Bergtinamoe
(Doorverwezen vanaf Nothocercus bonapartei)
| Bergtinamoe IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2021) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Afbeelding van John Gerrard Keulemans (1902) | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Nothocercus bonapartei (Gray, GR, 1867)[2] | |||||||||||||
| |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Bergtinamoe op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De bergtinamoe (Nothocercus bonapartei) is een vogel uit de familie tinamoes (Tinamidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1867 door Gray.
Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]
De bergtinamoe wordt ongeveer 38,5 cm lang en 925 g zwaar. Zijn verenkleed is overwegend zwart of kaneelkleurig.
Voedsel[bewerken | brontekst bewerken]
De bergtinamoe eet fruit van de grond of overhangende takken en soms ook insecten.
Voortplanting[bewerken | brontekst bewerken]
Het mannetje broedt de eieren (4-12) uit en voedt ook de jongen op. De eieren kunnen van meer dan één vrouwtje komen.
Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]
De soort komt voor van Costa Rica tot Peru en telt 5 ondersoorten:[3]
- N. b. frantzii: Costa Rica en westelijk Panama.
- N. b. bonapartei: het noordelijke deel van Centraal-Colombia en westelijk Venezuela.
- N. b. intercedens: westelijk Colombia.
- N. b. discrepans: oostelijk Colombia.
- N. b. plumbeiceps: oostelijk Ecuador en noordelijk Peru.
Beschermingsstatus[bewerken | brontekst bewerken]
Op de Rode Lijst van de IUCN heeft de soort de status niet bedreigd.
Bronnen, noten en/of referenties
|