PDC World Darts Championship 2006

PDC World Darts Championship 2006
Data	19 december 2005- 2 januari 2006
Locatie	Circus Tavern
Plaats	Purfleet
Land	Engeland
Organisator(s)	PDC
Format	sets ; Finale – best of 13
Prijzengeld	£500.000
Prijzengeld voor winnaar	£100.000
Hoogste uitgooi	170 geworpen door:; Jimmy Mann ; Phil Taylor
Winnaar(s)	Phil Taylor
	← Vorige Volgende → 2005 2007
Portaal	Darten

De Ladbrokes World Darts Championship 2006 is een internationaal dartstoernooi dat werd gehouden van 19 december 2005 tot en met 2 januari 2006 in het Engelse Purfleet. De LWDC kunnen worden gezien als het wereldkampioenschap voor de PDC. Hierdoor is dit toernooi het belangrijkste toernooi dat onderdeel uitmaakt van diezelfde PDC.

Het toernooi werd gewonnen door Phil Taylor die het toernooi voor de dertiende keer in zijn loopbaan op zijn naam schreef. Taylor die in de halve finale door het oog van de naald kroop in een spannende confrontatie met Wayne Mardle speelde in de finale weer als vanouds en maakte gehakt van zijn landgenoot Peter Manley. De finale werd uiteindelijk met 7-0 door Taylor gewonnen. Taylor liet er vanaf het begin geen gras over groeien door in de eerste leg Manley direct te breken en vervolgens zijn eigen leg te behouden door middel van een maximale uitgooi van 170, waarna opnieuw een break volgde en de eerste set werd binnengehaald. Daarna liep Taylor met speels gemak over Manley heen. De setstanden waren 3-0, 3-2, 3-2, 3-1, 3-1, 3-0 en 3-0.

Eerste ronde[bewerken | brontekst bewerken]

Datum	Naam	Land		Naam	Land	Score
19 december	Steve Alker	Wales	-	Alan Caves	Engeland	3 - 1
19 december	Jason Clark	Schotland	-	Steve Maish	Engeland	3 - 2
19 december	Adrian Lewis	Engeland	-	Dave Honey	Engeland	3 - 0
19 december	Wes Newton	Engeland	-	Yasuhiko Matsunaga	Japan	3 - 0
19 december	John Part	Canada	-	Chengan Liu	China	3 - 0
19 december	Steve Beaton	Engeland	-	Jan van der Rassel	Nederland	0 - 3
19 december	Phil Taylor	Engeland	-	David Platt	Australië	3 - 0
19 december	James Wade	Engeland	-	Wayne Jones	Engeland	2 - 3
20 december	Darren Webster	Engeland	-	Erwin Extercatte	Nederland	2 - 3
20 december	Mark Walsh	Engeland	-	Warren Parry	Nieuw-Zeeland	3 - 0
20 december	Dennis Smith	Engeland	-	Mark Salmon	Wales	3 - 2
20 december	Lionel Sams	Engeland	-	John Kuczynski	Verenigde Staten	0 - 3
20 december	Andy Jenkins	Engeland	-	Patrick Bulen	België	3 - 1
20 december	Roland Scholten	Nederland	-	Dave Whitcombe	Engeland	3 - 1
20 december	Colin Lloyd	Engeland	-	Gary Welding	Engeland	2 - 3
20 december	Peter Manley	Engeland	-	Kevin Spiolek	Engeland	3 - 0
21 december	Denis Ovens	Engeland	-	Geoff Wylie	Noord-Ierland	3 - 1
21 december	Dennis Priestley	Engeland	-	John MaGowan	Noord-Ierland	3 - 1
21 december	Terry Jenkins	Engeland	-	Jimmy Mann	Engeland	3 - 2
21 december	Matt Clark	Engeland	-	Ken Woods	Canada	3 - 0
21 december	Bob Anderson	Engeland	-	Andrew Hamilton	Engeland	2 - 3
21 december	Wayne Mardle	Engeland	-	Brian Roach	Australië	3 - 1
21 december	Mark Dudbridge	Engeland	-	Darin Young	Verenigde Staten	3 - 0
21 december	Ronnie Baxter	Engeland	-	Ray Carver	Verenigde Staten	2 - 3
22 december	Jamie Harvey	Schotland	-	Tomas Seyler	Duitsland	0 - 3
22 december	Erik Clarys	België	-	Winston Cadogan	Barbados	3 - 0
22 december	Colin Monk	Engeland	-	Andy Smith	Engeland	0 - 3
22 december	Dave Askew	Engeland	-	Gerry Convery	Canada	0 - 3
22 december	Alex Roy	Engeland	-	Alan Tabern	Engeland	2 - 3
22 december	Kevin Painter	Engeland	-	Dale Newton	Engeland	3 - 1
22 december	Chris Mason	Engeland	-	Steve Hine	Engeland	3 - 1
22 december	Alan Warriner	Engeland	-	Andree Welge	Duitsland	3 - 0

Tweede ronde[bewerken | brontekst bewerken]

Datum	Naam	Land		Naam	Land	Score
26 december	John Kuczynski	Verenigde Staten	-	Jan van der Rassel	Nederland	4 - 3
26 december	Andy Jenkins	Engeland	-	Wayne Jones	Engeland	3 - 4
26 december	Gary Welding	Engeland	-	Erwin Extercatte	Nederland	4 - 1
26 december	Peter Manley	Engeland	-	Jason Clark	Schotland	4 - 3
27 december	Denis Ovens	Engeland	-	Steve Alker	Wales	1 - 4
27 december	Mark Walsh	Engeland	-	Dennis Smith	Engeland	0 - 4
27 december	Roland Scholten	Nederland	-	Tomas Seyler	Duitsland	4 - 2
27 december	Dennis Priestley	Engeland	-	Adrian Lewis	Engeland	2 - 4
27 december	Kevin Painter	Engeland	-	Wes Newton	Engeland	4 - 3
27 december	Phil Taylor	Engeland	-	Matt Clark	Engeland	4 - 1
27 december	Mark Dudbridge	Engeland	-	Alan Tabern	Engeland	4 - 0
28 december	Terry Jenkins	Engeland	-	Andrew Hamilton	Engeland	1 - 4
28 december	Ray Carver	Verenigde Staten	-	Andy Smith	Engeland	3 - 4
28 december	Alan Warriner	Engeland	-	Gerry Convery	Canada	4 - 0
28 december	Wayne Mardle	Engeland	-	Erik Clarys	België	4 - 1
28 december	John Part	Canada	-	Chris Mason	Engeland	4 - 3

Derde ronde[bewerken | brontekst bewerken]

Datum	Naam	Land		Naam	Land	Score
28 december	Gary Welding	Engeland	-	John Kuczynski	Verenigde Staten	4 - 2
28 december	Wayne Jones	Engeland	-	Steve Alker	Wales	4 - 1
29 december	Peter Manley	Engeland	-	Dennis Smith	Engeland	4 - 3
29 december	Roland Scholten	Nederland	-	Adrian Lewis	Engeland	3 - 4
29 december	Andy Smith	Engeland	-	Alan Warriner	Engeland	2 - 4
29 december	Wayne Mardle	Engeland	-	John Part	Canada	4 - 2
29 december	Phil Taylor	Engeland	-	Andrew Hamilton	Engeland	4 - 0
29 december	Kevin Painter	Engeland	-	Mark Dudbridge	Engeland	4 - 1

Kwartfinale[bewerken | brontekst bewerken]

Datum	Naam	Land		Naam	Land	Score
30 december	Gary Welding	Engeland	-	Wayne Jones	Engeland	0 - 5
30 december	Peter Manley	Engeland	-	Adrian Lewis	Engeland	5 - 3
30 december	Alan Warriner	Engeland	-	Wayne Mardle	Engeland	0 - 5
30 december	Phil Taylor	Engeland	-	Kevin Painter	Engeland	5 - 1

Halve finale[bewerken | brontekst bewerken]

Datum	Naam	Land		Naam	Land	Score
1 januari	Wayne Jones	Engeland	-	Peter Manley	Engeland	0 - 6
1 januari	Wayne Mardle	Engeland	-	Phil Taylor	Engeland	5 - 6

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Datum	Naam	Land		Naam	Land	Score
2 januari	Peter Manley	Engeland	-	Phil Taylor	Engeland	0 - 7