Melchior Wathelet (1977)
| Melchior Wathelet | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Geboren | Verviers, 30 september 1977 | |||
| Land | .svg){kind=small} België
| |||
| Partij | cdH | |||
| Minister van Binnenlandse Zaken | ||||
| Aangetreden | 22 juli 2014 | |||
| Einde termijn | 11 oktober 2014 | |||
| Regering | Di Rupo I | |||
| Voorganger | Joëlle Milquet | |||
| Opvolger | Jan Jambon | |||
| Staatssecretaris voor Leefmilieu, Energie, Mobiliteit en Staatssecretaris voor Staatshervorming | ||||
| Aangetreden | 6 december 2011 | |||
| Einde termijn | 22 juli 2014 | |||
| Regering | Di Rupo | |||
| Toegevoegd aan | Elio Di Rupo (premier) Annemie Turtelboom (minister van Justitie) | |||
| Voorganger | Paul Magnette (Leefmilieu en Energie) Etienne Schouppe (Mobiliteit) Didier Reynders (Staatshervorming) | |||
| Opvolger | Catherine Fonck | |||
| Staatssecretaris voor Asiel en Migratie | ||||
| Aangetreden | 17 juli 2009 | |||
| Einde termijn | 6 december 2011 | |||
| Regering | Van Rompuy en Leterme II | |||
| Toegevoegd aan | Yves Leterme (premier) | |||
| Voorganger | Annemie Turtelboom | |||
| Opvolger | - | |||
| Staatssecretaris voor Begroting en Gezinsbeleid | ||||
| Einde termijn | 6 december 2011 | |||
| Regering | Leterme I, Van Rompuy en Leterme II | |||
| Toegevoegd aan | Yves Leterme (premier) Joëlle Milquet (minister van Werk) | |||
| Voorganger | Yves Leterme (Begroting) Gisèle Mandaila Malamba (Gezinsbeleid) | |||
| Opvolger | - | |||
| ||||
Melchior H.N. Wathelet, ook wel Melchior Wathelet Junior genoemd, (Verviers, 30 september 1977) is een Belgisch voormalig politicus van de cdH. Hij is een zoon van PSC-politicus Melchior Wathelet sr..
Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]
De voornaam Melchior wordt binnen de familie Wathelet al generaties lang aan de oudste zoon gegeven. Ook de oudste zoon van Melchior Wathelet Junior, het tweede kind van drie, kreeg deze voornaam.
Na een kandidatuur aan de Facultés universitaires Notre Dame de la Paix behaalde hij in 2001 zijn licentie rechten aan de Université catholique de Louvain. In 2002 behaalde hij nog een Master in Europees recht aan de Universiteit van Southampton in het Verenigd Koninkrijk. In dat jaar werd hij advocaat in zijn woonplaats Verviers en schreef hij zich in aan de balie van Luik.[1]
Politieke loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]
Wathelet kwam in de politiek in 2003, nadat hij in de Kamer van volksvertegenwoordigers kwam. In de legislatuur 2003-2007 zat hij met zijn partij in de oppositie. In 2004 werd hij fractievoorzitter en tweede vicepresident van zijn partij.
In 2007 werd hij in de Kamer herkozen en op 20 maart 2008 werd hij staatssecretaris voor Begroting en Gezinsbeleid in de regering-Leterme. Hij behield zijn bevoegdheden bij het aantreden van de regering-Van Rompuy. Bij de herschikking van de regering in juli 2009 kreeg hij bovendien de bevoegdheid Asiel en Migratie van Annemie Turtelboom, die minister van Binnenlandse Zaken werd.
In de regering-Di Rupo werd Wathelet staatssecretaris voor Leefmilieu, Energie, Mobiliteit en Staatshervorming. Nadat partijgenote Joëlle Milquet minister in de Waalse Regering werd, nam hij op 22 juli 2014 haar ministerschap over Binnenlandse Zaken over. Zijn eigen bevoegdheden als staatssecretaris werden overgedragen aan Catherine Fonck.
Bij de verkiezingen van 2014 behaalde cdH in Brussel een teleurstellend resultaat, dat daags nadien door Brussels kopstuk Milquet aan Wathelet werd toegeschreven. Wathelet had als staatssecretaris nieuwe vluchtroutes voor de luchthaven van Zaventem - een politiek probleem dat al jaren aansleepte - ingevoerd, met daarin meer vluchten boven het zuiden van Brussel en de Kanaalzone. Nadien bleef hij zonder uitvoerend mandaat. Hij zetelde wel terug als Kamerlid.
Op lokaal niveau was hij van 2007 tot 2015 gemeenteraadslid van Verviers.
In 2015 verliet Wathelet de politiek.[2]
Na de politiek[bewerken | brontekst bewerken]
In 2015 werd hij CEO van ICT-bedrijf Xperthis.[3] In 2020 fuseerde Xperthis met Infohos Solutions tot ZORGI, waarvan Wathelet CEO bleef tot begin 2023. Vervolgens werd hij commercieel directeur van NRB Group, de groep boven ZORGI. Hij stapte er in juli dat jaar op.[4] Van 2021 tot 2023 was hij ook bestuurer van NRB Group. Sinds oktober 2023 is hij partner van Edge Consulting.
In 2015 werd hij bestuurder van het Belgische filiaal van de Franse milieugroep Veolia[5] en in 2017 van energiebedrijf EDF Luminus.[6]
Sinds 2017 is Wathelet in navolging van François Cornelis voorzitter van het Circuit de Spa-Francorchamps.[7] Begin 2018 volgde hij ook Étienne Davignon als voorzitter van de Société Spa Grand-Prix op.[8]
Sinds 2015 is hij gasthoogleraar aan het IHECS in Brussel.
Bronnen, noten en/of referenties
|
| Voorganger: Yves Leterme (premier) |
Staatssecretaris voor Begroting 2008-2011 |
Opvolger: - |
| Voorganger: Gisèle Mandaila Malamba |
Staatssecretaris voor Gezinsbeleid 2008-2011 |
Opvolger: - |
| Voorganger: Annemie Turtelboom (minister) |
Staatssecretaris voor Asiel en Migratie 2009-2011 |
Opvolger: Maggie De Block |
| Voorganger: Paul Magnette |
Staatssecretaris voor Leefmilieu 2011-2014 |
Opvolger: Catherine Fonck |
| Voorganger: Paul Magnette |
Staatssecretaris voor Energie 2011-2014 |
Opvolger: Catherine Fonck |
| Voorganger: Etienne Schouppe |
Staatssecretaris voor Mobiliteit 2011-2014 |
Opvolger: Catherine Fonck |
| Voorganger: Didier Reynders |
Staatssecretaris voor Staatshervorming 2011-2014 |
Opvolger: Catherine Fonck |
| Voorganger: Joëlle Milquet |
Federaal minister van Binnenlandse Zaken 2014 |
Opvolger: Jan Jambon |
| Voorganger: Joëlle Milquet |
Federaal minister van Gelijke Kansen 2014 |
Opvolger: Elke Sleurs |