Oorbel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Oorbel dat aan een haakje door een gaatje in de oorlel hangt.

Een oorbel is een sieraad dat aan de oorlel wordt gedragen. Indien de oorbel op een andere plaats dan de oorlel wordt gedragen, spreekt men vaak van een oorpiercing. Om een oorbel te kunnen dragen wordt vaak een gaatje aangebracht. Er bestaan ook klem-oorbellen, waarvoor geen gaatje in de oorlel nodig is.

Materialen[bewerken | brontekst bewerken]

Oorbellen kunnen van allerlei materialen gemaakt worden, zoals metaal (goud en zilver worden veel gebruikt), plastic, glas, edelstenen, hout en bot. De maat van oorbellen lopen uiteen en worden in grootte voornamelijk beperkt door de draagcapaciteit van het oor. Zware oorbellen kunnen na verloop van tijd de oorlel of het gaatje in de oorlel blijvend oprekken.

Gaatjes schieten[bewerken | brontekst bewerken]

In de jaren 1950 en 1960 werden de gaatjes vooral thuis geprikt, zoals ook te zien is in de film Grease. In later jaren boden juweliers en piercingwinkels dit als service aan. In Nederland is het verboden om een piercing aan te brengen bij kinderen onder de twaalf jaar, maar zolang er niet in het kraakbeen van het oor wordt geprikt, vallen oorbellen wettelijk gezien niet onder piercings.[1] Voor het prikken of schieten van gaatjes in de oorlel hoeft een juwelier of piercer geen vergunning te hebben, maar moeten de richtlijnen voor hygiëne in acht genomen worden. [2] Zie ook artikel 24 van de Warenwet.

Zie de categorie Earrings van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.