Parthische stijl

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Parthische stijl is een bouwstijl (sabk), behorend tot de Iraanse historische architectuur. Deze stijl binnen de Perzische architectuur omvat ontwerpen uit de tijdperken van de Seleuciden (310-140 voor Christus), Parthen (247 voor Christus - 224 na Christus) en Sassaniden (224-651 na Christus). Het hoogtepunt in ontwikkeling bereikte de stijl tijdens de Sassanidische periode.

Voorbeelden[bewerken | brontekst bewerken]

Voorbeelden van deze stijl zijn Ghal'eh Dokhtar, de Parthische hoofdstad Nisa, de Tempel van Anahita, Khorheh, Hatra, Ctesiphon, Bishapur, en het Paleis van Ardashir.