Natriumdi-ethyldithiocarbamaat
| Natriumdi-ethyldithiocarbamaat | ||||
|---|---|---|---|---|
| Structuurformule en molecuulmodel | ||||
| ||||
Structuurformule van natriumdi-ethyldithiocarbamaat
| ||||
| Algemeen | ||||
| Molecuulformule | C5H10NS2Na | |||
| IUPAC-naam | natriumdi-ethyldithiocarbamaat | |||
| Andere namen | dithiocarb | |||
| Molmassa | (watervrij) 171,2593693 g/mol | |||
| SMILES | [Na+].CCN(CC)C([S-])=S
| |||
| CAS-nummer | 148-18-5 | |||
| EG-nummer | 205-710-6 | |||
| Wikidata | Q413008 | |||
| Beschrijving | Witte, lichtbruine of lichtroze kristallen | |||
| Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | ||||
| Hygroscopisch? | ja (vormt trihydraat) | |||
| MAC-waarde | 2 mg/m3 (inhaleerbare fractie) | |||
| LD50 (ratten) | (oraal) 1500 mg/kg | |||
| Fysische eigenschappen | ||||
| Aggregatietoestand | vast | |||
| Kleur | wit-lichtgeel | |||
| Dichtheid | 1,1 g/cm³ | |||
| Smeltpunt | 95 °C | |||
| Goed oplosbaar in | water | |||
| Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
| ||||
Natriumdi-ethyldithiocarbamaat of dithiocarb is een zout van natrium met als brutoformule NaS2CN(C2H5)2. Het is een kristallijne stof, oplosbaar in water. De vaste stof is hygroscopisch en vormt een trihydraat: NaS2CN(C2H5)2 · 3 H2O (CAS-nummer: 20624-25-3).
Natriumdi-ethyldithiocarbamaat is een dithiocarbamaat. Een dithiocarbamaat is een verbinding die overeenkomt met carbamaat waarin beide zuurstofatomen zijn vervangen door zwavelatomen. Het wordt gevormd door koolstofdisulfide te behandelen met di-ethylamine in de aanwezigheid van natriumhydroxide.
Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]
Natriumdi-ethyldithiocarbamaat is een veel gebruikte ligand in de organische chemie. Het di-ethyldithiocarbamaation vormt onoplosbare complexen met metaalionen; dit kan men gebruiken om zware metalen als kwik, cadmium, lood of chroom uit verontreinigd water te halen of om zware metalen in vliegas te immobiliseren.[1] In de geneeskunde is het bekend als "dithiocarb" en wordt het gebruikt als tegengif bij vergiftiging met zware metalen.[2][3] Dithiocarb is ook onderzocht voor de behandeling van kanker[4] en hiv-infecties.[5] In het laatste geval bleek het middel (merknaam Imuthiol) bij klinische testen echter niet geschikt en het werd teruggetrokken.[6]
Synthese[bewerken | brontekst bewerken]
Het zout wordt verkregen met een reactie van koolstofdisulfide met diethylamine in aanwezigheid van natriumhydroxide:
