Nestor Burma

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Nestor Burma
Nestor Burma
Land van oorsprong Vlag van Frankrijk Frankrijk
Oorspronkelijke taal Frans
Creatieteam
Bedenker(s) Léo Malet
Schrijver(s) Jacques Tardi
Emmanuel Moynot
Nicolas Barral
Tekenaar(s) Jacques Tardi
Emmanuel Moynot
Nicolas Barral
François Ravard
Publicatie
Uitgever Casterman
Publicatie Sinds 1982
Publicatiemedia Stripboeken
Eerste publicatie Sluiers over de Pont de Tolbiac
Portaal  Portaalicoon   Strip

Nestor Burma is een stripreeks van de Franse striptekenaar Jacques Tardi, gebaseerd op een gelijknamig personage uit romans van Léo Malet.

Inhoud[bewerken | brontekst bewerken]

De reeks gaat over de gelijknamige privédetective en speelt zich af in de jaren 1950.[1] Burma is een voormalig idealist en anarchist die in de Tweede Wereldoorlog als militair krijgsgevangen is gemaakt. Na zijn vrijlating houdt hij het detectivebureau Fiat Lux draaiende. Naast Burma is de enige andere medewerker van het bureau zijn secretaresse Hélène. Andere terugkerende karakters zijn commissaris Faroux, die enigszins respect heeft voor Bruma’s detectivevaardigheden, en inspecteur Fabre die ronduit een hekel heeft aan Burma. De verhalen vinden plaats in de verschillende arrondissementen van Parijs.[2] Zo vinden we Burma terug in het groezelige 13e arrondissement, tussen voddenrapers en het Leger des Heils, (Sluiers over de Pont de Tolbiac), maar ook aan het Canal Saint-Martin in het 10e arrondissement, bij verlopen zangeressen en louche talentenbureaus (Heb je me als lijk gezien?).

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Begin jaren 1980 was Tardi op zoek naar een Franse romanschrijver om diens roman te verstrippen. Een recensent raadde hem Léo Malet aan, waarna hij Nestor Burma bewerkte met hulp van Malet zelf.[3] Het eerste verhaal verscheen in 1982. Tardi maakte nog vier albums, waarna Emmanuel Moynot de reeks voortzette.[1] Na drie albums gaf Moynot aan te stoppen met deze stripreeks, waarna Nicolas Barral de reeks verderzette. Na een paar jaar keerde Moynot terug, waarop Barral en Moynot de romans opdeelden. Barral bleef zich richten op de romans, die zich afspelen in Parijs. Moynot werkte voortaan aan de overige romans. Later nam François Ravard het tekenwerk van Moynot over, maar Moynot bleef wel de scenario's schrijven.[3]

Albums[bewerken | brontekst bewerken]

Reeks[bewerken | brontekst bewerken]

Nummer Titel Oorspronkelijke titel Scenario en tekeningen Jaartal Uitgeverij
1 Sluiers over de Pont de Tolbiac Brouillard au pont de Tolbiac Jacques Tardi 1982 Casterman
2 120, Rue de la Gare: Glimmerik 120, Rue de la Gare Jacques Tardi 1988 Casterman
3 120, Rue de la Gare: Jo Eiffeltoren Jacques Tardi 1988 Casterman
4 Oorlog op de achtbaan Casse-pipe à la Nation Jacques Tardi 1996 Casterman
5 Heb je me als lijk gezien? M'as-tu vu en cadavre ? Jacques Tardi 2001 Casterman
6 De nacht van Saint-Germain-des-Prés La Nuit de Saint-Germain-des-Prés Emmanuel Moynot 2005 Casterman
7 De zon komt op achter het Louvre Le soleil naît derrière le Louvre Emmanuel Moynot 2007 Casterman
8 Het opdringerige lijk van Plaine Monceau L'Envahissant Cadavre de la Plaine Monceau Emmanuel Moynot 2009 Casterman
9 Het eenbenige skelet Boulevard... ossements Nicolas Barral 2013 Casterman
10 Gekonkel in het Quartier Latin Micmac moche au Boul'Mich Nicolas Barral 2015 Casterman
11 Nestor Burma tegen QED Nestor Burma contre C.Q.F.D. Emmanuel Moynot 2016 Casterman
12 Blauw bloed L'homme au sang bleu Emmanuel Moynot 2017 Casterman
13 Corrida op de Champs-Élysées Corrida aux Champs-Élysées Nicolas Barral 2019 Casterman
14 De ratten van Montsouris Les rats de montsouris Emmanuel Moynot (scenario) en François Ravard (tekeningen) 2020 Casterman

Buiten reeks[bewerken | brontekst bewerken]

Titel Oorspronkelijke titel Scenario en tekeningen Jaartal Uitgeverij
Een kater vol lood Une gueule de bois en plomb Jacques Tardi 1990 Casterman