Papyrus 104
| Papyrus 104 | ||
|---|---|---|
| ||
| Naam | P.Oxy.LXIV 4404 | |
| Symbool | 104 | |
| Bijbeltekst | Mat.21:34-37;21:43 en 45 | |
| Datering | Laat tweede eeuw. | |
| Taal | Grieks | |
| Vindplaats | Oxyrhynchus Egypte | |
| Huidige locatie | Sackler Library, Oxford (Verenigd Koninkrijk) | |
| Grootte | 7 × 5,2 cm | |
| Teksttype | Westerse tekst | |
| Categorie | I | |
| Aantekening | Vers 44 ontbreekt. | |
Papyrus 104 (volgens de nummering van Gregory-Aland) of , of P.Oxy.LXIV 4404, is een fragment van een blad van een codex op papyrus. Het is 6,35 bij 9,5 cm groot op de breedste plek. Het wordt bewaard in de Papyrologie afdeling van de Sackler Library in Oxford Verenigd Koninkrijk. Op de voorzijde (recto) staat Matteüs 21:34-37 in het Grieks op de achterzijde (verso) staan restanten van vers 43 en 45.
Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]
Papyrus 104 is een van de oudste teksten van het Evangelie volgens Matteüs die er nog zijn. De tekst bestaat uit de restanten van zes verzen; en wordt gedateerd in de tweede eeuw.[1][2]. Op één uitzondering na komt de tekst geheel overeen met de 27e editie van het Novum Testamentum Graece van Nestle Aland; de standaardtekst van het Griekse Nieuwe Testament. De uitzondering is, dat Matteüs 21:44 ontbreekt, net als dat het geval is in de Codex Bezae, Minuskel 33, sommige Oud-Latijnse handschriften, de oud Syrische vertaling, de Diatessaron. Het vers is wel te vinden in de Codex Sinaiticus, Codex Vaticanus, Codex Ephraemi Rescriptus, Codex Regius, Codex Washingtonianus, en de Codex Dublinensis. Dit vers wordt beschouwd als een van de Westerse non-interpolaties, invoegsels in de tekst die in de Westerse tekst ontbreken.
Griekse tekst[bewerken | brontekst bewerken]
De papyrus is aan beide zijden beschreven; het fragment bevat ook de bovenkant en de rand van de bladzijde. Omdat de tekst van de achterzijde nauwelijks leesbaar is, geven we hier alleen de tekst van de voorzijde. De vetgedrukte letters zijn de letters die op Papyrusv104 zijn te zien. Matteüs 21:34-37 (recto)
ΑΠΕ-
ΣΤEΙΛΕN ΤΟΥΣ ΔΟΥΛΟΥΣ AYTOY ΠΡΟΣ
ΤΟΥΣ ΓΕΩΡΓΟΥΣ ΛΑΒEIN ΤΟΥΣ KAP-
ΠΟΥΣ AYTOY KAI ΛΑΒONΤΕΣ OI ΓΕΩΡ-
ΓΟΙ ΤΟΥΣ ΔΟΥΛΟΥΣ AYTOY ON MEN
EΔEIPAN ON ΔΕ ΑΠΕKTEINAN ON
ΔΕ ΕΛΙΘΟΒOΛHΣAN ΠΑΛIN ΑΠΕ-
ΣΤEΙΛΕN ΑΛΛΟΥΣ ΔΟΥΛΟΥΣ ΠΛΕΙΟ-
NΑΣ ΤΩN ΠPΩΤΩN KAI EΠOIHΣAN
ΑΥΤΟΙΣ ΩΣΑΥΤΩΣ ΥΣΤEPON ΔΕ ΑΠΕ-
ΣΤEΙΛΕN
...hij zond zijn dienaren naar
de wijnbouwers om vruchten in ontvangst te nemen
die hem toekwamen. En de wijnbouwers grepen
zijn dienaren, zelfs
sloegen zij de ene en doodden de ander,
en weer een ander stenigden ze. Toen zond hij
andere dienstknechten;, meer dan
de eerste : en zij deden
met hen net zo. Ten slotte zond hij..
Er zijn totaal 110 leesbare letters herkenbaar op de voorzijde van het fragment, ; 18 van de 24 Griekse letters komen voor; zeta, thèta, xi, phi, chi, en psi ontbreken. "De schrijver gebruikt ruwe ademhalingstekens , maar geen leestekens of interpunctie.[3] Het schrifttype is vroeg ', dat wil zeggen, voor 250 AD. Het is zorgvuldig geschreven, waarbij uitgebreid gebruikgemaakt wordt van inspringen.
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
- Lijst van Griekse papyri van het Nieuwe Testament
- Categorieën van manuscripten van het Nieuwe Testament
- Paleografie
- Bijbelse handschriften
- Tekstkritiek van de Bijbel
Noten[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ P.Oxy.LXIV 4404. Gearchiveerd op 26 mei 2011. Geraadpleegd op 19 november 2010.
- ↑ Gregory-Aland numbers register
- ↑ P. M. Head, Some recently published NT Papyri from Oxyrhynchus: An Overview and Preliminary Assessment, Tyndale Bulletin 51 (2000), pp. 1-16.
Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Papyrus 104 op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- L. David Thomas, The Oxyrhynchus Papyri LXIV (London: 1997), pp. 7–9.
- Philip W. Comfort and David P. Barrett. The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, pp. 643–644.