Neurologische aandoening

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Esculaap Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.
Neurologische aandoening
Zenuwcellen bij iemand met epilepsie, 40x vergroot
Classificatie
Specialisatie Neurologie
Portaal  Portaalicoon   Geneeskunde

Een neurologische aandoening is een aandoening van het zenuwstelsel. Structurele, biochemische, of elektrische onregelmatigheden in de hersenen, het ruggenmerg of andere zenuwcellen kunnen een verscheidenheid aan symptomen veroorzaken. Voorbeelden van symptomen zijn verlamming, spierzwakte, een verminderde coördinatie, gevoelsverlies, insults, verwardheid, pijn en een veranderd bewustzijnsniveau. Er zijn veel verschillende neurologische aandoeningen, waaronder ook een aantal zeldzame. Neurologische aandoeningen kunnen worden vastgesteld via neurologisch onderzoek, een medisch specialisme van de neurologie en de klinische neuropsychologie.

De behandeling van een neurologische aandoening behelst bijvoorbeeld voorzorgsmaatregelen, het veranderen van leefstijl, fysiotherapie of andersoortige therapie, neurorevalidatie, pijnbestrijding, medicatie, of chirurgie uitgevoerd door een neurochirurg. In 2006 schatte de Wereldgezondheidsorganisatie dat tot wel één miljard mensen wereldwijd lijden aan neurologische aandoeningen en/of de gevolgen daarvan.[1]

Soorten[bewerken | brontekst bewerken]

Sterfte door neurologische aandoeningen per miljoen mensen, 2012
 18-52
 53-68
 69-84
 85-99
 100-131
 132-157
 158-186
 187-243
 244-477
 478-1.482

Neurologische aandoeningen kunnen worden ingedeeld in categorieën op basis van de meest aangedane locatie, het meest uitgesproken functieverlies, of de voornaamste oorzaak. De breedste opdeling kan worden gemaakt tussen aandoeningen van het centraal zenuwstelsel en het perifeer zenuwstelsel. Het Merck Manual geeft een overzicht van aandoeningen aan het brein, het ruggenmerg en de zenuwen in de volgende overlappende categorieën:[2]