Mediodactylus

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Mediodactylus
Mediodactylus heterocercum
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Orde:Squamata (Schubreptielen)
Onderorde:Lacertilia (Hagedissen)
Infraorde:Gekkota (Gekko's)
Familie:Gekkonidae
Geslacht
Mediodactylus
Szczerbak & Golubev, 1977
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Mediodactylus op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Herpetologie

Mediodactylus is een geslacht van hagedissen dat behoort tot de gekko's (Gekkota) en de familie Gekkonidae.

Naam en indeling[bewerken | brontekst bewerken]

De wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door Mykola Mykolaiovych Shcherbak en Mikhail Leonidovich Golubev in 1977. Er zijn zeventien soorten, inclusief de pas in 2011 beschreven soorten Mediodactylus ilamensis en Mediodactylus stevenandersoni.[1]

Verschillende soorten werden vroeger ingedeeld bij het geslacht Cyrtopodion, Gymnodactylus, Tenuidactylus en het niet langer erkende geslacht Carinatogecko. Alle soorten komen voor in Azië en het Midden-Oosten. De bekendste soort is de naaktvingergekko (Mediodactylus kotschyi), die een verspreidingsgebied heeft dat zich uitstrekt van Iran tot delen van Europa en in 26 ondersoorten wordt verdeeld.[2]

De geslachtsnaam Mediodactylus betekent vrij vertaald 'gemiddelde tenen'.

Verspreiding en habitat[bewerken | brontekst bewerken]

De gekko's komen voor in delen van Azië, het Midden-Oosten en Europa en leven in de landen en deelgebieden Rusland, Turkmenistan, Kazachstan, Iran, China, Oezbekistan, Tadzjikistan, Kirgizië, Italië, Albanië, Macedonië, Servië, Bulgarije, Griekenland, Hongarije, Turkije, Cyprus, Syrië, Jordanië, Anatolië, Oekraïne, Irak, Pakistan, India, Israël, Libanon en Jordanië.[1] De habitat bestaat uit rotsige omgevingen, graslanden en verschillende typen scrublands en woestijnen. Ook in door de mens aangepaste streken zoals landelijke tuinen en stedelijke gebieden kunnen de dieren worden aangetroffen.

Beschermingsstatus[bewerken | brontekst bewerken]

Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan twaalf soorten een beschermingsstatus toegewezen. Zes soorten worden beschouwd als 'veilig' (Least Concern of LC) en vijf soorten als 'onzeker' (Data Deficient of DD). De soort Mediodactylus amictopholis ten slotte staat te boek als 'bedreigd' (Endangered of EN).[3]

Soorten[bewerken | brontekst bewerken]

Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.

Naam Auteur Verspreidingsgebied
Mediodactylus amictopholis Hoofien, 1967 Israël, Libanon
Mediodactylus aspratilis Anderson, 1973 Iran
Mediodactylus bartoni Štěpánek, 1934 Griekenland
Mediodactylus brachykolon Krysko, Rehman & Auffenberg, 2007 Pakistan
Mediodactylus danilewskii Strauch, 1887 Bulgarije, Oekraïne, Turkije, Griekenland
Mediodactylus heterocercus Blanford, 1874 Iran, Turkije, Irak, Syrië
Mediodactylus heteropholis Minton, Anderson & Anderson, 1970 Iran, Irak
Mediodactylus ilamensis Fathinia, Karamiani, Darvishnia, Heidari & Rastegar-Pouyani, 2011 Iran
Naaktvingergekko
(Mediodactylus kotschyi)
Steindachner, 1870 Italië, Albanië, Macedonië, Servië, Bulgarije, Griekenland, Hongarije, Turkije, Cyprus, Syrië
Mediodactylus narynensis Jerjomtschenko, Zarinenko & Panfilow, 1999 Kirgizië
Mediodactylus oertzeni Boettger, 1888 Griekenland
Mediodactylus orientalis Štěpánek, 1937 Israël, Libanon, Jordanië, Syrië, Turkije
Mediodactylus russowii Strauch, 1887 Rusland, Turkmenistan, Kazachstan, Iran, China, Oezbekistan, Tadzjikistan, Kirgizië
Mediodactylus sagittifer Nikolsky, 1900 Iran
Mediodactylus spinicauda Strauch, 1887 Iran, Turkmenistan
Mediodactylus stevenandersoni Torki, 2011 Iran
Mediodactylus walli Ingoldby, 1922 Pakistan

Bronvermelding[bewerken | brontekst bewerken]