Philip Alexius de László

Philip Alexius de László (Boedapest, 30 april 1869 - Londen, 22 november 1937^[1]), geboren als de Joodse kleermakerszoon Laub Fülöp Elek kreeg in 1891 de achternaam László. In 1912 verhief de Hongaarse apostolisch Koning Frans Jozef I hem in de Hongaarse adelstand en werd zijn naam Philip Alexius de László de Lombos. Hij was een in het interbellum befaamd portretschilder. Hij vervaardigde in heel Europa, ook in Nederland en België portretten. Veel van zijn modellen waren aristocraten en leden van koninklijke families. Hij portretteerde de Engelse koningin Elizabeth en Lord Louis Mountbatten. de László werkte ook in Nederland.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Als jonge man studeerde de jonge Laub Fülöp Elek bij Bertalan Székely en Károly Lotzaan de kunstacademie. Hij voorzag in zijn levensonderhoud als assistent en leerling van een fotograaf. Na studies in München en Parijs werd hij een succesvol portretschilder. In 1903 ging hij in Wenen wonen en in 1907 in Londen waar hij veel succes had. In 1907 nam de Britse koning hem op in zijn huisorde, de Koninklijke Orde van Victoria. In 1912 verhief de Oostenrijkse keizer, apostolisch koning van Hongarije hem in de adelstand als "Philip Alexius László de Lombos". De familie nam later de naam "de László" in plaats van "de Lombos" aan.

In 1917 en 1918 werd Philip Alexius de László een jaar lang geïnterneerd door de Britse regering. Men meende dat hij door brieven aan zijn broer en moeder te sturen contact met de vijand had gezocht. De omstandigheid dat hij door de^[2] Oostenrijkse keizer was geridderd en de Oostenrijks-Hongaarse minister van Buitenlandse Zaken graaf Berchtold had geportretteerdmaakte hem eveneens verdacht.

In 1936 kreeg László een hartaanval. De volgende hartaanval in 1937 was fataal. Hij had nog kunnen meewerken aan een geautoriseerde biografie^[3] die in 1939 verscheen.

László was in 1900 met de rijke aristocrate Lucy Madeleine Guinness getrouwd. Het paar was al sinds 1892 verliefd maar haar familie had het huwelijk jarenlang tegen weten te houden. Het paar kreeg zes kinderen, van wie een aantal huwelijken binnen de Engelse aristocratie sloot. Er zijn zeventien kleinkinderen^[4].

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Familiefoto's op [2]

Galerij[bewerken | brontekst bewerken]

Het Hofbräuhaus in Munchen, 1892
Ignaz Wechselmann, Hongaars architect, 1894
Keizerin Elizabeth van Oostenrijk, vóór 1898
De Duitse kroonprinses Cecilie, 1908
Winifred Cavendish-Bentinck, Hertogin van Portland, 1912
Ivy Cavendish-Bentinck, Hertogin van Portland, 1915

Geportretteerde personen[bewerken | brontekst bewerken]

László schilderde honderden portretten waaronder die van:

Anny Ahlers (1933)^[5]
Graaf Albert Apponyi (1897)
Mary Arbuthnot
Lady Pamela Peto
Frans Jozef I van Oostenrijk (1896)
Arthur Balfour^[6]
Graaf Leopold Berchtold (1907)
Sir Henry Birchenough
Lady Brocket^[6]
Sir Ernest Cassel (1900)
Graaf en Gravin Jean de Castellane (1899)^[7]
Edith Vane-Tempest-Stewart (later Markiezin van Londonderry) (1913)
William Cavendish-Bentinck, 6e Hertog van Portland^[6]
Sir Austen Chamberlain (1920)
Charles Clare^[6]
Elisabeth, Hertogin van Clermont-Tonnerre (1902)^[8]
Calvin Coolidge^[9]
George Curzon, 1e Markies Curzon of Kedleston^[6]
Randall Davidson, aartsbisschop van Canterbury^[6] (1926)^[10]
Sir Alfred East^[6]
Wilhelm II van Duitsland^[6] (1908)^[11]^[12]
Mrs Archie Graham (née Dorothy Shuttleworth)^[6]
De hertog en hertogin van Gramont (1902)^[13]
Corisade de Gramont (1902)^[14]
Prins Andreas van Griekenland (1913)
Prinses Alice van Battenberg (1907)^[15]
Constantijn I van Griekenland
Grootvorstin Elena Vladimirovna van Rusland
Olga Konstantinovna van Rusland (1914)
De Archimandriet Gregorius (1894)
Daniela Grunelius
Lucy Guinness^[6]
Prins Chlodwig zu Hohenlohe-Schillingsfurst (1899)
Paus Innocentius X^[6]
Joseph Joachim^[6]
Hudson Kearley, 1e Burggraaf Devonport^[6] (1914)
Arnold Keppel, 8e Graaf van Albemarle^[6]
Jan Kubelik^[6]
Cosmo Gordon Lang, aartsbisschop van Canterbury (1932)^[6]^[16]
Johnny de László^[17]
Philip de László
Stephen en Paul de László^[18]
Paus Leo XIII (1900)^[19]
James Lowther, 1e Burggraaf Ullswater^[6]
Mrs Geoffrey Luttrell
James Robert Dundas McEwen (1915)^[20]
Mary Frances Dundas McEwen (1913/14)^[21]
Andrew W. Mellon (1931)^[22]
Baronesse Conrad de Meyendorff (née Nadine Vladimimova Louguinine)^[6]
Gilbert Elliot-Murray-Kynynmound, 4e graaf van Minto
Louis II van Monaco^[23]
Edwina Mountbatten, Gravin Mountbatten van Burma (1924)^[24]
Louis Mountbatten, 1e markies van Milford Haven^[6] in 1910
Louis Mountbatten, 1e Graaf Mountbatten van Burma (1925)^[25]
William Waldegrave Palmer, 2e Graaf van Selborne^[6]
Joseph Ferguson Peacocke, aartsbisschop van Dublin (1908)^[26]
Professor Vittorio Putti (c.1925)^[27]
Frederick Roberts, 1e graaf Roberts^[6]
Theodore Roosevelt (1910)^[28]
Helene van Griekenland en Denemarken
Vita Sackville-West^[6] (1910)
Mrs George Owen Sandys née Dulcie Redford^[6]
Charles Alexander, groothertog van Saksen-Weimar-Eisenach (1898)
Alfons XIII van Spanje (1927)^[29]
Victoria Eugenia van Spanje (vijfmaal) (1910)^[30]^[31]^[32]^[33]^[34]
Louise Mountbatten 1907^[35]
Desmond Trouton^[6]
Alexandra van Denemarken als Brits koningin^[6]
Prinses Alice, Gravin van Athlone (1929)^[36]
Arthur van Connaught en Strathearn (1937)
Eduard VII van het Verenigd Koninkrijk
George VI van het Verenigd Koninkrijk (1931 als hertog van York)^[37]
Prins George Hertog van Kent (1934)^[38]
Prinses Louise, Hertogin van Argyll^[6] (1915)
Princess Marina, Duchess of Kent (1934)^[39]^[40]
Vita Sackville-West
Robin Vane-Tempest-Stewart, 8e Markies van Londonderry^[6] (1911)
Lady Wantage
Ignaz Wechselmann (1894)^[41]
Sándor Wekerle (1896)
Lady Wernher^[6]
Princes Xenia Georgievna van Rusland, 1915 ^[42]

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

Tonko Grever en Annemieke Heuft, De László in Holland. Nederlanders geportretteerd door de internationale societyschilder Philip de László (1869-1937). Zwolle/Amsterdam, 2006 [catalogus bij een tentoonstelling in Museum Van Loon].
Duff Hart-Davis, Philip de László. His life and art. New Haven/London, 2010.

Bronnen[bewerken | brontekst bewerken]

Bronnen, noten en/of referenties

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Philip de László op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

↑ "Philip Alexius de László, M.V.O., P.R.B.A., 1869 Budapest - 1937 London" op de website The De Laszlo Archive Trust. Bezocht op 15 augustus 2007.
↑ Giles MacDonogh. "Parlour games", The Guardian, 20 december 2003. In dit artikel wordt gezegd dat László had not only painted the Austrian foreign secretary, Count Berchtold, regarded by many as responsible for the war; he had also been ennobled by Emperor Franz Josef in 1912. After warnings, he was arrested in the summer of 1917 and accused of making contact with the enemy by sending letters to his mother and brother. He was locked up in Brixton prison and Holloway internment camp as an enemy alien. He didn't sympathise with the enemy: the range of his sitters reveals his even-handedness. He was released due to ill-health, but was not vindicated until the summer of 1919. He had been unable to paint anyone outside his own family for two years
↑ Owen Ruter, Portrait of a Painter. The Authorized Life of Philip de László
↑ Suzy Menke's article, "A Hungarian artist's brush with grandeur" The International Herald Tribune Friday 9 January 2004, waar wordt gezegd dat 16 van de 17 kleinkinderen aanwezig waren bij de opening van de tentoonstelling [www.iht.com/articles/2004/01/09/menkes_ed3_.php]
↑ foto
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t ^u ^v ^w ^x ^y ^z ^aa ^ab Laszlo; A Brush with Grandeur
↑ foto
↑ foto
↑ foto
↑ foto
↑ foto (1910)
↑ foto
↑ foto
↑ foto
↑ foto
↑ foto
↑ foto^{[dode link]}
↑ foto
↑ foto
↑ foto
↑ foto
↑ foto
↑ foto
↑ foto
↑ foto
↑ foto
↑ [1]
↑ foto
↑ foto
↑ toto (1913)
↑ foto; (1920)
↑ foto; (1927)
↑ foto; (1928)
↑ foto
↑ foto
↑ foto
↑ foto
↑ foto
↑ foto; (1934)
↑ foto
↑ foto
↑ (en) Portrait of Princess Xenia Georgievna by Philip Alexius de Laszlo. Pixels. Geraadpleegd op 30 oktober 2022.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

The de Laszlo Archive Trust. Last accessed 15 August 2007.
National Portrait Gallery biographical profile and links to images Retrieved 15 August 2007.
Articles on de Laszlo from website dedicated to John Singer Sargent. Last accessed 15 August 2007.
Suzy Menkes. "A Hungarian artist's brush with grandeur" The International Herald Tribune Friday 9 January 2004. Last accessed 15 August 2007.[3]
The Honourable Sandra de Laszlo Interview about her grandfather-in-law's work and current appeal. Retrieved 15 August 2007.

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Philip Alexius de László op Wikimedia Commons.

[1] "Philip Alexius de László, M.V.O., P.R.B.A., 1869 Budapest - 1937 London" op de website The De Laszlo Archive Trust. Bezocht op 15 augustus 2007.

[2] Giles MacDonogh. "Parlour games", The Guardian, 20 december 2003. In dit artikel wordt gezegd dat László had not only painted the Austrian foreign secretary, Count Berchtold, regarded by many as responsible for the war; he had also been ennobled by Emperor Franz Josef in 1912. After warnings, he was arrested in the summer of 1917 and accused of making contact with the enemy by sending letters to his mother and brother. He was locked up in Brixton prison and Holloway internment camp as an enemy alien. He didn't sympathise with the enemy: the range of his sitters reveals his even-handedness. He was released due to ill-health, but was not vindicated until the summer of 1919. He had been unable to paint anyone outside his own family for two years

[3] Owen Ruter, Portrait of a Painter. The Authorized Life of Philip de László

[4] Suzy Menke's article, "A Hungarian artist's brush with grandeur" The International Herald Tribune Friday 9 January 2004, waar wordt gezegd dat 16 van de 17 kleinkinderen aanwezig waren bij de opening van de tentoonstelling [www.iht.com/articles/2004/01/09/menkes_ed3_.php]

[5] to

[Brush-6] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t ^u ^v ^w ^x ^y ^z ^aa ^ab Laszlo; A Brush with Grandeur

[7] to

[8] to

[9] to

[10] to

[11] to (1910)

[12] to

[13] to

[14] to

[15] to

[16] to

[17] to^{[dode link]}

[18] to

[19] to

[20] to

[21] to

[22] to

[23] to

[24] to

[25] to

[26] to

[27] [1]

[28] to

[29] to

[30] toto (1913)

[31] to; (1920)

[32] to; (1927)

[33] to; (1928)

[34] to

[35] to

[36] to

[37] to

[38] to

[39] to; (1934)

[40] to

[41] to

[42] (en) Portrait of Princess Xenia Georgievna by Philip Alexius de Laszlo. Pixels. Geraadpleegd op 30 oktober 2022.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]

[28]

[29]

[30]

[31]

[32]

[33]

[34]

[35]

[36]

[37]

[38]

[39]

[40]

[41]

[42]