Papyrus 115
| Papyrus 115 | ||
|---|---|---|
| ||
Rode pijl wijst naar 616 (χιϛ) als Getal van het Beest
| ||
| Naam | Papyrus Oxyrhynchus 1079 | |
| Symbool | 115 | |
| Bijbeltekst | Openbaring van Johannes 2:1-3, 13-15, 27-29; 3:10-12; 5:8-9; 6:5-6; 8:3-8, 11-13; 9:1-5, 7-16, 18-21; 10:1-4, 8-11; 11:1-5, 8-15, 18-19; 12:1-5, 8-10, 12-17; 13:1-3, 6-16, 18; 14:1-3, 5-7, 10-11, 14-15, 18-20; 15:1, 4-7 | |
| Datering | 225-275 | |
| Vindplaats | Oxyrhynchus Egypte | |
| Huidige locatie | Ashmolean Museum in Cambridge | |
| Publicatie | Juan Chapa, Oxyrhynchus Papyri 66:11-39. (#4499) | |
| Grootte | 26 fragments; 15,5 × 23,5 cm; 33-36 regels per bladzijde | |
| Teksttype | Alexandrijnse tekst | |
| Categorie | 1 | |
Papyrus 115 (nummering Gregory-Aland), 115, of (P. Oxy. 4499) is een gefragmenteerd deel van een handschrift van papyrus van het Griekse Nieuwe Testament. Het bestaat uit 12 fragmenten van een codex die delen bevat van de Openbaring van Johannes. Het wordt gedateerd in de derde eeuw, ca. 225-275.[1] Bernard Pyne Grenfell en Arthur Surridge Hunt hebben de papyrus in Oxyrhynchus, Egypte ontdekt.
Papyrus 115 werd pas aan het eind van de twintigste eeuw ontcijferd en gepubliceerd. Het wordt bewaard in het Ashmolean Museum in Cambridge.
Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]
Oorspronkelijk had de codex 33-36 regels per bladzijde van 15,5 cm bij 23,5 cm. De overgebleven tekst bevat: 2:1-3, 13-15, 27-29; 3:10-12; 5:8-9; 6:5-6; 8:3-8, 11-13; 9:1-5, 7-16, 18-21; 10:1-4, 8-11; 11:1-5, 8-15, 18-19; 12:1-5, 8-10, 12-17; 13:1-3, 6-16, 18; 14:1-3, 5-7, 10-11, 14-15, 18-20; 15:1, 4-7.[2] Het handschrift is getuige van de Alexandrijnse tekst. Papyrus 115 komt overeen met de Codex Alexandrinus en de Codex Ephraemi Rescriptus.[3] Een interessante variant van Papyrus 115 is dat het in 13:18 het Getal van het Beest geeft als chi-iota-stigma (ΧΙϚ), 616, zoals de Codex Ephraemi Rescriptus, in plaats van de meerderheidslezing van 666 (chi, ksi, stigma: ΧΞϚ).
De nomina sacra, de godsnamen, worden afgekort (ΙΗΛ ΑΥΤΟΥ ΠΡΣ ΘΩ ΘΥ ΑΝΩΝ ΠΝΑ ΟΥΝΟΥ ΟΥΝΟΝ ΚΥ ΘΝ ΑΝΟΥ ΟΥΝΩ).
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
- Lijst van Griekse papyri van het Nieuwe Testament
- Categorieën van manuscripten van het Nieuwe Testament
- Paleografie
- Bijbelse handschriften
- Tekstvarianten van het Nieuwe Testament
- Tekstkritiek van de Bijbel
Noten[bewerken | brontekst bewerken]
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Papyrus 115 op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ Juan Chapa, Oxy. Pap., 66:11-39, no. 4499
- ↑ Philip W. Comfort and David P. Barrett, The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts, (Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001), pp. 664-677.
- ↑ Philip W. Comfort, Encountering the Manuscripts. An Introduction to New Testament Paleography & Textual Criticism, Nashville, Tennessee: Broadman & Holman Publishers, 2005, p. 77.
Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]
- Juan Chapa, Oxyrynchus Papyri 66:11-39. (no. 4499).
- Philip W. Comfort and David P. Barrett, The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts, (Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers, 2001), pp. 664–677.
- David C. Parker, A new Oxyrhynchus Papyrus of Revelation: P115 (P. Oxy. 4499), in: Manuscripts, Texts, Theology: Collected Papers, 1977-2007, Walter de Gruyter, Berlin, 2009, pp. 73-92.
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
- Oxford University 'P.Oxy. LXVI 4499'.
- Afbeelding van de fragmenten van P.Oxy. LXVI 4499