Max Caldas

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Maximiliano Caldas)
Max Caldas
Max Caldas (2015)
Persoonlijke informatie
Volledige naam Maximiliano Jorge Caldas
Geboortedatum 9 maart 1973
Geboorteplaats San Isidro
Sportieve informatie
Discipline Hockey
Club HC Klein Zwitserland
Olympische Spelen 1996, 2004
Portaal  Portaalicoon   Sport

Maximiliano Jorge (Max) Caldas (San Isidro, 9 maart 1973)[1] is een Argentijns hockeycoach en voormalig hockeyer. Caldas beschikt ook over een Italiaans en een Nederlands paspoort.[2][3][4]

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Sporter[bewerken | brontekst bewerken]

De verdediger kwam sinds 1994 uit voor de Argentijnse hockeyploeg. Hij maakte deel uit van de selecties die uitkwamen op de Olympische Spelen van 1996 en 2004, en eindigde hierbij respectievelijk op een negende en elfde plaats. Hij speelde vier jaar in de Nederlandse hoofdklasse bij HC Klein Zwitserland.

Coach[bewerken | brontekst bewerken]

Nadat hij gedwongen zijn stick aan de wilgen hing door een blessure, legde hij zich toe op het coachingsvak. Hij begon als coach van de heren van Leiden.

Van 2006 tot 2008 was Caldas hoofdcoach bij de vrouwen van Amsterdam H&BC. In de zomer van 2008 maakte hij de overstap naar HC Bloemendaal om coach te worden van de heren. In het najaar van 2010 bereikten zowel Caldas, de KNHB en HC Bloemendaal overeenstemming over de benoeming van Caldas als bondscoach van de Nederlandse vrouwen.

In 2012 won hij op de Olympische Spelen van Londen goud met het Nederlandse vrouwenhockeyteam. Op 14 augustus 2012 werd hij koninklijk onderscheiden en werd hij benoemd tot ridder in de Orde van Oranje-Nassau.

In 2013 won hij met het Nederlandse vrouwenhockeyteam de eerste editie van de Hockey World League. Een half jaar later werd het team onder zijn leiding wereldkampioen op het WK hockey in Den Haag.

Na dit WK benoemde de KNHB Caldas tot bondscoach van de Nederlandse mannen.

Hij was coach van het Nederlands mannenteam tijdens de Olympische Spelen van 2016, waar hij een 4e plaats behaalde.

In 2017 en 2021 won hij met het Nederlandse herenhockeyteam het Europees Kampioenschap.

Caldas is als assistent-coach te zien in de documentaire Goud van regisseur Niek Koppen.

Na de Olympische Spelen in Tokio nam hij afscheid als bondscoach. Hij gaat aan de slag als bondscoach van de Spanjaarden.

Privé[bewerken | brontekst bewerken]

Max Caldas is de voormalige echtgenoot van de Australische oud-hockeyster Alyson Annan.[5] Hij heeft vier kinderen (2021).[6]