Overleg:Alexios I Komnenos

Pagina-inhoud wordt niet ondersteund in andere talen.
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Graag een oordeel van de gebruikers over mijn voorstel tot wijziging van het artikel. reden: meer encyclopedisch, toegankelijker voor "ondeskundige" lezer.

Graag jullie reacties, in de 1e plaats van oorspronkelijk auteur

-)--Napoleon Vier 14 jul 2004 23:48 (CEST)[reageer]


Alexius I Comnenus (° Constantinopel 1048 – 15 augustus 1118) was Byzantijns keizer van 1081 tot aan zijn dood in 1118.

Alexius Comnenus (Grieks Alexios Komnènos) kwam door een staatsgreep op de Byzantijnse troon. Alexius en zijn broer Isaak waren militaire medewerkers van keizer Nicephorus Botaniates, maar zij vielen in ongenade en moesten Constantinopel verlaten op 15 februari 1081. Met de steun van een leger keerden de Comnenen echter terug, en op 1 april trokken zij triomfantelijk de hoofdstad in. Op 4 april werd Alexius tot keizer gekroond. Onmiddellijk stelde hij zijn broers en zwagers aan in belangrijke posities aan het hof. Zijn 15-jarige vrouw Irene Doukas liet hij op 15 april tot keizerin kronen. Alexius Comnenus poogde met uitzonderlijk militair en diplomatiek talent Byzantium opnieuw tot een grootmacht te verheffen. In 1085 verklaarde hij de kloosters van de berg Athos onafhankelijk van de patriarchale zetel, en vrijgesteld van alle belastingen, een statuut dat zij tot heden blijven genieten. Tot 1096 handhaafde hij, met de hulp van o.m. Venetië, het rijksgebied met relatief succes tegen de Normandische vorst Robert Guiscard, tegen de Seldjoekse Turken de Petsjenegen (die hij in 1091 verpletterend versloeg). In 1092 duidde hij zijn zoon Johannes (°1088) aan als zijn opvolger, in de plaats van Constantijn Doukas, de verloofde van zijn dochter Anna. Vanaf 1096 kreeg hij af te rekenen met de aanwezigheid van westerse troepen van de Eerste Kruistocht (gemobiliseerd door de prediking van Pieter de Kluizenaar en Paus Urbanus II). Hij regelde op westers-feodale basis zijn betrekkingen met de aanvoerders van de kruisvaarders, overigens met matig succes. Vanaf 1111 begon hij toenadering tot het westen.te zoeken, in de hoop daar steun te vinden in zijn strijd tegen de Turken. Zo verleende hij belangrijke handelsprivileges aan de republiek Pisa, en onderhandelde met paus Paschalis II, die bereid was hem de kroon van het Westromeinse Rijk aan te bieden op voorwaarde dat de Byzantijnse kerk het primaatschap van Rome wou erkennen. Op dit punt sprongen de onderhandelingen echter af. Alexius I overleed op 15 augustus 1118, en werd da dag nadien opgevolgd door zijn zoon Johannes. Zijn dochter, Anna Comnena, liet in haar Alexiade een unieke bron na van gegevens over de geschiedenis van haar vaders regering.

Deze versie lijkt me inderdaad stukken beter ! --Tom 10 nov 2009 15:40 (CET)[reageer]