Methyl-2,5-dichloorbenzoaat

Methyl-2,5-dichloorbenzoaat
Structuurformule en molecuulmodel
	Structuurformule van methyl-2,5-dichloorbenzoaat
Algemeen
Molecuulformule	C8H6Cl2O2
IUPAC-naam	methyl-2,5-dichloorbenzoaat
Andere namen	2,5-dichloorbenzoëzuurmethylester
Molmassa	205 g/mol
SMILES	COC(=O)C1=C(C=CC(=C1)Cl)Cl
CAS-nummer	2905-69-3
EG-nummer	220-815-7
PubChem	17947
Wikidata	Q2183137
Beschrijving	Lichtgele kristallen, prikkelende aromatische geur
LD50 (ratten)	(oraal) 1030 ; (dermaal) > 10.000 mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand	vast
Kleur	lichtgeel
Smeltpunt	38,7 °C
Kookpunt	250,6 °C
Goed oplosbaar in	aceton, xyleen
Slecht oplosbaar in	water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal	Scheikunde

Methyl-2,5-dichloorbenzoaat is een ester afgeleid van benzoëzuur.

De stof komt voor als lichtgele kristallen met een prikkelende aromatische geur. Ze is niet ontvlambaar en niet explosief.

Toepassing[bewerken | brontekst bewerken]

Methyl-2,5-dichloorbenzoaat wordt gebruikt bij het enten van jonge wijnstokken. Een entwas, die een kleine hoeveelheid van de stof bevat (niet meer dan 0,0035%) wordt dadelijk op de wijnstok aangebracht na het enten om de entwond te verzegelen en de callusvorming te stimuleren. Dit gebeurt ongeveer vier jaar vooraleer de wijnstok een eerste oogst oplevert. Deze toepassing vormt bijgevolg geen risico voor de consument.^[1]

Regelgeving[bewerken | brontekst bewerken]

De Europese Commissie heeft de stof met ingang van 1 september 2009 opgenomen in de lijst van toegelaten gewasbeschermingsmiddelen.^[2] Ze mag enkel binnenshuis toegepast worden.