Paul Keßler

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Paul Keßler
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Geboren 1958
Standaardafkorting Kessler
Toelichting
De bovenaangeduide standaardaanduiding, conform de database bij IPNI, kan gebruikt worden om Paul Keßler aan te duiden bij het citeren van een botanische naam. In de Index Kewensis is een lijst te vinden van door deze persoon (mede) gepubliceerde namen.
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Paul Keßler (1958) is een Duitse botanicus. Hij studeerde aan de Technische Universität Kaiserslautern en de Universität Hamburg. Na zijn wetenschappelijke promotie was hij een jaar lang directeur van Botanischer Garten Bielefeld.

In 1988 kwam hij naar Nederland om bij het Rijksherbarium in Leiden te gaan werken als postdoc, waarbij zijn functie werd gefinancierd door de Deutsche Forschungsgemeinschaft (DFG). Na twee jaar vertrok hij naar Indonesië om onderzoek te doen naar de biodiversiteit van planten aldaar. Hij maakte in de loop van de jaren meerdere onderzoeksreizen naar Zuidoost-Azië om de plantendiversiteit in kaart te brengen, waarbij hij vaak meerdere maanden per jaar van zijn huis in Nederland wegbleef.

Per 1 juli 2006 werd hij benoemd tot directeur (prefect) van de Hortus botanicus Leiden als opvolger van Jan de Koning die reeds in maart 2004 met pensioen ging. In de tussentijd had hoofd collectiebeheer Gerda van Uffelen de functie waargenomen.

Keßler werkt de ene helft van de week als hortusdirecteur en de andere helft van de week werkt hij bij de Leidse vestiging van het Nationaal Herbarium Nederland (NHN, de opvolger van het Rijksherbarium). Bij het NHN houdt hij zich bezig met de coördinatie van onderzoeksprojecten met betrekking tot de plantendiversiteit van Zuidoost-Azië.

Hij heeft meerdere botanische namen (mede)gepubliceerd, met name van taxa uit de familie Annonaceae.

Verder is hij een van de auteurs van de Malesian Orchid Genera Illustrated, een geïllustreerde website van orchideeën van Malesië (een botanische regio bestaande uit Maleisië, Singapore, Indonesië, Brunei, de Filipijnen, Oost-Timor en Nieuw-Guinea).

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]