Marguerite de Witt-Schlumberger

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Marguerite de Witt-Schlumberger

Marguerite de Witt-Schlumberger (18531924) was een Frans feministe en suffragette.

Familie[bewerken | brontekst bewerken]

De Witt was een dochter van de Franse politicus Conrad de Witt (1824-1909) en de vertaalster Henriette Guizot (1829-1908), en een kleindochter van de Franse politicus en geleerde Francois Guizot (1787-1874).

Ze was getrouwd met Paul Schlumberger en moeder van zes kinderen, waaronder Conrad en Marcel Schlumberger, de oprichters van Société de Prospection Électrique. Dat bedrijf is uitgegroeid tot de multinational Schlumberger, die wereldwijd actief is op het gebied van metingen in boorgaten (petrofysica). Jean was als auteur betrokken bij de oprichting in 1909 van La Nouvelle Revue française, een literair tijdschrift, samen met André Gide and Gaston Gallimard.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

In 1873 richtte de Witt een stichting op voor de verheffing van prostituees. Verder was ze voorzitter van de Internationale liga voor de rechten van de vrouw. Tot haar overlijden was ze voorzitter van de Franse suffragette-beweging (Union française pour le suffrage des femmes).

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Le Triomphe de Jean Bréval. Paris, 1892.
  • Une femme aux femmes. Pourquoi les femmes doivent étudier la question des moeurs ? Genève, 1908².
  • Aux jeunes ouvrières. Conseils d'une mère. Paris, 1911.
  • Aux jeunes filles. Paris, 1913.
  • Les Idées de Mrs Olive Schreiner sur la femme et le travail. Paris, 1913.
  • De la Responsabilité des mères dans l'éducation morale de leurs fils. Nîmes, 1913.
  • Le rôle des femmes de pasteurs en France pendant la guerre. Paris, 1917.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • En mémoire de madame de Witt-Schlumberger. Lisieux, [z.d.].

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]