Pentanatriumtrifosfaat

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Pentanatriumtrifosfaat
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van pentanatriumtrifosfaat
Algemeen
Molecuulformule Na5P3O10
IUPAC-naam pentanatriumtrifosfaat
Andere namen natriumtripolyfosfaat
Molmassa 367,86 g/mol
SMILES
[O-]P(=O)([O-])OP(=O)([O-])OP(=O)([O-])[O-].[Na+].[Na+].[Na+].[Na+].[Na+]
CAS-nummer 7758-29-4
EG-nummer 231-838-7
PubChem 517047
Wikidata Q29145
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Schadelijk
Waarschuwing
H-zinnen H315 - H319 - H335
EUH-zinnen geen
P-zinnen P261 - P305+P351+P338
LD50 (ratten) (oraal) 3120 mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur wit
Dichtheid 2,52 g/cm³
Smeltpunt (ontleedt) 622 °C
Oplosbaarheid in water 145 g/L
Goed oplosbaar in water
Nutritionele eigenschappen
ADI (som van alle fosfaathoudende additieven) 70 mg/kg lichaamsgewicht
Type additief stabilisator, emulgator
E-nummer E451
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Pentanatriumtrifosfaat of natriumtripolyfosfaat (doorgaans afgekort tot NTPP) is een anorganische verbinding met als brutoformule Na5P3O10. Het is het natriumzout van trifosforzuur (H5P3O10). De stof komt voor als een wit, reukloos kristallijn poeder, dat relatief goed oplosbaar is in water.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Pentanatriumtrifosfaat wordt bereid door een stoichiometrisch mengsel natriumdiwaterstoffosfaat en dinatriumwaterstoffosfaat te verhitten:

Het kan ook bereid worden door fosforzuur te neutraliseren met natriumhydroxide waarbij de verhouding natrium tot fosfor 1,66 bedraagt. De oplossing wordt dan in een roterende oven of in een sproeidroger verhit om het water te verdampen. Het resterende zout wordt verder gedroogd, gemalen, gezeefd en verpakt.[1]

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Pentanatriumtrifosfaat is in de Europese Unie toegelaten als additief in voedingsmiddelen. Het E-nummer is E451; dit nummer slaat echter op verschillende kalium- en natriumpolyfosfaten.

Het wordt ook aan wasmiddelen toegevoegd, om het water te ontharden en daarmee de oppervlakte-actieve stoffen beter te laten werken. De trifosfaatanionen vormen stabiele, wateroplosbare verbindingen met calcium- en magnesiumionen. Ze verhinderen zo de vorming van kalkzeep, slecht oplosbare verbindingen die kunnen neerslaan in de wasmachine en op het wasgoed en die zo de werking van de oppervlakte-actieve stoffen afremmen.

Fosfaten uit (ongezuiverd) afvalwater en andere bronnen zijn een voedingsbron voor micro-organismen en algen, en het grootschalig gebruik van fosfaathoudende wasmiddelen heeft bijgedragen tot de eutrofiëring van oppervlaktewater. Daarom zijn de fosfaten in wasmiddelen inmiddels grotendeels vervangen door zeolieten (natriumaluminiumsilicaat).

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]