Patrick Süskind

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Patrick Süskind
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Geboren 26 maart 1949
Geboorteplaats Weidenkam Ambach, Münsing
Land Duitsland
Beroep schrijver en scenarioschrijver
Werk
Jaren actief 1981–
Bekende werken Het parfum, De Contrabas, De Duif, Het Verhaal van Mijnheer Sommer, Over Liefde en Dood
Uitgeverij Diogenes
(en) IMDb-profiel
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

Patrick Süskind (Weidenkam Ambach, in de gemeente Münsing, 26 maart 1949) is een Duits schrijver en scenarioschrijver.

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Süskind is de tweede zoon van schrijver en journalist Wilhelm Emanuel Süskind en een sportlerares.[1] Zijn oudere broer Martin werd ook schrijver en journalist. Hij groeide op in Holzhausen, vlak bij zijn geboortedorp.

Van 1968 tot 1974 studeerde Patrick geschiedenis in München en Aix-en-Provence.[2] In de jaren 80 werkte hij als scenarioschrijver, vaak in samenwerking met de Duitse regisseur en schrijver Helmut Dietl. Zijn eenakter De Contrabas uit 1981 kende in vijf jaar meer dan 500 opvoeringen in Duitsland en had internationaal succes. In het Nederlandstalig taalgebied zette Bert André deze contrabassist overtuigend neer.

Zijn bekendste boek is Het parfum, een van de meest gelezen Duitse boeken en wereldwijd een bestseller. Het is in 49 talen vertaald en werd in 2006 verfilmd. Süskind mijdt de publiciteit zo veel mogelijk en schijnt afwisselend in München, Seeheim bij Münsing en in Montolieu in de Languedoc, Frankrijk te wonen. Vaak weigerde hij aanwezig te zijn bij de uitreiking van (literaire) prijzen voor zijn werk.[3] In privékring wordt hij altijd Petzi genoemd, naar een van de beren uit de in het Duits vertaalde kinderboeken van het Deense echtpaar Vilhelm en Carla Hansen.[4]

Werken[bewerken | brontekst bewerken]

Boeken[bewerken | brontekst bewerken]

Scenario's[bewerken | brontekst bewerken]

  • (1980). Der ganz normale Wahnsinn. Tv-serie, 2 van de 12 afleveringen.[5]
  • (1982). Monaco Franze. Tv-serie, 10 afleveringen.[6]
  • (1986). Kir Royal. 4 van de 6 afleveringen.[7]
  • (1997). Rossini – oder die mörderische Frage, wer mit wem schlief.[8]
  • (2005). Over liefde en dood / vert. Tinke Davids. Prometheus, Amsterdam. 103 p. ISBN 90-446-0728-6. Vert. van: Über Liebe und Tod. In: Vom Suchen und Finden der Liebe : vollständiges Drehbuch mit zahlreichen Fotos aus dem Film. Diogenes, Zürich. ISBN 3-257-23503-8.[9]

Toneelstuk[bewerken | brontekst bewerken]

  • (1981). De contrabas / vert. Hans W. Bakx. 2e dr. 1992. Bakker, Amsterdam. 67 p. ISBN 90-351-1190-7. Oorspr. titel.: Der Kontrabaß. 1e Nederlandse uitg.: 1986.[10]

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Blödorn, Andreas & Christine Hummel (Hrsg.) (2008). Psychogramme der Postmoderne : neue Untersuchungen zum Werk Patrick Süskinds. Wissenschaftlicher Verlag, Trier. 120 p. (= Kleine Reihe, Literatur – Kultur – Sprache, Band 5). ISBN 978-3-86821-005-7. Proceedings van een symposium in samenhang met een tentoonstelling in de universiteitsbibliotheek van de Universiteit van Wuppertal t.g.v. de opening op 1 september 2006.
  • Matzkowski Bernd (2001). Erläuterungen zu Patrick Süskind, Das Parfum. Bange, Hollfeld. 148 p. (Königs Erläuterungen und Materialien ; Bd. 386). ISBN 3-8044-1716-7. Oorspr. uitg.: 1994.
Wikiquote heeft een of meer citaten van of over Patrick Süskind.
Zie de categorie Patrick Süskind van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.