Noorderhoofd (Westkapelle)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Noorderhoofd)
Noorderhoofd
Noorderhoofd
Plaats Westkapelle
Status actief
Start bouw 1875
Opening 1876
Architect Quirinus Harder
Aannemer Nering Bögel
Eigenaar Rijkswaterstaat
Karakter sectorlicht 10 seconden
Monumentstatus rijksmonument sinds 1982
Lichtenlijst 0052
BA B0173.9
NGA 114-9140
Monumentnummer 38853
Bouwwerk
Hoogte 16,1 m
Vorm rond
Kleur rood met witte band
Bouwmateriaal gietijzer
Verdiepingen 4
Uitrusting
Lichtpatroon Oc WRG 10s
Lichthoogte 20 m boven zeeniveau
Lichtsterkte 6000 + 2 x 1500 cd
Nominale dracht wit: 13zm, rood: 10zm, groen: 10 zeemijl
Lens stilstaande Fresneloptiek
Radar nee
Bemand nee
Portaal  Portaalicoon   Maritiem
1. Oostgat
2. Wielingen
3. Westerschelde
4. Noordzee
5. Westkapelle met 2 vuurtorens en lichtlijn
6. Vuurtorens van Kaapduinen met lichtlijn
7. Lichtlijn van de lichtopstand Zoutelande in rood

Het Noorderhoofd, ook wel Westkapelle Laag, of in de volksmond `t Iezderen torentje (Het ijzeren torentje) genoemd, is de tweede vuurtoren in Westkapelle naast de hoge vuurtoren in het dorp.

Midden op de Westkappelse Zeedijk staat de lage vuurtoren. Deze gietijzeren toren uit 1875-1876 is ontworpen door Quirinus Harder, die ook veel andere Nederlandse vuurtorens heeft ontworpen. De vuurtoren is gemaakt door ijzergieterij Nering Bögel in Deventer. Het baken vormt samen met de hoge toren een lichtlijn naar het Oostgat.

De toren was oorspronkelijk roodbruin, maar om de herkenbaarheid bij daglicht te vergroten is in 1959 een witte band toegevoegd.[1] Het licht van de toren heeft 3 kleuren; rood, wit en groen. Dit is gescheiden door een soort doorzichtige plastic panelen. De witte lichtsector is 6000 candela, de rode en de groene beide 1800 candela.

De toren is opengesteld voor het publiek. De exploitatie is in handen van Museum het Polderhuis in Westkapelle.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

In de jaren vanaf 1863 nam de scheepvaart op de Westerschelde enorm toe, omdat Nederland en België een verdrag hadden gesloten over het afkopen van de tol. Dit had tot gevolg dat er tussen 1866 en 1878 35 lichten langs de Westerschelde bijkwamen. Waarvan het Noorderhoofd er dus één van was. Op 10 juli 1876 werd het vaste witte licht voor het eerst ontstoken.[1]

In 1939 werd, in verband met de dreigende Tweede Wereldoorlog, een comouflageschildering aangebracht op te toren. De oorspronkelijke roodbruine kleur kwam pas na de oorlog weer terug. Tijdens de oorlog werd deze vuurtoren onderdeel van de Atlantikwall en werd aan beide zijden van het torentje een bunker geplaatst.[1]

Aan de voet van de toren heeft tot 1995 een stenen gebouwtje gestaan dat in gebruik was bij de Kustwacht. Het werd in 1921 gebouwd als vervanging voor een ander houten gebouwtje dat daar sinds ca. 1905 stond.[1] Nadat de kustwacht was vertrokken raakte het onderkomen in verval en was doelwit van vandalisme. Bij gebrek aan een zinvolle bestemming is het gesloopt.

Afbeeldingen[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

  1. a b c d vuurtorensinnederland.nl, Het lage licht van Westkapelle. Gearchiveerd op 20 september 2022. Geraadpleegd op 13 oktober 2021.