Nol van Berckel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Nol van Berckel
Van Berckel, zittend uiterst rechts, voor een wedstrijd met het Nederlands elftal tegen België op 19 maart 1911
Arnoldus Louis Maria van Berckel
Geboren 22 december 1890 (Amsterdam)
Overleden 8 september 1973 (Gendringen)
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederlands
Alma mater Universiteit van Amsterdam
Partner Maria Dorothea Joanna Erens
Religie Rooms-katholiek
Functies
1948–1961 Raadsheer in de Hoge Raad der Nederlanden
1940–1942 Raadsheer bij het Gerechtshof Den Haag
1929–1940 Rechter bij de Rechtbank Haarlem
1926–1929 Rechter bij de Rechtbank Roermond
Lijst van spelers van het Nederlands voetbalelftal

Arnoldus Louis Maria (Nol) van Berckel (Amsterdam, 22 december 1890Gendringen, 8 september 1973) was een Nederlands voetballer en rechter.

Van Berckel, telg uit het geslacht Van Berckel, speelde tussen 1910 en 1912 zes wedstrijden voor het Nederlands voetbalelftal en maakte daarbij twee doelpunten. In clubverband speelde hij als aanvaller bij Quick Nijmegen.

Van Berckel had een juridische loopbaan. Hij was rechter en werd na de Tweede Wereldoorlog ook president van het Bijzonder Gerechtshof in Den Haag. Hij was in die hoedanigheid ook betrokken bij het proces tegen Anton Mussert. Na de oorlog werd hij benoemd tot raadsheer in de Hoge Raad der Nederlanden.[1]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]