Nils Lofgren

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Nils Lofgren
Nils Lofgren in Ronnie Scott’s Jazz Club, 1997
Algemene informatie
Volledige naam Nils Hilmer Lofgren
Geboren 21 juni 1951
Geboorteplaats Chicago
Land Verenigde Staten
Werk
Genre(s) Rock
Beroep Musicus
Instrument(en) Gitaar
Officiële website
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Nils Lofgren (Chicago, 21 juni 1951) is een Amerikaans rockmuzikant, multi-instrumentalist, zanger en songwriter.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Lofgren werd geboren uit ZweedsItaliaanse ouders. Hij leerde al op zijn vijfde accordeon spelen. Later studeerde hij klassieke muziek en jazz, waarbij hij zich vooral toelegde op gitaar en piano.

Op zijn zeventiende jaar werd Lofgren lid van Neil Youngs Crazy Horse-band en speelde hij onder andere mee op diens legendarische albums After the gold rush (1970) en Tonight's the night (1975). Onderwijl werkte hij met zijn eigen band Grin.

In 1974 ging Grin uit elkaar en ging Lofgren solo verder. In de tweede helft van de jaren zeventig werd Lofgren vooral bekend door zijn liveoptredens, waarbij hij regelmatig salto’s op de trampoline ten beste gaf. Zijn eerste soloalbum (Nils Lofgren, 1975) was direct een internationaal succes. Bij elkaar bereikten acht albums de Amerikaanse Billboard Album Top 200. De singles Shine silently (1979), Night fades away (1981), Secrets in the street (1985) en Valentine (1991) bereikten hitlijsten in verschillende landen.

Nadat begin jaren tachtig zijn populariteit wat afnam werd Lofgren in 1984 lid van Bruce Springsteens E Street Band, als vervanger van Steven Van Zandt. In 1989 werd de E Street Band voor langere tijd op 'pauze' gezet door Springsteen en begon Lofgren weer met soloprojecten. Ook ging hij opnieuw werken als begeleidingsmuzikant van andere popsterren, zoals Springsteens vrouw Patti Scialfa, Ringo Starr's All Starr Band, opnieuw Neil Young en later ook weer Springsteen.

In 2008 kreeg Lofgren een vervangende heup.

Lofgren werd in 2014 opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame als lid van de E Street Band.

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Grin[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1971: Grin
  • 1972: 1+1
  • 1973: All out
  • 1973: Gone crazy

met Neil Young[bewerken | brontekst bewerken]

met Crazy Horse[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1971: Crazy Horse

met Jerry Williams[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1972: Spindizzy

met Bruce Springsteen[bewerken | brontekst bewerken]

met Lou Reed (als medeschrijver)[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1979: The bells

Soloalbums[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1975: Nils Lofgren
  • 1975: Back it up!! (live)
  • 1976: Cry tough
  • 1977: I came to dance
  • 1978: Night after night (live)
  • 1979: Nils
  • 1981: Night fades away
  • 1981: Best of Nils Lofgren
  • 1982: A rhythm of romance
  • 1983: Wonderland
  • 1985: Flip
  • 1986: Code of the road, live '85
  • 1991: Silver lining
  • 1992: Crooked line
  • 1993: Every breath, soundtrack
  • 1993: Live on the test
  • 1994: Code of the road, live
  • 1995: Damaged goods
  • 1997: Acoustic live
  • 1997: Archive live, live N.J. Stone Pony 1985
  • 1998: Into the night, best of
  • 1998: New lives, BBC
  • 2001: Bootleg, Live 1975
  • 2001: Breakaway angel
  • 2002: Tuff stuff - the best of the All-Madden Team Band
  • 2003: Nils Lofgren Band live
  • 2006: Sacred weapon
  • 2008: The loner (Nils sings Neil)
  • 2011: Old school
  • 2015: UK 2015: Face The Music tour
  • 2019: Blue With Lou
  • 2020: Weathered (live)

Radio 2 Top 2000[bewerken | brontekst bewerken]

Nummer met notering(en)
in de NPO Radio 2 Top 2000[noot 1]
'99'00'01'02'03'04'05'06'07'08'09'10'11'12'13'14'15'16'17'18'19'20'21'22'23
Shine silently 1232-112810481404145817741655-182119781883------------ -
  1. Een getal geeft de plaats aan en een '-' dat het nummer niet genoteerd was. Een vetgedrukt getal geeft aan dat dit de hoogste notering betreft.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Nils Lofgren van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.