Nicaise De Keyser

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Nicaise De Keyser
Nicaise De Keyser
Persoonsgegevens
Geboren Antwerpen, 26 aug 1813
Overleden Antwerpen, 16 jul 1887
Nationaliteit Vlag van België België
Beroep(en) kunstschilder, lithograaf
Oriënterende gegevens
Bekende werken Eberhard (1445-96), hertog van Würtemberg als pelgrim in het Heilige Land, Frans I op bezoek bij Benvenuto Cellini, terwijl deze naar een vrouwelijk model werkt
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Jhr. Nicaise De Keyser (voornaam ook wel Nicaas, Nikaas of Nicasius; Zandvliet, 26 augustus 1813 - Antwerpen, 17 juli 1887) was een Belgisch romantisch kunstschilder. Hij schilderde voornamelijk portretten en historische taferelen. Naar hem is in Antwerpen de De Keyserlei genoemd.

Nicaise De Keyser kreeg zijn opleiding aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen.

Doorbraak[bewerken | brontekst bewerken]

Een schilderij dat in zijn tijd veel ophef maakte op het Brusselse Salon van 1836 was zeker De Slag der Gulden Sporen waarin De Keyser het moment uitbeeldt waarop de aanvoerder van het Franse leger, Robert II van Artesië, zich tijdens de Guldensporenslag aan een Brugse beenhouwer wil overgeven door hem zijn zwaard aan te bieden, nadat hij uit het zadel was gelicht door Willem van Saeftinghe die rechts staat afgebeeld met een goedendag in de hand en naast een monnik. Dit doek inspireerde Hendrik Conscience, nadat hij het op het bovenvermelde salon zag, bij het schrijven van De leeuw van Vlaanderen. Het succes van dit werk bracht De Keyser er in elk geval toe kort daarop op een niet minder indrukwekkend formaat De slag bij Woeringen in 1288 (collectie Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België) te Brussel uit te beelden.

Verdere loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

De Keyser volgde in 1855 Gustaaf Wappers op na diens ontslag als directeur van de Antwerpse academie. De Keyser beeldde vanaf 1862 op verheerlijkende wijze de Vlaamse kunstschool uit in een reeks decoratieve schilderijen, bestemd voor het toenmalige Antwerpse museum- en academiegebouw. De schilderijen werden tegen het einde van de negentiende eeuw, na voltooiing van het nieuwe Koninklijk Museum voor Schone Kunsten te Antwerpen, overgebracht naar de trappenhal van dit museum.
Nicaise De Keyser werd in 1873 gekozen in de beroemde Pruisische orde "Pour le Mérite" (voor Wetenschappen en Kunsten).

Galerij[bewerken | brontekst bewerken]

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Louis Hymans, Notice sur la vie et les travaux de N. de Keyser, Brussel, 1889
  • Tentoonstellingscatalogus Gustaf Wappers en zijn School, Antwerpen, Koninklijk Museum voor Schone Kunsten, 26 juni-29 augustus 1976
  • Laurent Stevens, Bravo Toro: souvenir d'une course de taureaux à Madrid: La peinture tauromachique de Nicaise de Keyser, Annales d'histoire de l'art et d'archéologie (Université Libre de Bruxelles), vol.32, 2010, p93-112.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Nicaise De Keyser van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Voorganger:
Jan Antoon Verschaeren
Directeur van de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen
1855-1879
Opvolger:
Jozef Geefs