Niko Kovač

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Niko Kovač
Niko Kovač in 2019.
Persoonlijke informatie
Volledige naam Niko Kovač
Geboortedatum 15 oktober 1971
Geboorteplaats West-Berlijn, West-Duitsland
Lengte 176 cm
Been Rechts
Positie Centrale middenvelder
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2009
Jeugd
1987–1989
1989–1990
Vlag van Duitsland Rapide Wedding
Vlag van Duitsland Hertha Zehlendorf
Senioren
Seizoen Club W (G)
1990–1991
1991
1992–1996
1996–1999
1999–2001
2001–2003
2003–2006
2006–2009
Vlag van Duitsland Hertha Zehlendorf
Vlag van Duitsland Hertha BSC II
Vlag van Duitsland Hertha BSC
Vlag van Duitsland Bayer Leverkusen
Vlag van Duitsland Hamburger SV
Vlag van Duitsland Bayern München
Vlag van Duitsland Hertha BSC
Vlag van Oostenrijk Red Bull Salzburg
25(7)
12(1)
148(15)
77(8)
55(12)
34(3)
75(8)
65(9)
Interlands
1996–2008 Vlag van Kroatië Kroatië 83(14)
Getrainde teams
2009–2011
2011–2012
2013
2013–2015
2016–2018
2018–2019
2020–2021
2022–2024
Vlag van Oostenrijk Red Bull Salzburg (jeugd)
Vlag van Oostenrijk Red Bull Salzburg (assistent)
Vlag van Kroatië Kroatië -21
Vlag van Kroatië Kroatië
Vlag van Duitsland Eintracht Frankfurt
Vlag van Duitsland Bayern München
Vlag van Monaco AS Monaco
Vlag van Duitsland VfL Wolfsburg
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Niko Kovač (West-Berlijn, 15 oktober 1971) is een Kroatisch voetbalcoach en voormalig betaald voetballer.

Kovač speelde voor Hertha BSC, Bayer Leverkusen, Hamburger SV, Bayern München en Red Bull Salzburg. Hij kwam als Kroatisch international voor zijn land uit op de WK's van 2002 en 2006 en op Euro 2004 en Euro 2008. Kovač kon ook uitkomen voor het voetbalelftal van Bosnië en Herzegovina, vanwege zijn Bosnische afkomst.[1]

Trainerscarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Kovač als assistent-trainer met Ricardo Moniz bij Red Bull Salzburg tijdens een training in april 2011.

Red Bull Salzburg[bewerken | brontekst bewerken]

Kovač werd hoofdtrainer van het tweede team van Red Bull Salzburg, de Red Bull Juniors, nadat hij stopte met voetballen. Op 4 april 2011 promoveerde Kovač naar het eerste team van Red Bull Salzburg, waar hij assistent-trainer werd van Ricardo Moniz. Toen Moniz Red Bull Salzburg verliet in juni 2012, was Kovač een van de favorieten om het stokje over te nemen van Moniz. Uiteindelijk werd Roger Schmidt de hoofdtrainer van de Oostenrijkse voetbalclub en Kovač vertrok bij Die Erries.

Jong Kroatië[bewerken | brontekst bewerken]

Op 31 januari 2013, maakte voormalig bondscoach van het Kroatisch voetbalelftal, Igor Štimac, bekend dat Kovač de nieuwe hoofdtrainer werd van Jong Kroatië.[2] Zijn taak was om zich te kwalificeren voor het Europees kampioenschap in 2015. Jong Kroatië werd geplaatst in groep 5 samen met Jong Letland, Jong Liechtenstein, Jong Oekraïne en Jong Zwitserland. In de eerste vier wedstrijden behaalde Jong Kroatië de maximale twaalf punten met een goal verschil van 13-0. Kovač debuteerde in een uitwedstrijd tegen Jong Liechtenstein, die eindigde in een 5-0 winst voor de Mladi Vatreni. Daarna won Jong Kroatië nog twee uitwedstrijden van de groepsfavorieten Jong Oekraïne en Jong Zwitserland.

Kroatië[bewerken | brontekst bewerken]

Op 16 oktober 2013 kondigde Davor Šuker, president van de Kroatische voetbalbond aan dat Kovač het Kroatische voetbalelftal tijdelijk overnam. Kovač verving Igor Štimac, die ontslagen werd nadat Kroatië slechts één punt behaald had uit de laatste vier WK-kwalificatiewedstrijden. Eén dag later werd er echter bekendgemaakt dat de Kroatische voetbalbond een tweejarig contract met Kovač had ondertekend.[3] Een paar dagen later maakte Kovač bekend wie zijn staf zou vormen. Onder andere Robert Kovač, zijn jongere broer en zijn voormalig assistent-trainer bij Jong Kroatië en Vatroslav Mihačić maakten deel uit van zijn assistententeam. Daarnaast waren er voor het eerst sinds de eerste wedstrijd van het onafhankelijke Kroatië geen stafleden actief die tegelijkertijd deel uitmaken van de staf van de Kroatische A-selectie en de staf van de voetbalclubs GNK Dinamo Zagreb en HNK Hajduk Split.[4] De eerste wedstrijd met Kovač als hoofdtrainer was de play-off voor het wereldkampioenschap tegen IJsland, op 15 november 2013 in IJsland.[5] De wedstrijd eindigde in een gelijkspel tot grote teleurstelling aan de Kroatische kant, mede vanwege het feit dat IJsland meer dan veertig minuten speelde met tien spelers.[6][7] De tweede play-off eindigde in een 2-0 winst voor Kroatië, met goals van aanvaller Mario Mandžukić en aanvoerder Darijo Srna, waardoor de Vatreni zich verzekerden van een plaats op het wereldkampioenschap in Brazilië. In de 33e minuut werd er voor het eerst sinds lange tijd de naam van de bondscoach gescandeerd door de Kroatische supporters, die dit nog vervolgens vele malen lieten horen. Met tranen in de ogen vierden Kovač na het fluitsignaal van Björn Kuipers en de rest van Kroatische ploeg de overwinning op IJsland en hun plaatsing voor het wereldkampioenschap in 2014.[8]

Nadat er bekend werd gemaakt dat Kroatië in Groep A zat, samen met Brazilië, Kameroen en Mexico zei Kovač: 'Dat we de openingswedstrijd tegen Brazilië spelen is een heel grote eer. Het gastland is favoriet nummer één, de openingswedstrijd zal gekeken worden door de hele wereld, dat is een 'podium' waarvan we gebruik willen maken om te laten zien hoe goed we zijn'. In verband met de rode kaart van Mario Mandžukić zei de Kroaat: 'Ik zal het nadenken over zijn straf overslaan, want we hebben voldoende goede spelers die zijn plek kunnen vullen in de wedstrijd tegen Brazilië. Zeker, Mandžukić is een belangrijke speler, maar we moeten ons aanpassen aan dit feit en ons maximaal voorbereiden'.[9] Enkele dagen later kondigde de Kroatische voetbalbond aan dat Kovač, Igor Jukić en Branimir Ujević aan zijn staf had toegevoegd.[10] Zijn reactie op de beslissing van de FIFA op de rode kaarten van Josip Šimunić en Mario Mandžukić was het volgende: 'Ik ben onaangenaam verrast, gechoqueerd en teleurgesteld met de straf van de FIFA voor Josip Šimunić. Ten eerste vind ik het erg voor Josip, die het Wereldkampioenschap zal missen. Ik ken hem al heel lang als voetballer en als 'mens' en ik ben ervan overtuigd dat hij niemand wilde kwetsen. We wisten dat Mandžukić gestraft zou worden en in deze context is het goed dat het maar één wedstrijd is'.[11] Nadat er eerder gespeculeerd werd over mogelijke tegenstanders in de vriendschappelijk, 'warming-up' wedstrijden vóór het Wereldkampioenschap, maakte de Kroatische voetbalbond bekend dat Kroatië op 5 maart 2014 haar eerste (vriendschappelijke) wedstrijd van het jaar tegen Zwitserland zal gaan spelen. Het duel tegen Zwitserland was het eerste vriendschappelijke duel van Kovač als bondscoach, net als bij voorganger Igor Štimac, die op 15 augustus 2012 met 2-4 verloor van La Nati.[12] De eerste vriendschappelijke en voorbereidingswedstrijd voor het wereldkampioenschap van Kovač eindigde in een 2-2 gelijkspel. In de volgende twee wedstrijden vóór het wereldkampioenschap wonnen de Kroaten.

Op het WK van 2014 eindigde Kroatië, in Poule A, als 3e. Tegenstanders waren Brazilië (1-3 verlies), Kameroen (0-4 winst) en Mexico (1-3 verlies).

Op 13 oktober 2014 wonnen de Vatreni met 6-0 van Azerbeidzjan.[13] Hiermee werd Kroatië voor het eerst in de geschiedenis het meest efficiënte voetbalelftal na drie EK-kwalificatie wedstrijden. De Kroaten pakten meteen negen punten en kwamen na drie duels uit op een doelsaldo van 9-0, waarmee de Kroaten elftallen als Engeland (8-0) en IJsland (8-0) achter zich lieten.[14]

Zijn eerste wedstrijd in 2015 was een 5–1 overwinning op Noorwegen op 28 maart 2015. In september 2015 speelde Kroatië gelijk tegen Azerbeidzjan en verloor het van Noorwegen. De Kroatische voetbalbond besloot toen om Kovač en zijn gehele staf te ontslaan. Ante Čačić werd enkele weken later benoemd tot Kovač' opvolger.

Eintracht Frankfurt[bewerken | brontekst bewerken]

Van 2016 tot medio 2018 stond Kovač aan het roer bij Eintracht Frankfurt. Hij leidde de club naar achtereenvolgens de elfde (seizoen 2016/17) en de achtste plaats (seizoen 2017/18) in de Bundesliga. Zijn laatste wedstrijd op de bank bij Eintracht was de finale van de strijd om de DFB-Pokal, waarin zijn elftal op zaterdag 19 mei 2018 met 3-1 won van Bayern München, ironisch genoeg zijn toekomstige werkgever. Het was de eerste grote prijs voor de club in dertig jaar.[15] Jović kwam tijdens de finale niet in actie. Namens Eintracht scoorde Ante Rebić twee keer in het Olympiastadion in Berlijn, invaller Mijat Gaćinović bepaalde de eindstand op 3-1.

Bayern München[bewerken | brontekst bewerken]

Op 12 april 2018 werd bekendgemaakt dat Kovač de opvolger werd van interim-trainer Jupp Heynckes. Hij werd opgevolgd door Adi Hütter, die in het seizoen 2017/18 kampioen van Zwitserland was geworden met BSC Young Boys.

In zijn eerste seizoen won Kovac de dubbel met Bayern. Op 18 mei 2019 pakte Bayern op de laatste speeldag de landstitel tegen Eintracht Frankfurt en een week later de DFB-Pokal tegen RB Leipzig. In de UEFA Champions League werd hij in zijn eerste jaar met Bayern in de achtste finale uitgeschakeld door Liverpool FC, de CL-winnaar van dat seizoen.

Nadat Bayern op 3 november 2019 met 5-1 had verloren van Eintracht Frankfurt en vier punten achterstond op koploper Borussia Mönchengladbach werd Kovač ontslagen.

AS Monaco[bewerken | brontekst bewerken]

Op 19 juli 2020 keerde Kovač terug in de voetballerij, de Kroaat tekende bij AS Monaco een contract tot medio 2023 met een optie voor een extra jaar. Hij volgde Robert Moreno op die wegens tegenvallende resultaten werd ontslagen.[16] Kovač werd op 30 december 2021 aan de deur gezet door de club.[17]

VfL Wolfsburg[bewerken | brontekst bewerken]

Op 24 mei 2022 werd hij voorgesteld bij Wolfsburg als opvolger van Florian Kohfeldt.[18]

Statistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Lijst van interlands van Niko Kovač (als bondscoach)
Datum Locatie Competitie Tegenstander Resultaat
1 15 november 2013 Laugardalsvöllur, IJsland WK voetbal 2014 kwalificatie Vlag van IJsland IJsland 0 – 0
2 19 november 2013 Maksimirstadion, Zagreb WK voetbal 2014 kwalificatie Vlag van IJsland IJsland 2 – 0
3 5 maart 2014 AFG Arena, Sankt Gallen Vriendschappelijk Vlag van Zwitserland Zwitserland 2 – 2
4 31 mei 2014 Stadion Gradski vrt, Osijek Vriendschappelijk Vlag van Mali Mali 2 – 1
5 6 juni 2014 Estádio de Pituaçu, Salvador Vriendschappelijk Vlag van Australië Australië 1 – 0
6 12 juni 2014 Arena Corinthians, São Paulo WK voetbal 2014 Vlag van Brazilië Brazilië 1 – 3
7 18 juni 2014 Arena Amazônia, Manaus WK voetbal 2014 Vlag van Kameroen Kameroen 4 – 0
8 23 juni 2014 Arena Pernambuco, Recife WK voetbal 2014 Vlag van Mexico Mexico 1 – 3
9 4 september 2014 Stadion Aldo Drosina, Pula Vriendschappelijk Vlag van Cyprus Cyprus 2 – 0
10 9 september 2014 Maksimirstadion, Zagreb EK voetbal 2016 kwalificatie Vlag van Malta Malta 2 – 0
11 10 oktober 2014 Vasil Levski Stadion, Sofia EK voetbal 2016 kwalificatie Vlag van Bulgarije Bulgarije 0 – 1
12 13 oktober 2014 Stadion Gradski vrt, Osijek EK voetbal 2016 kwalificatie Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan 6 – 0
13 12 november 2014 Craven Cottage, Londen Vriendschappelijk Vlag van Argentinië Argentinië 2 – 1
14 16 november 2014 Stadio Giuseppe Meazza, Milaan EK voetbal 2016 kwalificatie Vlag van Italië Italië 1 – 1
15 28 maart 2015 Maksimirstadion, Zagreb EK voetbal 2016 kwalificatie Vlag van Noorwegen Noorwegen 5 – 1
16 7 juni 2015 Varteksstadion, Varaždin Vriendschappelijk Vlag van Gibraltar Gibraltar 4 – 0
17 12 juni 2015 Poljudstadion, Split EK voetbal 2016 kwalificatie Vlag van Italië Italië 1 – 1
18 3 september 2015 Bakcell Arena, Bakoe EK voetbal 2016 kwalificatie Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan 0 – 0
19 6 september 2015 Ullevaalstadion, Oslo EK voetbal 2016 kwalificatie Vlag van Noorwegen Noorwegen 2 – 0
Laatst bijgewerkt op 9 september 2015.
Competitie Totaal gespeeld Verlies Gelijk Winst
WK-eindronde 3 2 0 1
WK-kwalificatie 2 0 1 1
EK-eindronde 0 0 0 0
EK-kwalificatie 8 1 3 4
Vriendschappelijk 6 1 1 4
Totaal 19 4 5 10
Laatst bijgewerkt op 9 september 2015.

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Als speler

Vlag van Duitsland Bayern München
Vlag van Oostenrijk Red Bull Salzburg

Als trainer

Vlag van Duitsland Eintracht Frankfurt
Vlag van Duitsland Bayern München

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Voorganger:
Igor Štimac
Bondscoaches van het Kroatisch voetbalelftal
20132015
Opvolger:
Ante Čačić
Voorganger:
Ivo Šušak
Bondscoaches van Jong Kroatië
2013
Opvolger:
Nenad Gračan
Zie de categorie Niko Kovač van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.