Pauselijke Academie voor de Wetenschappen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Maniëristisch front van de Casina Pio IV

De Pauselijke Academie van Wetenschappen is een onderdeel van de Romeinse Curie en werd onder zijn huidige naam door paus Pius XI opgericht in 1936, maar gaat terug tot de Accademia dei Lincei die in 1603 tijdens het pontificaat van paus Clemens VIII door Federico Cesi (1585-1630) werd opgericht. Galileo Galilei was er de voorzitter van. De academie staat onder auspiciën van de Romeinse Curie.

De Academie beoogt de studie van de wiskunde, fysica en natuurwetenschappen en de epistomologische vraagstukken die daarmee verband houden, te bevorderen. De hoofdzetel is gevestigd in de Casina Pio IV in het hart van de Vaticaanse tuinen.

Sinds 21 juni 2017 is Joachim von Braun president van de Academie.

Leden van de Academie[bewerken | brontekst bewerken]

Huidige gewone leden

Huidige ereleden

Huidige leden perdurante munere

Leden-Nobelprijswinnaars[bewerken | brontekst bewerken]

De Academie heeft in haar geschiedenis vele Nobelprijswinnaars onder haar leden gekend, onder wie:

Andere bekende leden zijn Pater Agostino Gemelli (1878-1959), stichter van de Katholieke Universiteit van het Heilig Hart en voorzitter van de Academie na de heroprichting tot 1959, en Georges Lemaître (1894-1966), een van de grondleggers van de moderne kosmologie die voorzitter was van 1960 tot 1966, en de Braziliaanse neuroloog Carlos Chagas Filho.

Op het ogenblik van de Verklaring van paus Johannes Paulus II over de evolutie in oktober 1996 waren 26 van de 80 leden van de academie (bijna één derde) Nobelprijswinnaars.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

Overige[bewerken | brontekst bewerken]