Noëlle van Lottum

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Noelle Van Lottum)
Noëlle van Lottum
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederlandse
Vlag van Frankrijk Franse
Geboorteplaats Hoogland
Geboortedatum 12 juli 1972
Profdebuut 1987
Met pensioen 1999
Totaal prijzengeld 559.094 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 195–196
Titels 1 WTA, 4 ITF
Hoogste positie 57e (11 januari 1993)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1992, 1997)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1988, 1991, 1992, 1994)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (1991–1993, 1997)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1992)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 139–148
Titels 1 WTA, 7 ITF
Hoogste positie 59e (21 september 1992)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1991, 1992, 1998, 1999)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1992)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1992)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (1994)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 1–13
Titels 0
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (1989–1994, 1997, 1999)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1992)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (1990)
Laatst bijgewerkt op: augustus 2014
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
Positie per einde seizoen:
jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1988 273 173
1989 161 215
1990 137 147
1991 146 147
1992 73 74
1993 99 171
1994 112 76
1995 230 128
1996 118 85
1997 132 107
1998 188 109
1999 377 195

Noëlle van Lottum (Hoogland, 12 juli 1972) is een voormalig Nederlands tennisspeelster die gedurende haar professionele loopbaan uitkwam voor Frankrijk. Zij is de oudere zus van tennisser John van Lottum. In 1986 werd zij winnares op de Nederlandse Overdekte Jeugd­Kampioenschappen, in de categorie "Meisjes tot en met 14 jaar".[1] Na haar vertrek naar Frankrijk werd zij ook daar jeugdkampioen.[2] In 1989 won zij in Praag het Europees meisjes­kampioenschap tot en met 18 jaar.[3] Zij was actief in het proftennis van 1987 tot en met 1999. Tegenwoordig heeft zij een tennisschool in Nederland.[2]

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Van Lottum debuteerde in 1987 op het ITF-toernooi van Reims (Frankrijk). Zij stond in 1989 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Buenos Aires (Argentinië) – hier veroverde zij haar eerste titel, door de thuisspelende Florencia Labat te verslaan. In totaal won zij vier ITF-titels, de laatste in 1997 in Puchheim (Duitsland).

In 1989 kwalificeerde Van Lottum zich voor het eerst voor een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van San Juan. Zij stond in 1992 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Wellington – hier veroverde zij haar enige WTA-enkelspeltitel, door de Amerikaanse Donna Faber te verslaan.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de derde ronde, op de US Open 1992. Haar hoogste positie op de WTA-ranglijst is de 57e plaats, die zij bereikte in januari 1993.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Van Lottum debuteerde in 1988 op het ITF-toernooi van Duinkerke (Frankrijk) samen met Française Nathalie Guerrée. Zij stond in 1989 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Moulins (Frankrijk), samen met de Nederlandse Mara Eijkenboom – zij verloren van het Franse duo Catherine Tanvier en Sandrine Testud. In datzelfde jaar veroverde Van Lottum haar eerste titel, op het ITF-toernooi van Santiago (Chili), samen met de Deense Sofie Albinus, door het duo Luciana Della Casa en Giulia Toschi te verslaan. In totaal won zij zeven ITF-titels, de laatste in 1999 in Grado (Italië) waar ze aan de zijde van Française Lea Ghirardi te sterk was voor de toen zeventienjarige Flavia Pennetta en Tracy Singian.

In 1988 speelde Van Lottum voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Parijs Clarins, samen met Française Sylvie Sabas. Zij bereikten er de halve finale. Zij stond in 1992 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Praag, samen met de Tsjechische Eva Švíglerová – zij verloren van het koppel Karin Kschwendt en Petra Ritter. In 1994 veroverde Van Lottum haar enige WTA-dubbelspeltitel, op het toernooi van Tarente, samen met de Roemeense Irina Spîrlea, door het koppel Sandra Cecchini en Isabelle Demongeot te verslaan.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de derde ronde, op Roland Garros 1992. Haar hoogste positie op de WTA-ranglijst is de 59e plaats, die zij bereikte in september 1992.

Records[bewerken | brontekst bewerken]

  • Tijdens de halve finale van het Nederlands indoor tenniskampioenschap in Ede, op 12 februari 1984, speelde zij tegen Sandra Begijn de langste enkelspel-game in de tennisgeschiedenis. De game duurde 52 minuten.[4]
  • Tijdens Roland Garros 1995 speelde zij in de eerste ronde tegen Française Virginie Buisson de langste vrouwenenkelspelpartij die sinds het open tijdperk op Roland Garros heeft plaatsgevonden. De partij duurde 4 uur en 7 minuten. Buisson won met 6-7, 7-5 en 6-2.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 1992-02-09 Vlag van Verenigde Staten WTA Wellington hardcourt Vlag van Verenigde Staten Donna Faber 6-4, 6-0
verloren finales
geen

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1994-05-01 Vlag van Italië WTA Tarente gravel Vlag van Roemenië Irina Spîrlea Vlag van Italië Sandra Cecchini
Vlag van Frankrijk Isabelle Demongeot
6-3, 2-6, 6-1
verloren finales
1. 1992-07-26 Vlag van Tsjechië WTA Praag gravel Vlag van Tsjecho-Slowakije Eva Švíglerová Vlag van Duitsland Karin Kschwendt
Vlag van Oostenrijk Petra Ritter
4-6, 6-2, 5-7
2. 1992-09-20 Vlag van Frankrijk WTA Parijs gravel Vlag van Australië Rachel McQuillan Vlag van Italië Sandra Cecchini
Vlag van Argentinië Patricia Tarabini
5-7, 1-6
3. 1996-10-13 Vlag van Indonesië WTA Surabaya hardcourt Vlag van Slovenië Tina Križan Vlag van Frankrijk Alexandra Fusai
Vlag van Australië Kerry-Anne Guse
4-6, 4-6

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1988 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1997 1998
Vlag van Australië Australian Open 1R 2R 1R 1R 1R 2R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 1R 2R 2R 1R 2R 1R 1R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 1R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 3R 1R 1R 1R

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1997 1998 1999
Vlag van Australië Australian Open 2R 2R 1R 1R 1R 1R 2R 2R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 1R 2R 3R 1R 1R 1R 1R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 2R 1R 1R 1R 1R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 1R 2R 1R 1R 1R

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1997 1999
Vlag van Australië Australian Open
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 2R 1R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]