Marty Jannetty

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Marty Jannetty
Marty Jannetty in 2004
Persoonlijke informatie
Volledige naam Frederick Marty Jannetty
Geboorteplaats Vlag van Verenigde Staten Columbus (Georgia)
Geboortedatum 3 februari 1960
Lengte 1,80 m
Gewicht 103 kg
Carrière
Debuut 5 april 1984
Met pensioen 2 december 2013
Ringnaam Marty Jannetty
Marty Oates
Trainer/coach Jerry Oates
Discipline Professioneel worstelen
(en) IMDb-profiel

Marty Jannetty, geboren als Frederick Marty Jannetty, (Columbus (Georgia), 3 februari 1960) is een Amerikaans voormalig professioneel worstelaar die vooral bekend werd als tag teamworstelaar in de World Wrestling Federation als lid van The Rockers met vaste partner Shawn Michaels. Hij was actief tussen 1984 en 2013.

Jannetty is een gewezen WWF Intercontinental Champion en was één keer houder van het WWF Tag Team Championship met 1-2-3 Kid, hoewel hij dit kampioenschap al eerder won als partner van Shawn Michaels. Deze overwinning werd echter nooit door de promotie geverifieerd.

Jannetty veroverde in totaal 8 kampioenschappen als lid van een tag team. Hij was minder succesvol als individueel worstelaar, met drie titels bij de zwaargewichten toen hij uitkwam voor promoties met minder financiële mogelijkheden.

Hij deemsterde na zijn succesrijke periodes in de jaren '80 en '90 nationaal weg en beëindigde in december 2013 zijn carrière.

Professioneel worstelcarrière (1984-2013)[bewerken | brontekst bewerken]

Vroege carrière (1984-1988)[bewerken | brontekst bewerken]

Marty Jannetty begon zijn carrière in 1984 als amateurworstelaar in zijn thuishaven Georgia en kwalificeerde zich voor de plaatselijke kampioenschappen worstelen op de middelbare school.

Hij vatte zijn professionele worstelcarrière aan op 5 april 1984, meer bepaald in de divisie 'Central States' van de 'National Wrestling Alliance' (NWA). Jannetty werd getraind door Jerry Oates. Hij maakte algauw deel uit van tag teams naast verschillende partners, onder wie "Bulldog" Bob Brown, Dave Peterson en Tommy Rogers. Met hen stichtte Jannetty de worstelgroep "Uptown Boys".

In de lente van 1985 ontmoette Jannetty nieuwkomer Shawn Michaels, met wie hij een hechte band kreeg. De twee werkten samen als The Midnight Rockers en bemachtigden al snel het 'Central States Tag Team Championship' ten koste van "The Batten Twins". In 1986 verliet het duo NWA en sloten zich aan bij de 'American Wrestling Association' (AWA). Daar bouwden Jannetty en Michaels een reputatie op als getalenteerde worstelaars met veel atletisch vermogen. Jannetty en Michaels waren een tandem die veelal acrobatische bewegingen uitvoerden.

"The Midnight Rockers" veroverden tweemaal het 'AWA Tag Team Championship'. Ze versloegen telkens "Playboy" Buddy Rose en Doug Somers. Het duo bemachtigde tevens 2 keer het 'NWA Southern Tag Team Championship' voor 'Championship Wrestling Association' mits een overwinning tegen de "Rock 'n' Roll RPM's" voordat ze in 1988 definitief naar de World Wrestling Federation (WWF) vertrokken.

World Wrestling Federation (WWF) (1988-1994)[bewerken | brontekst bewerken]

The Rockers (1988-1992)[bewerken | brontekst bewerken]

Zie The Rockers voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Het team van Jannetty en Michaels heette voortaan simpelweg "The Rockers", maar voorts werden hun eigenschappen rechtstreeks overgenomen uit hun periode bij de AWA. Het duo werd vaak "tag teamspecialisten" genoemd door commentator Gorilla Monsoon. Jannetty maakte net als Michaels zijn debuut in een televisieopname van het programma WWF Superstars op 18 juni 1988. Ze kregen concurrentie van teams als Demolition, The Hart Foundation en The Brain Busters tussen 1988 en 1990. Jannetty's eerste pay-per-view-optreden vond plaats bij het evenement Survivor Series.

Ondanks hun populariteit hebben "The Rockers" nooit het WWF Tag Team Championship gewonnen tijdens hun 3-jarige run. Jannetty en Michaels versloegen in oktober 1990 daadwerkelijk titelhouders The Hart Foundation, maar hun zege werd geschrapt door een geannuleerd ontslag van Jim Neidhart - één helft van "The Hart Foundation". Het kampioenschap zou daardoor van houders veranderen, maar de federatie kwam terug op zijn stappen. Toen het nieuws zich verspreidde, legde WWF uit dat het oorspronkelijke resultaat nietig was verklaard door een gescheurd touw in de ring, iets wat zich effectief heeft voorgedaan.

In 1991 werd Michaels "per ongeluk" geraakt na een manoeuvre geïnitieerd door Jannetty op een van "The Nasty Boys". Hij raakte echter Michaels, resulterend in eliminatie van die laatste bij het evenement Survivor Series. Michaels was woedend op Jannetty. In een poging hun problemen op te lossen, nodigde Brutus "The Barber" Beefcake hen uit als gasten in zijn praatprogramma "The Barbershop". Jannetty en Michaels leken zich te gaan verzoenen, maar toen werd hij door Michaels door een glazen raam gegooid op de set.

Jannetty raakte aanvankelijk (kayfabe) geblesseerd, waardoor hem een kans op het vacante WWF Championship werd ontnomen bij het evenement Royal Rumble in 1992. Ric Flair won die wedstrijd, maar Jannetty zou dus niet deelnemen. Hij zou worstelen bij WrestleMania VIII, maar was alweer de grote afwezige. In maart 1992 diende Jannetty uiteindelijk zijn ontslag in. Zes maanden later bereikte Jannetty een nieuw akkoord met WWF, nadat hij pas ontslag had genomen.

Hij was vanaf januari 1993 opnieuw een vaste waarde en daagde regerend kampioen Shawn Michaels uit voor het WWF Intercontinental Championship bij het evenement Royal Rumble, traditioneel de eerste pay-per-view van het jaar. Jannetty versloeg zijn oude partner. Volgens Jannetty was zijn terugkeer de verdienste van Curt Hennig, die op goede voet stond met eigenaar Vince McMahon. Hij was (fictief) van mening dat zijn titelwinst een straf was voor Michaels. Op 17 mei 1993 worstelde hij nogmaals tegen Michaels, een wedstrijd die werd verkozen tot PWI Match of the Year door het magazine Pro Wrestling Illustrated.

Gedurende de zomer van 1993 worstelde Jannetty tegen Doink the Clown. Hij vormde later een tag team met de 1-2-3 Kid. Jannetty en 1-2-3 Kid waren 'overlevers' in hun eliminatiewedstrijd bij het evenement Survivor Series. Jannetty en 1-2-3 Kid veroverden op 10 januari 1994 het WWF Tag Team Championship tegen "The Quebecers".

Controverse rond Chuck Austin (1990-1994)[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens een wedstrijd in het Yuengling Center te Tampa (Florida) in december 1990 voerde Jannetty zijn afwerkingsbeweging Rocker Dropper uit op Chuck Austin, maar brak daarbij Austins nek. Die laatste klaagde Jannetty, Michaels en Titan Sports aan. Toen de zaak begin 1994 door de rechtbank werd behandeld ontving Austin naar verluidt een schadeclaim van $ 26,7 miljoen.

In de aanloop naar WrestleMania X verscheen Jannetty voor de rechtbank, met een plotselinge verdwijning uit de promotie als gevolg. Hij keerde terug naar het voorplan medio 1995 en was meermaals te zien bij Extreme Championship Wrestling.

Terugkeer naar WWF (1995-1996)[bewerken | brontekst bewerken]

Jannetty keerde terug naar WWF in september 1995. Hij bleef worstelen als een face ('goede' worstelaar), ondanks een verhaallijn naast zijn voormalige partner Shawn Michaels. Hij werkte twee maanden samen met Razor Ramon tegen Sycho Sid en 1-2-3 Kid.

Hierna veranderde Jannetty in een heel ("slechterik") door zich in 1996 aan te sluiten bij Leif Cassidy. Het duo werd bekend als "The New Rockers", maar slaagden er niet in het WWF Tag Team Championship te winnen. Jannetty verliet WWF opnieuw na het evenement Survivor Series omdat hij ontevreden was over het gebrek aan succes van het team. Jannetty deed zijn beklag, maar werd ontslagen.

Post-WWF (1996-2004)[bewerken | brontekst bewerken]

Na zijn loopbaan in de World Wrestling Federation sloot Jannetty een overeenkomst met de in New York gevestigde onafhankelijke promotie 'Ultimate Championship Wrestling' in 1997, samen met andere WWF-alumni. Hij dook op bij de World Championship Wrestling (WCW) in januari 1998, waar hij onderdeel was van de lichtgewichtsklasse voordat hij in maart 1999 werd ontslagen door Eric Bischoff. Hij was toen herstellende van een (non-fictieve) schouderblessure die hij opliep tijdens een wedstrijd met Konnan.

Jannetty worstelde één wedstrijd voor Extreme Championship Wrestling in 2000. Hij raakte verzeild bij talloze onafhankelijke promoties, waaronder een korte periode in de 'Xcitement Wrestling Federation' (XWF) van promotor Jimmy Hart. Jannetty scheerde evenwel geen hoge toppen meer en verdween op nationaal niveau helemaal uit beeld. Hij zou later nooit zijn successen uit de jaren '80 en '90 evenaren, hoewel Jannetty in 2005 nog één keer terugkeerde naar WWE. Dit was echter vooral een nostalgische aangelegenheid.

Reünie van "The Rockers" (2005-2007, 2009)[bewerken | brontekst bewerken]

Jannetty vierde op 14 maart 2005 zijn terugkeer naar WWE via de grote poort, tijdens een aflevering van Monday Night Raw. Hij en Shawn Michaels kwamen voor het eerst sinds 1992 opnieuw samen als The Rockers. Ze namen het op tegen La Résistance (Rob Conway & Sylvain Grenier). "The Rockers" wonnen deze wedstrijd met vooral Jannetty in een hoofdrol.

Na deze reünie als "The Rockers" verlegde Jannetty zijn focus op Spirit Squad, die debuteerden tijdens de aflevering van Monday Night Raw op 20 februari 2006 tegen Shawn Michaels. Michaels werd door alle vijf leden aangevallen, totdat een onbekende naar de ring stormde om hem uit de nood te helpen en dit bleek Marty Jannetty te zijn.

"The Rockers" zouden samen een nieuw programma afwerken, maar in plaats daarvan werden Triple H en Shawn Michaels herenigd als D-Generation X. Op 3 maart 2007 kondigde WWE aan dat het alle professionele banden had verbroken met Jannetty zonder verdere uitleg.

Hij maakte eenmalig zijn opwachting tijdens een aflevering van Monday Night Raw op 19 oktober 2009, maar verloor van The Miz.

Chikara (2011-2013)[bewerken | brontekst bewerken]

Op 22 oktober 2011 raakte bekend dat Jannetty een contract had getekend bij de lucha libre-promotie Chikara als trainer, begeleider én worstelaar. Hij verbroederde met Sean Waltman (1-2-3 Kid) en legde met Waltman beslag op het lokale 'Tag Team Championship'. Ze werden verslagen door The Young Bucks, die later bekend werden in Azië bij 'New Japan Pro-Wrestling' (NJPW). Hij was even actief bij de onafhankelijke promotie 'UWA Elite' (NB: minder kapitaalkrachtige promotie).

Jannetty veroverde als lid van UWA op 51-leeftijd zowaar nog een laatste wereldtitel, maar op 2 december 2013 sloot hij er tevens zijn carrière af. Jannetty ging de geschiedenis in als bevlogen tag teamworstelaar, maar bleef als individuele worstelaar steken op drie wereldtitels. Hij won die kampioenschappen uitsluitend bij minder gekende promoties. Hij was vier decennia actief en stopte permanent als professioneel worstelaar op 53-jarige leeftijd.

In worstelen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Finishers
    • Diving fist drop
    • Rocker Dropper
  • Kenmerkende bewegingen
    • Diving crossbody
    • Dropkick
    • Superbomb
    • Superkick

Prestaties[bewerken | brontekst bewerken]

  • American Wrestling Association
  • Central States Wrestling
    • NWA Central States Heavyweight Championship (2 keer)
    • NWA Central States Tag Team Championship (4 keer, met Tommy Rogers (2x), Bob Brown (1x) en Shawn Michaels (1x))
    • NWA Central States Television Championship (1 keer)
  • Continental Wrestling Association
    • AWA Southern Tag Team Championship (2 keer met Shawn Michaels)
  • Michigan Wrestling Alliance
    • MWA Heavyweight Championship (1 keer)
  • Midwest Territorial Wrestling
    • MTW Heavyweight Championship (1 keer)
  • New Breed Pro Wrestling
    • NBPW Heavyweight Championship (1 keer)
  • Southern Wrestling Alliance
    • SWA Television Championship (1 keer)
  • United Wrestling Council
  • World Wide Wrestling Alliance
    • WWWA Intercontinental Championship (1 keer)
  • Wrestling Observer Newsletter
    • Tag Team of the Year (1989) met Shawn Michaels als The Rockers

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]