Overleg:Uitzettende Aarde

In het onderdeel Bezwaren staan de volgende punten:

1 Als de Aarde zou uitzetten moet de massa van de Aarde toenemen, of de dichtheid moet afnemen. Aanhangers van een uitzettende Aarde zijn er nooit in geslaagd een mechanisme voor één van deze twee mogelijkheden te bedenken.

Wanneer het mechanisme nog niet helemaal duidelijk is, betekent nog niet dat het niet plaatsvindt

2 Een uitzettende Aarde kan bovendien het ontstaan van gebergten niet goed verklaren; plaattektoniek kan dit wel. Als de Aarde uitzet, zouden ook de continenten moeten oprekken door de steeds kleinere bolling van het aardoppervlak; ook hiervoor is nooit bewijs gevonden.

Dit is juist heel goed te verklaren. Doordat de bolling minder wordt, wordt het materiaal aan de bovenkant tegen elkaar gedrukt. De continenten worden niet opgerekt en drijven ook niet vrij rond op de mantel (plaattektoniek). Op breuklijnen komt nieuw materiaal naar boven en drukt de continenten uit elkaar.

3 Weinig geologen of geofysici geloven tegenwoordig nog in het uitzetten van de Aarde. Toen dankzij tektonisch en tomografisch onderzoek steeds meer aanwijzingen werden gevonden voor subductie werd het concept van een uitzettende Aarde door de meerderheid van aardwetenschappers afgedankt.

Er is nooit een gelijke hoeveelheid subductie waargenomen, vergelijkbaar met de toename in bijvoorbeeld de atlantische oceaan. Het blijkt juist dat de continenten aan de stille oceaan ook perfect in elkaar passen.

4 Een uitzettende Aarde bleek bovendien niet in overeenstemming met sinds de jaren 50 verzamelde gegevens uit de seismologie, tektoniek en door paleomagnetisme berekende paleogeografische posities van de continenten.

Juist in de jaren 60 van de 20e eeuw werd de theorie van de uitdeiende aarde meer gedocumenteerd.

5 De Amerikaanse striptekenaar Neal Adams heeft recentelijk geprobeerd de uitzetting van de Aarde te verklaren met kwantumfysische processen waardoor de massa van de Aarde kan toenemen, maar dit wordt door de wetenschappelijke gemeenschap afgedaan als pseudowetenschap.

En daar is de stok om mee te slaan: pseudowetenschap. Met dit label is in één klap onderzoek naar deze theorie verboden gebied verklaard.

6 Desondanks blijven in de theorie van platentektoniek nog onduidelijkheden bestaan, waar discussie over is.

De argumenten voor, niet alleen een groter wordende aarde, maar in feite alle hemellichamen (sterren, manen en planeten) beginnen langzaam weer voet aan de grond te krijgen. Met name Ganymedes (maan van Jupiter) had zoveel aanwijzingen voor uitzetting dat de wetenschappers een theorie bedachten van uitzettend ijs. Maar ook voor andere hemellichamen zijn er veel aanwijzingen voor uitzetting.

Uitzetting ganymedes, pag. 2172

Animatie Ganymedes

25 apr 2007 10:45 (CET) Adanaha(ondertekening toegevoegd door Woudloper)

Beste Adanaha, op wikipedia ondertekent iedereen zijn bijdragen met vier tildes (zo dus ~~~~). Dan weet iedereen wie de schrijver is. Commentaar:

1 Klopt, maar als er geen bewijs voor wordt gevonden en het tegelijkertijd tegen veel natuurkundige principes ingaat wordt het ongeloofwaardiger

2 De door een dergelijk spanningsregime verwachte structurele stijl wordt niet teruggevonden. Sterker, uit zowel structurele geologie, petrologie, seismologie als seismische tomografie komen steeds meer bewijzen naar boven dat (de meeste) gebergtes ontstaan boven subductiezones

3 Klopt, dit is inderdaad een groot probleem bij de theorie van platentektoniek, waar (voor zover ik weet) op het moment geen goede verklaring voor is

4 Er staat: sinds de jaren 60. Dat wil zeggen: tot op heden

5 Zo werkt wetenschap helaas, de kans dat het kind met het badwater wordt weggegooid is daardoor aanwezig. De reden dat het als "pseudowetenschap" beschouwd wordt is dat de theorie tegen teveel min of meer bewezen principes ingaat en teveel van de gedane waarnemingen niet kan verklaren, terwijl platentektoniek dat wel kan. Alfred Wegener werd verguisd vanwege het feit dat hoewel zijn waarnemingen klopten, hij geen achterliggend mechanisme voor zijn continentendrift kon geven.

6 Interessante literatuur over Ganymedes.

Vriendelijke groet, Woudloper 25 apr 2007 12:33 (CEST)[reageer]

Woudloper, dank voor je reactie. Bij punt 1. Ik blijf er bij dat wanneer je een bepaald fenomeen waarneemt en er erg veel feiten en aanwijzingen zijn voor een gesloten bol waarop alle continenten aan elkaar lagen, dan kan je de waarnemingen niet eenvoudig van tafel vegen omdat je het waarom niet volledig kunt verklaren. Het subductie verhaal is er echt met de haren bijgesleept en past totaal niet in het plaatje van aanwijzingen en feiten maar anders is de theorie niet sluitend.

2. Hier een animatie die inzicht probeert te geven over vorming van bergen bij een uitzettende aarde.

Hier een animatie van enkele manen en breuklijnen en een uitgebreidere animatie van onze eigen uitzettende maan

5 (Wegener) verwijst weer naar 1. dat als je niet weet HOE de olifant in de porseleinkast terecht is gekomen, dat je dan gewoon maar een theorie poneert zonder olifant, of de olifant volledig negeert of gewoonweg ontkent dat er een olifant in de porseleinkast zit. (sic)

6 zet gelukkig de deur op een kier naar aanvaarding van uitdeiende hemellichamen.

Adanaha 25 apr 2007 16:36 (CEST)[reageer]

Dit dreigt een interessante discussie te worden die echter het doel van wikipedia voorbij schiet. Wikipedia meldt dat deze theorie door de grote meerderheid van experts vooralsnog als pseudowetenschap wordt beschouwd, omdat dat objectief gezien zo is. Het is niet aan wikipedia om verder een oordeel te vellen.

De onverklaarde fenomenen bij (de meeste) gebergtes bij een collapsing upper-crust model (zoals in de video) zijn:

met behulp van seismologie waargenomen Wadati-Benioffzones. Deze zones geven een zeer sterk vermoeden dat een stuk korst langzaam bezig is onder een ander stuk korst door de mantel in te bewegen. De ontdekking van deze zones was destijds ook een belangrijke reden dat platentektoniek geaccepteerd raakte.
met behulp van seismische tomografie gemaakte 3D-modellen van de mantel laten zien dat op de plekken waar subductie moet plaatsvinden volgens de plaattektoniek, inderdaad een koude anomalie van zinkend materiaal zit.
Uit gesteenten in gebergten gereconstrueerde druk-temperatuur-tijdpaden blijkt dat tijdens gebergtevorming een eerste fase voorkomt waarin materiaal ver naar beneden beweegt, gevolgd door omkering van dit proces. Vooral de diepte tot waar het materiaal naar beneden beweegt is een probleem voor het model van een uitzettende Aarde. In veel gebergtes worden eclogieten gevonden, sommige van deze gesteenten zijn boven de 200 km diep geweest. Het materiaal is te licht om zonder van buiten uitgeoefende kracht zo diep de Aarde in te bewegen. In het subductiemodel wordt deze verticale kracht geleverd door zgn. "slab-pull", bij een uitzettende Aarde zouden voornamelijk horizontale krachten verwacht worden en is het zinken van stukken aardkorst naar deze diepte onverwacht.
In veel gebergten worden een of meer grote discontinuë lijnen (breukzones) gevonden, waar materiaal dat geografisch gezien voor de gebergtevorming ver uiteen lag (dit is door paleomagnetisme berekend) nu tegen elkaar aan ligt. Diepe boringen en structureel geologische studies geven aan dat deze grote breukzones (suturen genoemd) zeer diep doorlopen. In de platentektoniek is dit precies wat verwacht mag worden als twee continenten door subductie tegen elkaar aan "botsen". Het uitzettende Aarde-model geeft er echter geen duidelijke verklaring voor.

Dit zijn een aantal van de belangrijkste geologische bezwaren tegen een uitzettende Aarde. Dan heb ik de natuurkundige bezwaren nog niet eens genoemd. Ondanks dat er bv op Ganymedes of door vergelijking van lengtes van divergente en convergente plaatgrenzen moeilijk verklaarbare waarnemingen worden gedaan, is de consensus dus wel degelijk op een aantal harde feiten gebaseerd. Woudloper 25 apr 2007 18:04 (CEST)[reageer]

(Wadati-Benioff) Bij de uitzettende aarde bouw je natuurlijk wel een gigantische druk op bij de grens tussen oceaan-plaat en continent. Bij het vlaktrekken van een continent (waarbij bergen ontstaan) ontstaan natuurlijk ook scheuren aan de onderkant. Ik heb deze vragen ook voorgelegd en kom er mogelijk nog op terug. Raad je aan deze discussie ergens anders voort te zetten?

Wat betreft "gereconstrueerde" druk en tijd paden (eclogiet) is het eerste dat hierbij bij me opkomt dat ook hier oorzaak en gevolg zijn omgedraaid: Doordat Eclogiet alleen onder extreme druk kan ontstaan en dat die druk alleen dieper dan 200km voorkomt, dan moet het daar wel vandaan komen. (het wikipedia Eclogiet artikel zelf vermeld ook dat HOE dat kan gebeuren nog niet duidelijk is). Met het collapsing-crust-model zou die horizontale (wigvormige) kracht mogelijk voldoende zijn (ook hier later meer over)

In het model zijn de continenten niet statisch. Ook de continenten breken en schuiven langs elkaar of drijven uit- en tegen elkaar. (sutuur en paleo-magnetisme) Hier een duidelijke video waar dit zichtbaar wordt gemaakt [1].

nog enkele voorbeelden: identieke bomen in noord-amerika en azie, sterk argument dat continenten ook op de noordpool tegen elkaar lagen (en niet alleen op een centraal gelegen eiland pangea).

Een van de meest duidelijke video's aan de hand van officiele geologische kaarten (de zeebodem is nergens ouder dan 170 a 200 miljoen jaar, terwijl continenten wel 1 tot 4 miljard jaar oud zijn) terug op de voetsporen van de gemeten ouderdom-lagen

Adanaha 26 apr 2007 08:43 (CEST)[reageer]

Probleem voor een uitzettende Aarde is dat de oriëntatie van de Wadati-Benioffzones veel makkelijker te verklaren is door een gigantische opschuiving (compressie), dan met een afschuiving (extensie). Bovendien gaan die dingen erg diep, veel dieper dan de korst-mantelgrens, en seismische tomografie laat zien dat ze waarschijnlijk in sommige gevallen zelfs tot de kern-mantelgrens doorlopen. Uiteraard kan bij een uitzettende Aarde ook compressie plaatsvinden aan de grens van een continent, maar extensieve tektoniek zou moeten domineren. Het hele idee van uitzetting is dat materiaal binnenin de Aarde zich van onderen naar boven verplaatst, niet andersom. Dominante extensie is niet wat waargenomen wordt aan het oppervlak, in de meeste gebergten overheerst juist de compressieve tektoniek. Modellen laten zien dat bij extensieve spanningsmilieu's de mantel omhoog beweegt, dit zou druk-temperatuur-tijdpaden moeten geven van het "hoge temperatuur en lage druk"-soort, terwijl de waargenomen paden juist "lage temperatuur en hoge druk" te zien geven. Er zijn overigens uitzonderingen, zoals de Betische Cordillera in Zuid-Spanje.

Extensieve spanningstektoniek komt op continenten ook voor, maar veel minder dan verwacht zou worden als de Aarde uitzette. Voorbeeld nr 1 is natuurlijk de Grote Riftvallei in Afrika.

De video's lijken plausibel, maar spreken de paleomagnetische data tegen. Uit dit soort data wordt berekend waar een continent door de tijd heen ten opzichte van de magnetische noordpool lag. In het geval van Australië weet ik dat vast staat dat de bewegingsrichting noordwaarts was, niet zuidwaarts. Als in Noord-India inderdaad op grote schaal vervorming zuidwaarts zou hebben plaatsgevonden, zou in de Himalaya een proces moeten plaatsvinden dat orogenic collapse wordt genoemd waarbij een gebergte als het ware in elkaar zakt. De waarnemingen geven echter aan dat de Himalaya nog steeds door gaat met vormen. In het Ganges-bekken heeft wel extensie plaatsgevonden, maar niet via orogenic collapse maar door plaatselijke extensie (in de platentektoniek wordt dit een voorlandbekken genoemd). Hetzelfde geldt overigens voor het Po-bekken ten zuiden van de Alpen.

Een verder probleem met paleomagnetische data is overigens dat deze verder terug gaat dan 1 Wilsoncyclus. Rond 200 miljoen jaar geleden lagen alle continenten aan elkaar als 1 supercontinent, Pangea. Daarvoor bewogen de continenten echter in een aantal cycli uit elkaar en weer naar elkaar toe. Dit valt niet met het model van de uitzettende Aarde te verklaren, tenzij wordt aangenomen dat de Aarde eerst inkromp, dan weer uitzette, enz.

Het argument van verwante boomsoorten in Azië en Noord-Amerika kan ook worden verklaard door de landbrug door de Beringstraat tijdens het laatste glaciaal (ijstijd). Het feit dat de oceanische korst nergens ouder dan 200 miljoen jaar is wordt in beide modellen verklaard. In gebergten worden overigens stukken oudere oceaankorst gevonden, zogenaamde ofiolieten, die moeilijk te verklaren zijn als wordt aangenomen dat er voor 200 miljoen jaar geleden geen oceaankorst bestond. Woudloper 26 apr 2007 11:09 (CEST)[reageer]

Woudloper, ik ben geen geoloog en een hoop van de gebruikte termen ken ik dan ook niet. Ik zou je willen vragen om een gedachten-experiment te doen en er daarbij te bekijken of de dingen die je hierboven noemt niet zouden KUNNEN plaatsvinden bij een uitdijende aarde.

Bijvoorbeeld de Benioff zones. De continenten gaan niet vrijwillig uit elkaar, er komt zeer zeker wel een hoge druk bij te pas. Dat verklaart mogelijk waardoor daar die grote spanningen heersen bij het uiteenpersen van de continenten. Dit zou ook de in de filmpjes aangetoonde versnelling kunnen verklaren (vergelijk de laatste 70 miljoen jaar met de eerste 125 miljoen jaar). Dominante extensie vindt dus plaats, net zoals in het gangbare model, bij de scheuren in de atlantische- en stille oceaan en compressie, net als in het gangbare model, bij de randen van de continenten, echter, zonder dat er substantieel subductie plaatsvind (uitzettende aarde).

Het hoofdstuk over bergen hebben we eerder besproken. Doordat de dikke continentale platen rechttrekken, rijzen de bergen, duidelijke compressie toch? Net zoals mij (als leek) dit aardig overeen lijkt te komen met het door jouw gestelde "lage temperatuur, hoge druk" toch?

je schrijft: "... extensieve spanningstektoniek komt op continenten ook voor, maar veel minder dan verwacht zou worden als de Aarde uitzette. ...". Ik begrijp je hier niet. Alle filmpjes en aanwijzingen tonen wat je hier schrijft toch precies aan? Dat de continenten redelijk hun vorm behouden en dat juist voornamelijk de ocaanbodem groeit op de scheuren (extensie).

Paleomagnetisme. je schrijft dat Australie noordwaarts moet bewegen "vaststaat" ... Waar staat dat vast? Is het misschien niet mogelijk dat de magnetishe velden ook veranderen? Heb je het hier over de laatste 200miljoen jaar of laatste miljard jaar? Wat betreft Wilsoncyclus. Voor zover ik kan nagaan is de uitzetting eenmalig.

Die landbrug verklaart geen algehele overeenkomstige fauna (bomen-typen) dat zie je zelf ook hoop ik. Het is wel overduidelijk als de continenten echt tegen elkaar hebben gelegen. De ofiolieten, radiolarieten en peridotieten (heerlijk dat afschermende moeilijke-woordengebruik binnen alle zuilen) zijn te verklaren doordat er wel kleinere zeeen waren in de oertijd. De zeeen op de continenten waar het leven is ontstaan.

Tot slot, vergelijk de animatie zoals geologen "de dans der continenten" zien (oef) [2] eens met het eerder genoemde volgen van en herleiden naar de ouderdomslijnen [3].

Adanaha 26 apr 2007 13:43 (CEST)[reageer]

(ps. Een bewijs voor uitzetting is het volgende (Carey). Pangea neemt (bij een vastblijvende groote van de aarde) iets meer dan een halve aardbol in beslag, de stille oceaan net iets minder dan een halve aardbol. Nu zijn de continenten (of tek.platen) gaan bewegen en tegenwoordig neemt de stille oceaan nog steeds net iets minder dan een halve aardbol in beslag. Waar komt de ruimte voor de atlantische oceaan vandaan? Zie transcript op [4] )

Sorry! In een poging de structureel-geologische argumenten voor subductie uiteen te zetten heb ik waarschijnlijk teveel jargon gebruikt. Waar het op neer komt (ik kan dat helaas niet glashelder uitleggen zonder een complete cursus tectonofysica te geven) is als volgt:

In de structurele geologie worden waarnemingen gedaan van oppervlaktestructuren, die 1 - iets vertellen over de 3D structuur van de aardkorst (soms zelfs de mantel) en 2 - iets vertellen over hoe de mechanische spanning was in het verleden. In de gesteentekunde worden daarnaast de druk-temperatuur-tijd paden van stukken aardkorst gereconstrueerd zodat de bewegingen van verschillende stukken korst (kleinere stukken, geen hele platen of continenten) langs en over elkaar in het verleden kan worden berekend.
Van beide modellen (uitzetting en platentektoniek) kan door natuurkundigen berekend worden hoe de spanningstoestand op verschillende plekken in de korst moet zijn.
de voorspelde spanningen worden vergeleken met de waarnemingen uit de structurele geologie en petrologie. Dan blijkt dat de waargenomen bewegingen van stukken korst goed overeenkomen met het model waarin subductie plaatsvindt, terwijl het uitzetting-model geen goede voor de waarnemingen geeft (wat inderdaad nog niet hoeft te zeggen dat het niet waar kan zijn).

Dit is ongeveer de strekking van het structureel-geologische argument voor het voorkomen van subductie. Om er iets uitgebreider op in te gaan: bij het verdikken van korst (zoals in de video's van een uitzettende Aarde wordt aangegeven) wordt de hete mantel naar beneden gedrukt. Dit geeft een "lage" temperatuur. Echter, de druk is niet "hoog" genoeg, want de korst zakt niet (zoals bij subductie) ver genoeg de mantel in. Let op: er is een verschil tussen "spanning" (ontstaat door het samendrukken van materiaal) en druk (een toestand waarin het materiaal zich bevindt en waardoor bepaalde mineralen groeien en andere niet). De spanning kan hoog zijn als de druk laag is en andersom. In de aardkorst is de druk vrijwel alleen afhankelijk van de diepte.

Het structureel geologische argument, samen met het gesteentekundige argument (de eclogieten), het seismische argument (de Wadati-Benioffzones onder oceanische troggen) en het tomografische argument (de koude plekken) zijn belangrijke bewijzen dat subductie werkelijk plaatsvindt. Er zijn er waarschijnlijk meer te noemen, die me nu niet te binnen schieten. De vraag of de Aarde uitzet is daarmee niet negatief beantwoord, subductie kan ook bij een uitzettende Aarde plaatsvinden. Een uitzettende Aarde wordt echter wel een stuk minder waarschijnlijk, want er is een mechanisme bekend waarmee de Aarde zijn volume gelijk kan houden. Dan komen nog de natuurkundige argumenten (zwaartekracht, behoud van massa) tegen een uitzettende Aarde om het hoekje kijken, ik weet daar alleen te weinig van om er iets zinnigs over te kunnen zeggen.

Antwoord op andere punten:

Als wordt aangenomen dat de oceanen alle extensie opvingen hoeft er inderdaad geen grootschalige extensie in de continenten plaats te vinden. Dit gaat tegen mijn eerste gevoel in, maar wellicht klopt het.
Over de landbruggen: ik ben geen expert. Wel weet ik dat er in het verleden vaker landbruggen daar geweest zijn, en ook dat het klimaat in het Kenozoïcum (laatste 65 miljoen jaar) een aantal keren zo warm was dat er zelfs op de polen bomen groeiden.
Het is inderdaad niet uitgesloten dat ofiolieten uit kleinere stukken oceaan zijn ontstaan dan de huidige oceanen. Dit valt niet te achterhalen omdat het slechts fragmenten zijn.
De met paleomagnetisme berekende bewegingen van de continenten zijn redelijk nauwkeurig bekend voor de afgelopen 500 miljoen jaar. Daarna worden de metingen onnauwkeuriger, men durft tegenwoordig al theorieën over 2 tot 3 miljard jaar geleden te ontwikkelen, waarbij de onzekerheden echter groot zijn. Interessant is te bedenken dat beide filmpjes over een relatief korte hoeveelheid tijd gaan vergeleken met de ouderdom van de Aarde: de ene gaat 200 miljoen jaar terug, de andere 600 miljoen. De Aarde is bijna 8x zo oud.

Mijn idee als geoloog is dus dat de filmpjes wel de vorm van de continenten goed verklaren, maar de informatie die in gesteenten ligt opgeslagen over bewegingen in het verleden niet uitleggen. Kijk ook eens naar dit [5] filmpje, en dan vooral naar de Pacifische Oceaan. Daar loopt een grote rode (jonge) band van oceaankorst in het midden. In het noorden verdwijnt deze band echter onder Noord-Amerika. Dit kan alleen verklaard worden als wordt aangenomen dat Noord-Amerika over de Pacifische Oceaan is heen geschoven, dat wil zeggen dat oceaankorst onder Noord-Amerika door is geschoven. Als Noord-Amerika altijd al bovenop die zone van oceanische spreiding had gelegen, was het continent namelijk uit elkaar getrokken en waren er nu twee kleinere continenten geweest met daartussen een nieuwe oceaan.

Over het argument van Carey, die ik overigens graag eens had ontmoet: in de platentektoniek wordt aangenomen dat, terwijl de continenten uit elkaar dreven waarbij de Atlantische Oceaan vormde, de Pacifische Oceaan kleiner werd omdat aan beide kanten de continenten eroverheen schoven. De gedachte is dus dat terwijl de Atlantische Oceaan groeide, de pacifische kromp. Aan beide kanten van de Pacifische Oceaan worden overigens troggen gevonden, en Wadati-Benioffzones.

Vriendelijke groet, Woudloper 26 apr 2007 16:01 (CEST)[reageer]

Hoi Woudloper, het duurde even maar ik stuitte ondertussen op een nieuwe theorie die ook erg imponerend is. "Whole-Earth Decompression Dynamics" die stelt dat de aarde net als Jupiter een grote gas-planeet was (met een kern) die ontdaan werd van z'n gas mantel door wilde zonne-uitbarstingen in z'n jonge jaren. Door het wegvallen van die gasdruk is de rotsachtige planeet begonnen uit te zetten. Deze theorie past beter in de "conventionele" denkwijzen maar laat dus nog wat vragen open wat betreft alle overige manen en planeten. understandearth.com Ik blijf er van overtuigd (gezien de aanwijzingen) dat de aarde is uitgezet, blijft alleen de vraag hoe dat precies in z'n werk is gegaan. Deze aanwijzingen mag je mijns inziens nooit van tafel vegen enkel omdat je een bepaald aspect niet kan verklaren (massa toename, of volume-expansie). regards, Adanaha 27 apr 2007 23:38 (CEST) (addendum: Ik ben onder de indruk van je kennis van de gedetailleerde facetten, Helaas kan ik daar niet veel aan toevoegen daar ik voornamelijk probeer inzicht in de grote gehelen te verkrijgen. Echter ben ik er van overtuigd dat deze facetten op z'n plaats zouden moeten vallen wanneer de werkelijke processen en theorie boven komen drijven)[reageer]

Uiteraard staat het iedereen vrij te geloven en denken wat hijzelf wil. De gasdruk van de atmosfeer aan het oppervlak is overigens vele miljoenen malen kleiner dan de lithostatische druk (de druk van het bovenliggende gesteente) binnenin de Aarde. De theorie dat de eerste (waterstof-helium) atmosfeer van de Aarde is "weggeblazen" door de zonnewind wordt door de meeste geleerden aanvaard.

Sam Carey was een uitstekende geoloog, maar vergeet niet dat hij rond 1980 met pensioen gegaan is. Sindsdien heeft de wetenschap niet stilgezeten.

Samen met wat andere schrijvers heb ik aan het Engelse artikel de laatste dagen wat informatie toegevoegd (de link vind je links in de kantlijn van het artikel onder "English"). Binnenkort zal ik die informatie ook naar het Nederlandse artikel proberen te vertalen. Blijf je vrij voelen commentaar te geven op de inhoud van wikipedia: daar groeien we van. Vr.gr., Woudloper 28 apr 2007 09:14 (CEST)[reageer]

Bekijk volgend artikel eens (pdf beschikbaar onderaan rechts op pagina) The expanding Earth: a sound idea for the new millennium. Adanaha 28 apr 2007 11:48 (CEST)[reageer]