Olivier Weber

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Olivier Weber in Afghanistan

Olivier Weber (Montluçon, 12 juni 1958) is een Frans schrijver, journalist en oorlogsverslaggever.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Hij werd in 1982-83 journalist bij de Franse krant Libération en Le Point oorlogsverslaggever. Hij heeft deed verslag van ongeveer twintig oorlogen en conflicten, met inbegrip van de oorlog en gewapende conflicten in Afghanistan, Irak, Birma, Koerdistan, Tsjetsjenië, Israël, Palestijnse Gebieden, Tsjaad, Pakistan, Kasjmir, Algerije, Iran, Armenië, Rusland, Kosovo, Sri Lanka, West-Sahara, Oost-Timor, Erythrea.

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • La Confession de Massoud (Flammarion, 2013)
  • Les Impunis (Robert Laffont, 2013)
  • Conrad, le voyageur de l'inquiétude (Flammarion-Arthaud, 2011)
  • Le Barbaresque (Flammarion, 2011)
  • J'aurai de l'or (Robert Laffont, 2008)
  • Le Tibet est-il une cause perdue?, Larousse, 2008
  • La mort blanche (Albin Michel, 2007)
  • Sur les routes de la soie (avec Reza Deghati|Reza, Hoëbeke, 2007
  • Kessel, le nomade éternel (Arthaud, 2006)
  • La bataille des anges (Albin Michel, 2006)
  • Le grand festin de l’Orient (Robert Laffont, 2004)
  • Routes de la soie (Mille et une nuits, 2004 - essai, avec Samuel Douette)
  • Je suis de nulle part : sur les traces d’Ella Maillart, Éditions Payot, 2003
  • Humanitaires (Le Félin, 2002)
  • La mémoire assassinée (Mille et Une Nuits, 2001)
  • Le faucon afghan : un voyage au pays des talibans (Robert Laffont, 2001)
  • On ne se tue pas pour une femme (Plon, 2000)
  • Les enfants esclaves (Mille et une nuits, 1999)
  • Lucien Bodard, un aventurier dans le siècle (Plon, 1997)
  • La route de la drogue (Arléa, 1996 - réédité sous le nom de Chasseurs de dragons : voyage en Opiomie (Payot), 2000)
  • French doctors : L’épopée des hommes et des femmes qui ont inventé la médecine humanitaire (Robert Laffont, 1995)
  • Voyage au pays de toutes les Russies (Éditions Quai Voltaire, 1992)

Prijzen[bewerken | brontekst bewerken]

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]