Keizer Otto IV

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Otto IV van Brunswijk)
Otto IV
Otto IV en Paus Innocentius III reiken elkaar de hand
(ca. 1450), Historia septem sapientum uit de werkplaats van Diebold Lauber, Universitätsbibliothek (Heidelberg)
Rooms-Duits koning en keizer
Regeerperiode 1198 - 1218
Verkiezing 9 juni 1198
Kroning 12 juli 1198 in Aken
Herverkiezing 11 november 1208 in Frankfurt
Keizerskroning 4 oktober 1209 in Rome
Betwist door Filips (1198-1208)
Frederik II (1211-1218)
Voorganger Keizer Hendrik VI
Opvolger Frederik II
Graaf van Poitiers
Regeerperiode 11961198
Voorganger Richard Leeuwenhart
Opvolger Richard Leeuwenhart
Huis Welfen
Vader Hendrik de Leeuw
Moeder Mathilde Plantagenet
Geboren 1175/1176
Braunschweig
Gestorven 19 mei 1218
De Harzburg
Begraven Dom van Braunschweig
Echtgenotes 1e Beatrix van Zwaben
Maria van Brabant
Religie Rooms-katholiek

Otto van Brunswijk (Braunschweig, 1175 of 1176 - op de Harzburg, 19 mei 1218) was een van de rivaliserende rooms-koningen vanaf 1198, alsook keizer van het Heilige Roomse Rijk vanaf 1209 als Otto IV maar werd tot aftreden gedwongen in 1215.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Jonge leven[bewerken | brontekst bewerken]

Otto was de derde zoon van de Welf Hendrik de Leeuw en diens tweede echtgenote Mathilde Plantagenet, dochter van Hendrik II van Engeland.

Hij groeide vanaf 1182 op aan het hof van zijn oom Richard Leeuwenhart en nam deel aan de oorlog tegen Frankrijk. In 1196 kreeg Otto van Richard Leeuwenhart zeggenschap over het graafschap Poitou met de daarbij behorende titel van hertog van Aquitanië.

Troonstrijd[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Duitse troonstrijd voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

In de verwarde en onzekere tijd na het overlijden van keizer Hendrik VI en gesteund door een forse Welfenaanhang in het noordelijk gedeelte van het Rooms-Duitse rijk, werd Otto op 9 juni 1198 tot Duits koning verkozen en op 12 juli 1198 in Aken gekroond. In de volgende jaren moest hij het in de Duitse troonstrijd opnemen tegen de Hohenstaufen Filips van Zwaben die door de heersers uit het zuidelijke rijksgedeelte tot opvolger was uitgeroepen, tot die in 1208 vermoord werd.

Op 4 oktober 1209 werd hij tot keizer gekroond door paus Innocentius III, maar in 1210 alweer in de ban gedaan omdat hij, in tegenstelling tot zijn belofte aan de paus, probeerde de keizerlijke macht in Italië te herstellen.

In 1211 werd de Hohenstaufen Frederik II tot tegenkoning verkozen en het volgende jaar in Mainz gekroond.

Op 27 juli 1214 werd Otto IV verslagen in de Slag bij Bouvines door Filips August van Frankrijk.

Het jaar nadien werd Frederik II algemeen erkend als koning van Duitsland en gekroond in Aken.

Persoonlijk leven[bewerken | brontekst bewerken]

Op 22 juli 1212 trouwde Otto met de 14-jarige Beatrix, dochter van zijn troonsrivaal, maar ze overleed al 3 weken later.
In mei 1214 trouwde hij met Maria van Brabant, dochter van hertog Hendrik I van Brabant.
Otto IV stierf kinderloos in 1218 op de Harzburg en ligt begraven in de Dom van Braunschweig.

Voorouders[bewerken | brontekst bewerken]

Voorouders van Keizer Otto IV (1175/76-1218)
Overgrootouders Hendrik de Zwarte
(1075-1126)

Wulfhilde van Saksen
(1072-1126)
Keizer Lotharius III
(1075-1137)

Richenza van Northeim
(1087/89-1141)
Godfried V van Anjou
(1113-1151)

Mathilde van Engeland
(1102-1167)
Willem X van Aquitanië
(1099-1137)

Aenor van Chatellerault
(-)
Grootouders Hendrik de Trotse (1108-1139)

Gertrude van Saksen (1115-1143)
Hendrik II van Engeland (1133-1189)

Eleonora van Aquitanië (1122-1204)
Ouders Hendrik de Leeuw (1129/30-1195)

Mathilde Plantagenet (1156-1189)
Zie de categorie Keizer Otto IV van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.