De groep werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Albert Günther in 1872. Er zijn 46 soorten, inclusief de pas in 2018 voor het eerst wetenschappelijk beschreven soort Oligosoma hoparatea. Veel soorten werden eerder tot het geslacht van de slanke skinken (Leiolopisma) gerekend.[1]
De soorten uit dit geslacht worden groter dan andere soorten skinken, van Oligosoma homalonotum is bekend dat een lichaamslengte tot 30 centimeter kan worden bereikt.[2] De lichaamskleur is langwerpig van vorm, de poten zijn goed ontwikkeld. De start is langer dan het lichaam.
De voor- en achterpoten dragen vijf vingers respectievelijk tenen. De oogleden zijn beweeglijk, in het onderste ooglid is een doorzichtig venster aanwezig zodat de hagedis met gesloten ogen toch kan zien.
Vrijwel alle soorten leven langs de kust of op eilanden. De habitat bestaat uit diverse omgevingen, van rotsige kustduinen tot kustbossen of tamelijk vochtige bossen in het binnenland.
De skinken zijn bodembewoners die leven van kleine ongewervelden. De vrouwtjes zetten eieren af op de bodem. Van sommige soorten is bekend dat ze piepende of grommende geluiden maken als ze worden opgepakt.
(en) – Peter Uetz & Jakob Hallermann – The Reptile Database – Oligosoma – Website Geconsulteerd 24 augustus 2018
(en) – Günther, 1872 : On some new species of reptiles and fishes collected by J. Brenchley, Esq. Annals and Magazine of Natural History, ser. 4, vol. 10, p. 418–426.
Wikimedia Commons
Wikispecies
· 
· 
