Natuurvriendelijke oever
.jpg)
Natuurvriendelijke oevers zijn oevers waarbij naast de waterkerende functie vooral rekening gehouden wordt met natuur en landschap. Ecologisch gezien is deze oever een dynamische zone. Een voorbeeld van een natuurvriendelijke oever is de Blauwe Kamer. Voor 2000 werden dit ook wel milieuvriendelijke oevers genoemd. Gerelateerd is het concept van een zachte oever: daar spreekt men van in het geval van een voor flora en met name fauna niet al te steile (in tegenstelling tot veel dijken en basalttaluds) oever die geleidelijk overgaat in ondiep water. Dergelijke oevers komen veel soorten zoals kikkers ten goede, die niet goed om kunnen gaan met steile waterranden en baat hebben bij ondiepten.
De oever van een waterloop vormt de grens tussen water en land. Deze grens ligt niet altijd op dezelfde plaats door verschillen in de hoogte van het water. Vooral in gebieden met hoog- en laagwater, zoals langs rivieren en zeearmen, is de oever erg breed. Over het algemeen wordt de plaats waar de directe invloed van het water nog merkbaar is, gezien als de bovengrens van de oever. Bij kleinere waterlopen wordt vaak de insteek als grens genomen. Bij rivieren worden de uiterwaarden niet tot de oever gerekend maar het oeverland tot de zomerkaden. Als ondergrens wordt meestal de waterdiepte waar het licht nog kan komen, aangehouden. Dat is ongeveer 1,50 m diep.
Natuurvriendelijke oevers hebben een basis in het landelijk beleid voor natuur-, milieu- en waterbeheer. Denk hierbij aan de nota Waterhuishouding, het Natuurbeleidsplan, het Nationaal Milieubeleidsplan, het Nationaal Milieubeleidsplan Plus en de nota Ruimtelijke ordening. In al deze voorschriften en wetgeving wordt een duurzame ontwikkeling geregeld van ruimte, milieu en waterhuishouding in de Nederlandse samenleving voor de lucht, het water en de bodem. Om dit te bereiken is het noodzakelijk dat verschillende overheidsinstanties nauw met elkaar samenwerken.
Rivieren en hun oevers vormen in feite langgerekte natuurgebieden. Door deze natuurgebieden met elkaar in verbinding te brengen, ontstaan verbindingswegen voor plant en dier.
Veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]
In verband met de veiligheid is het belangrijk dat de oever niet of zeer weinig verschuift. Naast de veiligheid heeft de oever nog een aantal verschillende functies zoals het menselijk gebruik, natuur en landschap. Tegenwoordig wordt er een uitgekiend ontwerp voor een oever verlangd aan de hand van wetgeving en richtlijnen.