Aalscholvers
| Aalscholvers | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
| Aalscholver (Phalacrocorax carbo) | |||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||
| |||||||||
| Familie | |||||||||
| Phalacrocoracidae Reichenbach, 1850 | |||||||||
| |||||||||
| Bonte aalscholver (Phalacrocorax varius) | |||||||||
| |||||||||
| Roodpootaalscholver (Phalacrocorax gaimardi) | |||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||
Aalscholvers op  Wikispecies
| |||||||||
| |||||||||
Aalscholvers (Phalacrocoracidae) zijn een familie van vogels uit de orde van de Suliformes. De familie telt 42 soorten.[1]
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
De meeste soorten hebben een zwart verenkleed, dat door de losse structuur vrij gemakkelijk nat wordt. De lichaamslengte varieert van 50 tot 100 cm.
Leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]
Aalscholvers zijn vrij grote zwemvogels die voornamelijk van vis leven. Ze hebben een lange snavel met aan de bovenzijde een haakvormige punt die uitsteekt tot over de onderzijde. Een grote, ook in Nederland voorkomende soort, de gewone aalscholver (Phalacrocorax carbo) heeft in de broedtijd, per paar (dus twee volwassen vogels) dat de zorg heeft voor een nest met drie halfwas jongen, ongeveer 2 kg vis nodig. De maag van een volwassen aalscholver kan maximaal 700 gram vis bevatten.[2] Buiten de broedtijd is de dagelijkse voedselbehoefte van een aalscholver lager dan 1000 gram per vogel. Na het vissen staan ze lange tijd met uitgespreide vleugels, vermoedelijk om ze te drogen.
Verspreiding en leefgebied[bewerken | brontekst bewerken]
Ze komen wereldwijd voor langs de zeekusten en de grotere meren en rivieren, uitgezonderd in gedeelten van noordelijk Canada, noordelijk Azië en sommige eilanden in de Grote Oceaan. Ze leven in groepsverband en broeden in kolonies op rotskusten of in bomen. Sommigen zijn aan zee gebonden, terwijl anderen beperkt zijn tot zoet water. Er zijn ook soorten, die zowel bij zoet als zout water voorkomen.
Taxonomie[bewerken | brontekst bewerken]
Over de indeling in zowel soorten als in geslachten is geen consensus. [3] De IOC World Bird List onderscheidt 42 soorten in zeven geslachten.[1] Andere, meestal oudere, bronnen behandelen alle soorten in één geslacht (Phalacrocorax).
Lijst van geslachten[bewerken | brontekst bewerken]
De volgende geslachten zijn bij de familie ingedeeld:[1]
- Gulosus een monotypisch geslacht: kuifaalscholver (Gulosus aristotelis)
- Leucocarbo Bonaparte, 1856 (16 soorten die voorkomen op het Zuidelijk Halfrond, meestal met roze poten en een witte buik, maar verder onderling sterk verschillend in grootte en uiterlijk)
- Microcarbo Bonaparte, 1856 (5 kleine soorten aalscholvers met een relatief korte snavel. Ze komen voor in Australië, maar ook in de Oude Wereld. De meeste soorten hebben zwarte poten en een overwegend zwart verenkleed).
- Nannopterum Sharpe, 1899 (3 soorten)
- Phalacrocorax Brisson, 1760 (12 soorten, vaak wordt de hele familie nog beschreven als soorten binnen dit geslacht.)
- Poikilocarbo een monotypisch geslacht: roodpootaalscholver (Poikilocarbo gaimardi)
- Urile
Bronnen, noten en/of referenties
|
· 
· 