Petko Stainoff

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Graf van Stainoff

Petko Groejev Stainoff (ook: Stajnov en Stainov) (Bulgaars: Петко Груев Стайнов) (Kazanlak, Stara Zagora, 19 november 1896Sofia, 26 juni 1977) was een Bulgaars componist en pianist.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Stainoff werd al op 11-jarige leeftijd volledig blind. Hij ging in 1920 naar Duitsland, om aan een privé muziekschool in Braunschweig lessen te nemen. Aansluitend studeerde hij aan de Hochschule für Musik Carl Maria von Weber Dresden in Dresden onder andere compositie bij Alexander Wolf en piano bij Ernst Münch. In 1924 studeerde hij af.

In 1925 ging hij weer naar zijn geboortestad terug en begon met de compositie van zijn Symfonische suite "Thrakische dansen". In 1927 vertrok hij naar Sofia en werd pianoleraar aan het Nationaal Instituut voor Blinden. Hij behoorde in 1932 tot de medeoprichters van de Bulgaarse componistenfederatie. In 1941 werd hij directeur van de Nationale Opera en hij bleef in deze functie tot 1944. Hij was ook lid van de Academie van de wetenschappen. In 1946 werd hij ambtenaar op het Bulgaarse ministerie van Cultuur. In 1967 werd hij voorzitter van de Nationale Rat van amateuristische kunstenaars.

Als componist schreef hij werken voor alle genres. Hij was stilistisch georiënteerd op de Bulgaarse volksmuziek.

Composities[bewerken | brontekst bewerken]

Werken voor orkest[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1925-1926 Symfonische suite "Thrakische dansen"
    1. Paidoushko
    2. Mechkarsko
    3. Horo
    4. Rachenitsa
  • 1927 Legende, symfonisch gedicht
  • 1930 Een sprookje
  • 1936 Балкан (Balkan), concertouverture
  • 1937 Тракия (Thrace)
  • 1938 Symfonisch Scherzo
  • 1945 Symfonie Nr. 1
  • 1949 Symfonie Nr. 2
  • 1953 Младежка увертюра (Jeugd ouverture)

Werken voor harmonieorkest[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1977 Thrakische dansen

Muziektheater[bewerken | brontekst bewerken]

Balletten[bewerken | brontekst bewerken]

Voltooid in titel aktes première libretto choreografie
1926 Rachenitsa (4e deel uit de symfonische suite "Thrakische dansen") 1 akte 10 oktober 1971, Sofia, National opera Asen Gavrilov Asen Gavrilov

Werken voor koren[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1933 Urvich, voor gemengd koor - tekst: N. Rakitin
  • 1935 One Hundred and Twenty Men, voor mannenkoor - tekst: P.P. Slaveykov
  • 1936 A Maiden's Lament, voor gemengd koor - tekst: T. Kunev
  • 1954 Comrade Anton, voor gemengd koor - tekst: I. Radoev
  • 1955 Godfather German, voor gemengd koor - tekst: D. Panteleev
  • A Fir Tree Is Bending
  • A Bright Sun Has Risen
  • Hey, Dimo
  • Hey, Ivan
  • Play a Tune, Dimo
  • Oh, That Man Dimo

Vocale muziek[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1931 The Secret of Struma River
  • 1932 Horsemen

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Franco Rossi, Michele Girardi: Il teatro la Fenici - chronologia degli spettacoli 1938-1991, Venezia: Albrizzi Editore, 1992, 650 p., ISBN 88 317 5509 9
  • Lamberto Trezzini: Due secoli di vita musicale storia del teatro comunale di Bologna, Seconda edizione, Nuova Alfa Editoriale, 1987, 362 p., ISBN 978-8877790026
  • 90 godini Perko Srajnov. (90 Jahre Petko Stajnov), Bulgarska Muzika 10 (1986) H. 10, 5. 5-18.
  • Neva Krasteva-Naumova: Polifonicni sredstva v chorovata muzika na Petko Stajnov. (Polyphone Mittel in der Chormusik von Petko Stajnov), Balgarsko muzikoznanie. 7 (1983) H. 3, S. 20-32.
  • Venelin Krastev; Petko Stajnov, Sofia: Sofia-Press 1977. 71 S.
  • Julija Popova: Folklornoto nacalo v tvorcestvoto na Petko Stajnov. (Das Folkloristische im Werk von Petko Stainov), Bulgarska Muzika 27 (1976) H. 10, S. 27-28.
  • Stojan Angelov: Chorovite baladi na Petko Stajnov. (Die Chorballaden von Petko Stajnov), Bulgarska Muzika 27 (1976) H. 10, S. 18-21.
  • Neli Kulaksazova: Simfonicna poema "Trakija" ot Petko Stajnov. (Die symphonische Dichtung "Thrakija" von Fetko Stalnov), Bulgarska Muzika 26 (1975) H. 4, S. 45-47.
  • A. Palieva: "Trakijski tanci" ot Petko Stajnov. ("Thrakische Tanze" von Petko Stajnov), Bulgarska muzika. 26 (1975) H. 8, S. 35-36.
  • Kichka Stoykova: Bulgarian orchestral music, Sofia: Sofia Press, 1972
  • Bagrjana Ilieva: Simfonism-t na Petko Stajnov i naiata s-vremennost. (Die Sinfonik von Petko Stajnov und unsere Gegenwart. Zum 75. Geburtstag des Komponisten), Bulgarska Muzika 1971, H. 10, S. 4-11.
  • Stojan Stojanov: Chudoznik-demokrat (Kunstler u. Demokrat), Sovetskaja Muzyka. 31 (1967) H. 3, S. 114-116.
  • Konstantin Karapetrov: Novite chorovi pesni na P. Stajnov. (Uber neue Chorkompositionen von Petko Stajnov), Bulgarska Muzika 12 (1961), H. 10, S. 8-10.
  • Venelin Krustev: Ein bedeutender Schöpfer der neuen bulgarischen Musik. Zum 60. Geburtstag des Komponisten Petko Stainoff., Musik und Gesellschaft. 7 (1957), S. 274-275. Duitse vertaling uit: Sovetskaja Muzyka. 1957, H. 7, S. 129-131)

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]