Michel Joseph Gebauer

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Michel Joseph Gebauer (La Fère (Departement Aisne, Frankrijk), 3 mei 1765 - Rusland, december 1812) was een Frans componist, professor en hoboïst, zoon van een Duits militair muzikant.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Hij was de oudste van de vier broers François René Gebauer (1773-1845), Pierre-Paul Gebauer en Etienne-François Gebauer, die alle gemusiceerd (ook samen in het kwartet) en gecomponeerd hebben.

De eerste muziek- en instrumentles kreeg hij van zijn vader. Op 14-jarige leeftijd werd hij lid van de kapel van de Garde suisse in Versailles en werd hoboïst. In 1790 wisselde hij als hoboïst in het orkest van de Musique de la garde nationale de Parijs. Van 1795 tot 1802 was hij professor aan het Conservatoire national supérieur de musique van Parijs. Daarna werd hij dirigent van de Garde van de 1e consul en later van het 1ste Regiment Grenadiers van de Keizerlijke Garde. Hij was heel geschikt de door Jean Paul Egide Martini in Frankrijk ingevoerde Duitse smaak met de Franse, die door François-Joseph Gossec en Charles Simon Catel vertolkt werd, te verbinden. Zijn rond 200 militaire marsen waren erg populair.

Composities[bewerken | brontekst bewerken]

Werken voor harmonieorkest[bewerken | brontekst bewerken]

  • Pas de manoeuvre
  • Marche de l'Ancienne Garde à Leipzig
  • Marche de la Garde à Waterloo

Kamermuziek[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1793 l'Amour est un Enfant trompeur Air varié voor blokfluit
  • 12 Ländler voor twee fluiten (of: vluit en viool)
  • Grande étude opus 9, voor fluit solo
  • Douze Duos à l'usage des Commençants pour deux violons... opus 10
  • Trois Duos opus 17, voor fluit en fagot
    • No. 1 - G-groot
    1. Allegro
    2. Polacca
  • Petite pièce voor altblokfluit
  • Polonaise voor fluit en gitaar
  • Sechs Duos voor twee klarinetten
  • Six Duo Concertants voor klarinet en fagot

Pedagogische werken[bewerken | brontekst bewerken]

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Jozef Robijns, Miep Zijlstra: Algemene muziek encyclopedie, Haarlem: De Haan, 1979-1984, ISBN 978-90-228-4930-9
  • Wolfgang Suppan, Armin Suppan: Das Neue Lexikon des Blasmusikwesens, 4. Auflage, Freiburg-Tiengen, Blasmusikverlag Schulz GmbH, 1994, ISBN 3-923058-07-1
  • Paul E. Bierley, William H. Rehrig: The heritage encyclopedia of band music : composers and their music, Westerville, Ohio: Integrity Press, 1991, ISBN 0-918048-08-7
  • Albert Hiller, Dr. Edward H. Tarr: Trompetenmusiken aus drei Jahrhunderten (ca. 1600-nach 1900) - Komponistionen für 1 bis 24 (Natur-)Trompenten mit und ohne Pauken. Band 3: 19. Jahrhundert, die Krisenzeit, Köln: Wolfgang G. Haas, 1991, 111 p.
  • Karch Pal: Pest-Buda katonazeneje 1848-Ban, Budapest: Kozzeteszi az MTA Zenetudomanyi Intezet, 1983
  • David Whitwell: Band music of the French revolution, Tutzing: Hans Schneider Verlag, 1979, 212 p., ISBN 37-9520-276-0
  • Franz Stieger: Opernlexikon - Teil II: Komponisten, Tutzing: Hans Schneider Verlag, 1977
  • Marc Honneger: Dictionnaire de la musique, Paris: Bordas, 1970-76
  • Zenei lexikon, Budapest: Zenemukiado Vallalat, 1965
  • Robert Eitner: Biographisch-bibliographisches Quellen-Lexikon der Musiker und Musikgelehrten Christlicher Zeitrechnung bis Mitte des neunzehnten Jahrhunderts, Graz: Akademische Druck- u. Verlaganstalt, 1959
  • Joaquín Pena, Higinio Anglés, Miguel Querol Gavalda: Diccionario de la Música LABOR, Barcelona: Editorial Labor, 1954, 2V, 2318P.
  • Carlo Schmidl: Dizionario universale dei musicisti, Milan: Sonzogno, 1937, 2V p.
  • Paul Frank, Wilhelm Altmann: Kurzgefasstes Tonkünstler Lexikon : für Musiker und Freunde der Musik, Regensburg: Gustave Bosse, 1936, 730 p.
  • Theodore Baker, Alfred Remy: Baker's biographical dictionary of musicians, Third edition, New York: G. Schirmer, 1919, 1094 p.
  • Constant Pierre: Le Conservatoire National de musique et de declamation - Documents historique et administratifs, Paris: Imprimerie Nationale, 1900
  • François-Joseph Fétis: Biographie Universelle des Musiciens et bibliographie générale de la musique, Paris: 1881-89, 8 vols. Supplement et complement. 2 vols. ISBN 2-845-75049-8
  • M. Lassabathie: Histoire du Conservatoire imperial de musique et de declamation - Suivie de documents recueilles et mis en ordre, Paris: Michel Levy Freres, 1860, 572 p.
  • Ernst Ludwig Gerber: Neues historisch-biographisches Lexikon der Tonkünstler, welches Nachrichten von dem Leben und den Werken musikalischer Schriftsteller, berühmter Componisten, Sunger, Maister auf Instrumenten, Orgel- und Instrumentenmacher etc. aus allen Nationen enthält ..., 4 vols., Leipzig: 1812-14