Greeba Castle

Greeba Castle (Scandinavisch: Gnipa, "een heuveltop") is een markant punt op het eiland Man.

Greeba Castle ligt langs de A1 Douglas – Peel in de parochie German. Greeba Castle ligt in de vallei tussen Douglas en Peel in een gebied dat overheerst wordt door landbouwgrond, de bergtoppen van Greeba Mountain, Cronk Breck, Cronk-ny-Moghlane en Slieau Ruy. De rivier Dhoo en voormalige spoorlijn Douglas-Peel liggen in de buurt van Greeba Castle.

Greeba Towers en Greeba Castle[bewerken | brontekst bewerken]

Aan de voet van Greeba Mountain en de Greeba- of Kings Plantation staan twee Victoriaanse residenties die in 1849 gebouwd werden. Deze gebouwen, Greeba Towers en Greeba Castle, werden ontworpen door John Robinson uit Douglas, een autodidactisch architect die veel huizen en gebouwen in Douglas ontwierp. De schrijver Hall Caine kwam in 1894 naar het eiland Man en huurde Greeba Castle gedurende zes maanden voordat hij naar Peel verhuisde. In 1896 kocht Caine het huis en restaureerde het. Hij woonde er vervolgens tot aan zijn dood in 1931.

Races[bewerken | brontekst bewerken]

Greeba Castle ligt langs de Snaefell Mountain Course, het circuit dat gebruikt wordt voor de Isle of Man TT en de Manx Grand Prix.

Het vormt een van de markante punten langs dit circuit en ligt tussen de 5e en de 6e mijlpaal. Greeba Castle maakte ook deel uit van de Highroads Course en de Four Inch Course, die gebruikt werden voor de Gordon Bennett Trial en de RAC Tourist Trophy van 1904 tot 1922.

Greeba Verandah en Pear Tree Cottage[bewerken | brontekst bewerken]

Na het snelle rechte stuk bij The Highlander komen de coureurs bij het laatste rechte deel voor de S-bocht bij Greeba Castle. Dit heette vroeger "Greeba Verandah" en was een populaire plaats voor het publiek. Tegenwoordig is het voor het publiek afgesloten en kunnen alleen TT marshals het bereiken. Bij Greeba Castle ligt een S-bocht die begint bij een klein wit huisje, Pear Tree Cottage. Door de muren en de lichte helling zijn beide bochten "blind". De coureurs moeten zichzelf dwingen om nadat ze hebben teruggeschakeld toch gas te blijven geven in de bochten, ondanks het feit dat ze niets kunnen zien. In de jaren twintig haalde Tommy Spann hier tijdens een natte race Alec Bennett bijna in, maar hij besefte dat het onmogelijk was dat hij de man die meer TT-overwinningen had behaald dan wie ook, kon inhalen. Hij draaide het gas dicht en zag vervolgens een aantal gevallen coureurs en motorfietsen op de weg liggen.

6th Milestone[bewerken | brontekst bewerken]

Net voorbij de tweede bocht ligt aan de rechterkant de ingang van de laan die naar Greeba Castle klimt. Enige meters verder staat de 6e mijlpaal van het circuit.

Wegverbetering[bewerken | brontekst bewerken]

Kort voor de Isle of Man TT van 1912 werd gemeld dat de weg verbreed was "Just before Mr. Caine's residence". Daardoor kon men de bocht hier sneller nemen. In 1931 werd de hele S-bocht gereconstrueerd. De verkanting werd veranderd en het asfalt kwam in de buitenbochten hoger te liggen. Enkele jaren later zei Graham Walker dat hij er in de derde versnelling niet onder 150 km/h hoefde te komen. Door de hoge verkanting in de tweede bocht staan marshals hier op een verhoogd platform achter de stenen omheining. In 1964 kwam er nieuw, machinaal aangelegd asfalt, maar de coureurs vonden het niet veiliger. De snelheden werden er hoger door en bovendien was de weg na de S-bocht (voor de poort naar Greeba Castle) iets smaller doordat het trottoir verbreed was. Bovendien moest men accelereren langs de onbeschermde muur aan de buitenkant van het circuit. Zelfs marshals, die als inwoner van het eiland Man de weg het beste kenden, vonden het asfalt gevaarlijk omdat het vooral bij nat weer gladder was dan eerst. Sindsdien presenteert de Isle of Man Highway Board testresultaten van nieuw asfalt aan de Manx Motor Cycle Club, maar die hoeven alleen te voldoen aan de eisen van het normale verkeer. In 1961 werden de deelnemers van de Manx Grand Prix gewaarschuwd dat het nieuwe asfalt tussen Bray Hill en Crosby uiteindelijk bij de nadering van Braddan Bridge en Union Mills en op Ballahutchin Hill een 15 km hogere snelheid kon opleveren. Tegenwoordig moeten de coureurs nog steeds rekening houden met de toestand van het asfalt, maar ook met ongelijkmatigheden die intussen weer optreden. Vooral de zijspanrijders hebben moeite met glijdende en springende combinaties en in 1986 verloor Mick Boddice hier zijn bakkenist Charlie Birks, die zijn dijbeen brak.

Gebeurtenissen bij Greeba Castle[bewerken | brontekst bewerken]

Op 7 juni 1976 verongelukte Walter Wörner tijdens de Sidecar TT.
Op 30 mei 1989 verongelukte Marco Fattorelli tijdens de training met een 750cc Yamaha.
Op 16 augustus 1997 verongelukte Danny Shimmin tijdens de training met een 350cc Aermacchi.
Op 31 mei 2000 verongelukte Raymond Hanna tijdens de training met een 250cc Yamaha.
Op 6 juni 2017 verongelukte Davey Lambert tijdens de Superbike TT met een Kawasaki ZX-10R

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

Bill Ivy moest zich in de jaren zestig bij de rechter verantwoorden over schade die hij had aangebracht aan de buitenste muur van de S-bocht. Die had hij dan ook veroorzaakt met zijn eigen auto tijdens een ritje met Mike Hailwood en twee jongedames. Het kostte hem een boete van 12 pond en een behoorlijk schadebedrag voor de auto.