Peridotiet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Peridotiet
Flogopiet-peridotiet, Finero, Ivrea-zone, Italië.
Flogopiet-peridotiet, Finero, Ivrea-zone, Italië.
Indeling der stollingsgesteenten
% SiO2 uitvloeings-
gesteente
gang-
gesteente
diepte-
gesteente
felsisch >~70 ryoliet granofier graniet
~70-63 daciet granodioriet
intermediair 63-52 andesiet dioriet
mafisch 52-45 basalt doleriet gabbro
ultramafisch <45 komatiiet peridotiet

Peridotiet is een grof kristallijn ultramafisch gesteente met hoge dichtheid dat hoofdzakelijk bestaat uit de mineralen olivijn en twee pyroxenen. Het is een mantelgesteente en bevat per definitie minder dan 48% silica. Verder is het rijk aan ijzer en magnesium.

Classificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Peridotiet wordt onderverdeeld in:

Classificatie van peridotieten op mineraalsamenstelling. In dit driehoekdiagram worden de mineralen orthopyroxeen, clinopyroxeen en olivijn uitgezet. In groen de meest voorkomende mineraalsamenstelling van peridotieten in de bovenmantel

Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]

Peridotiet vormt verreweg het belangrijkste bestanddeel van de aardmantel.

Peridotieten zijn zelden ontsloten aan het oppervlak en erg instabiel. De meeste ontsluitingen zijn beïnvloed door retrograde metamorfe processen en omgezet in serpentiniet waar de pyroxenen en olivijnen zijn omgezet in een groen mineraal, serpentijn met amfibolen. Deze hydratatie-reactie veroorzaakt een volumetoename waarbij deformatie van de originele textuur plaatsvindt.

Bijzonderheden[bewerken | brontekst bewerken]

Peridotiet kan koolstofdioxide bij contact omzetten in mineraal calciet.[1]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Peridotite van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.