloede geboren op Noord-Amerikaans grondgebied. De bloem waarnaar de Prinses is vernoemd, vormde in de oorlog één van de symbolen van het verzet tegen nazi-Duitsland.

Margriet werd gedoopt op 29 juni 1943 in de St. Andrew's Presbyterian Church, de oudste protestantse kerk in Canada, in de aanwezigheid van, onder andere, Canadese hoogwaardigheidsbekleders zoals Prime Minister Mackenzie King, Lord Athlone, gouverneur-generaal van Canada, Martine Roëll, hofdame van prinses Juliana, koningin Mary, de vrouw van koning George V en de Amerikaanse president Franklin Roosevelt ^[2]. Tijdens haar doop trad de Nederlandse koopvaardij op als één van de peten. Albert John Andrée Wiltens, advocaat te Den Haag was eveneens peetoom.

Vanaf 1945, tot haar dood, heeft Koningin Juliana de stad elk jaar tienduizenden tulpenbollen gestuurd als dank hiervoor. Deze koninklijke geste is uitgegroeid tot een beroemd internationaal tulpenfestival.

Na de oorlog kwam Margriet samen met haar moeder en haar zussen Beatrix en Irene over naar Nederland en ging ze wonen op Paleis Soestdijk. In 1947 werd hier haar jongste zusje Christina geboren. In 1948 veranderde het jonge gezinsleven op Soestdijk drastisch, toen Juliana de troon nam van Wilhelmina. In 1961 nam Prinses Margriet voor de eerste maal deel aan Prinsjesdag met haar zusters Beatrix en Irene, sinds 1967 in het bijzijn van haar echtgenoot.

Margriet is net als haar zussen scout geweest. Zij was kabouter met de naam "Kabouter Vrolijk" en later padvindster.

Eind jaren veertig bezocht de prinses als basisschool eerst de voor die tijd vooruitstrevende Werkplaats Kindergemeenschap van Kees Boeke in Bilthoven. Vanaf de derde klas ging ze naar de Nieuwe Baarnse School. In 1961 behaalde ze het diploma Gymnasium-A aan het Baarnsch Lyceum. Na de middelbare school volgde Margriet een jaar lang colleges Frans en (kunst)geschiedenis aan de Universiteit van Montpellier en daarna enkele inleidende juridische colleges aan de Rijksuniversiteit Leiden.

Huwelijk en gezin

Margriet is op 10 januari 1967 gehuwd met Pieter van Vollenhoven. Margriet was de eerste Oranje die trouwde met een burger van het eigen volk hoewel Pieter van Vollenhoven wél lid is van een vooraanstaand patriciërsgeslacht van het Koninkrijk der Nederlanden. Hun huwelijk had in het begin dan ook veel tegenstand. Dankzij Koningin Juliana kon het huwelijk echter doorgang vinden. Het echtpaar heeft vier kinderen:

De kinderen kregen de persoonlijke titel 'Prins van Oranje-Nassau' met het predicaat "Hoogheid". Margriet en haar echtgenoot hebben samen tien kleinkinderen. De kleinkinderen van Pieter van Vollenhoven en Prinses Margriet hebben geen adellijke titel.

Brits staatsburgerschap

Door haar afstamming van Sophia Keurvorstin van Hannover, is het voor prinses Margriet theoretisch mogelijk het Britse staatsburgerschap te claimen, gebaseerd op The Act for the Naturalization of the Most Excellent Princess Sophia, Electress and Duchess Dowager of Hanover, and the Issue of her Body' van 1705. Deze wet werd vervangen in 1948 en is niet langer van kracht; prinses Margriet is echter geboren in 1943. Zij heeft van dit recht nooit gebruikgemaakt.

Maatschappelijke rol

In 1980 werd Margriets zuster Beatrix koningin der Nederlanden. Beatrix gaf tijdens haar inhuldigingsrede als nieuwe Koningin aan in haar hoedanigheid als staatshoofd naast haar man Prins Claus ook ondersteuning te zullen krijgen van haar zuster Margriet en haar zwager Pieter. Vanaf die tijd werd Prinses Margriet reserve koningin van Nederland. In deze hoedanigheid vervult zij tal van representatie taken voor het Koninklijk Huis. Bij officiële bezoeken van buitenlandse staatshoofden neemt Prinses Margriet met haar echtgenoot altijd deel. Daarnaast brengt de prinses om de zoveel tijd een officieel bezoek aan Canada - het land waar zij is geboren. Regelmatig bezoekt ze de Nederlandse Antillen. Ze vertegenwoordigde Nederland bij vele gelegenheden, zoals bij de uitvaart van koning Hassan van Marokko en Prinses Diana. Ook op Prinsjesdag vergezelt Margriet haar oudste zuster, evenals op Koninginnedag met haar gezin.

De gezondheidszorg en cultuur vormen haar aandachtsvelden. Prinses Margriet zet zich van jongs af in voor het Rode Kruis. Als gediplomeerd verpleegster voer ze op het hospitaalschip Henri Dunant tot aan haar huwelijk. Later vervulde ze bestuurlijke functies bij de Nederlandse afdeling van het Rode Kruis en was ze in de jaren '90 president van het Internationale Rode Kruis en Halve Maan. Voor dit werk bracht zij vele bezoeken aan probleemregio's in de wereld. Maar ook in eigen land kunnen instellingen van gezondheidszorg rekenen op haar belangstelling. Verder was Margriet jarenlang voorzitter van de Europese Culturele Stichting, die bruggen wil slaan tussen de verschillende culturen in Europa.

Prinses Margriet werd vaak onderscheiden, soms om protocolaire redenen, soms vanwege haar werk voor het Rode Kruis. Zie daarvoor: De lijst van onderscheidingen van Prinses Margriet der Nederlanden.