Martin Hannett

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

James Martin Hannett (Manchester, 31 mei 1948 — aldaar, 18 april 1991) was een innovatieve muziekproducent, mede-ontdekker van Joy Division en medeoprichter van Factory Records samen met Tony Wilson.

Zijn handelsmerk was een ijl, onheilspellend en tegelijkertijd gevoelig geluid. Hij paste vaak looping technologie toe om noten te vertragen, herhalen en van echo te voorzien. Daarbij gebruikte hij digitale filters die toen 'State of the art' waren.

Het toepassen van deze technieken op de mineur muziek van Joy Division, in het bijzonder goed te horen in het geluid van de drums, verleende hun muziek een wrang en afstandelijk aura. In deze zin benadrukte de productie van Hannett de negatieve ruimte in het geluid van Joy Division, door evenveel belang toe te kennen aan de omringende leegte als aan de Spartaanse instrumentatie van de band.

Hannett had de naam een producer te zijn waarmee onmogelijk viel samen te werken. Hij was geobsedeerd door het geluid van drums en was nooit tevreden, totdat de drums helemaal samenvielen met het geluid dat hij in zijn hoofd had. Volgens de overlevering dwong hij tijdens een opnamesessie Joy Division drummer Stephen Morris zijn drumstel uit elkaar te halen en in een toilet weer op te bouwen om zo een aantal aanvullende stukken op te nemen. De complexiteit en kwaliteit van de drums die deze behandeling hebben ondergaan is in het bijzonder te horen in Joy Division songs als "Atrocity Exhibition" en "She's Lost Control."

Er ontstond een verwijdering tussen Hannett en Factory. In 1982 spande hij een rechtszaak aan over een financieel geschil.

Op dit punt was Hannetts carrière in een neerwaartse spiraal terechtgekomen door zijn omvangrijke drugsgebruik, in het bijzonder zijn voorliefde voor heroïne. Zijn gewicht verdubbelde. Uiteindelijk stierf Hannett door hartfalen in 1991. Hij werd 42 jaar.

Hannett gebruikte vaak het pseudoniem "Martin Zero."

In de film 24 Hour Party People (2002) wordt hij vertolkt door de acteur Andy Serkis. De film is gebaseerd op Wilsons carrière als medeoprichter van Factory Records en de nachtclub The Haçienda.

Discografie als producer[bewerken | brontekst bewerken]

Albums[bewerken | brontekst bewerken]

EPs[bewerken | brontekst bewerken]

Singles[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]