Maurits Van Saene

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Maurits Van Saene (Ninove, 28 oktober 1919Aalst, 21 januari 2000) was een Belgische kunstenaar, vooral gekend als schilder/tekenaar van (abstracte) marines, landschappen en naakten.[1] Hij was eveneens een restaurateur van monumentale gebouwen zoals de voormalige infirmerie (als enige restant) van de Ninoofse abdijgebouwen (1761-1793) waar hij verbleef, het kasteel ter Ham (Steenokkerzeel), het kasteel Steenhuize-Wijnhuize (familie van Waeyenberge) en het gastenkwartier van de Kartuizerspriorij te Sint-Martens-Lierde.

Hij studeerde aan het Sint-Lukas (thans LUCA School of Arts) in Brussel (1936-1940), en was vrije leerling aan het Ecole nationale supérieure des beaux-arts in Parijs (1940-1942).[2] In 1944 werkt hij met Jean Brusselmans in het Atelier van de Miniemenstraat in Brussel.

In 1943 won hij de Godecharleprijs. Van Saene was erelid van de Koninklijke Vlaamse Academie voor Wetenschappen en Kunsten.[3]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Bank van Brussel. Van Saene, ter gelegenheid van de retrospectieve van zijn werk in het Oud Hospitaal te Aalst van 5 tot 24 november 1968. N.V. Laconti, 1968.
  • Culturele Dienst van de Provincie Limburg. Van Saene, retrospectieve tentoonstelling provinciaal begijnhof Hasselt 24/9 - 15/10/1972. St.-Quintinusdrukkerij Hasselt, 1972.
  • Marcel Duchateau. Maurits van Saene. Tielt: Lannoo, 1977.
  • Belgisches Haus Köln Cäcilienstrasse. Van Saene und das meer: Gemälde Zeichnungen. Arte-Print Brüssel, 7 März - 8 April 1979.
  • Cultura Brussel. Ter gelegenheid van de tentoonstelling Van Saene in het Museum Dhondt-Dhaenens te Deurle. Meddens-Gutenberg, 1991.
  • Erik De Schrijver. Van Saene, de emotie en het metier. Meerbeeke: Drukkerij ABC, 2012.