Philippe Senderos

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Philippe Senderos
Philippe Senderos
Persoonlijke informatie
Volledige naam Philippe Sylvain Senderos
Geboortedatum 14 februari 1985
Geboorteplaats Genève, Zwitserland
Lengte 190 cm
Been Rechts
Positie Centrale verdediger
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2019
Senioren
Seizoen Club W (G)
2002–2003
2004–2010
2008–2009
2010
2010–2014
2014
2014–2016
2016
2016–2017
2017–2018
2019
Vlag van Zwitserland Servette
Vlag van Engeland Arsenal
Vlag van Italië AC Milan
Vlag van Engeland Everton
Vlag van Engeland Fulham
Vlag van Spanje Valencia CF
Vlag van Engeland Aston Villa
Vlag van Zwitserland Grasshoppers
Vlag van Schotland Rangers FC
Vlag van Verenigde Staten Houston Dynamo
Vlag van Zwitserland FC Chiasso
26(3)
64(2)
14(0)
2(0)
57(3)
8(0)
8(0)
14(0)
3(0)
14(4)
3(0)
Interlands
2005–2016 Vlag van Zwitserland Zwitserland 57(5)
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Philippe Sylvain Senderos (Genève, 14 februari 1985) is een voormalig Zwitsers voetballer die bij voorkeur als verdediger speelde. Tussen 2002 tot en met 2019 kwam hij uit voor onder andere Arsenal, AC Milan, Valencia CF en Rangers FC. Senderos debuteerde in 2005 in het Zwitsers voetbalelftal. De Zwitser spreekt Engels, Frans, Duits, Spaans en Italiaans.[bron?]

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Senderos' vader is Spaans en zijn moeder Servisch. Hij debuteerde in het seizoen 2001/02 in het betaald voetbal bij Servette. Hij werd voor het seizoen 2004/05 naar Arsenal gehaald. Daar debuteerde Senderos in de League Cup tegen Manchester City. Toen Sol Campbell in 2005 geblesseerd raakte, was Senderos zijn vervanger bij Arsenal. Hij won daarmee in 2004/05 de FA Cup door in de finale van Manchester United te winnen. Bij Arsenal speelde hij met nummer zes, dat drie decennia lang toebehoorde aan Tony Adams. In het seizoen 2009/10 werd Senderos uitgeleend aan Everton. Na periodes bij AC Milan en Everton tekende hij in 2010 een contract bij Fulham. Daar speelde hij 3,5 seizoen, waarna de club hem een half jaar verhuurde aan Valencia CF. Hij tekende in juni 2014 een tweejarig contract bij Aston Villa, dat hem transfervrij overnam van Fulham.[1] In 2016 speelde hij eerst voor Grasshopper Club Zürich en sinds de zomer voor Rangers FC. Hij verruilde Rangers FC in augustus 2017 transfervrij voor Houston Dynamo. Daar liep zijn contract eind 2018 af. In september 2019 sloot hij aan bij FC Chiasso, waar hij op 9 november 2019 zijn debuut maakte. Op 16 december 2019 kondigde de Zwitser per direct het einde van zijn voetbalcarrière aan.

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Wedstrijden Doelpunten Competitie
2001/02 Vlag van Zwitserland Servette 3 0 Axpo Super League
2002/03 23 3
2004/05 Vlag van Engeland Arsenal 13 0 Premier League
2005/06 20 2
2006/07 14 0
2007/08 17 2
2008/09 0 0
Vlag van Italië AC Milan 14 0 Serie A
2009/10 Vlag van Engeland Everton 2 0 Premier League
2010/11 Vlag van Engeland Fulham 3 0
2011/12 21 1
2012/13 21 0
2013/14 12 1
Vlag van Spanje Valencia CF 8 0 Primera División
2014/15 Vlag van Engeland Aston Villa 8 0 Premier League
2015/16 Vlag van Zwitserland Grasshopper 14 0 Super League
2016/17 Vlag van Schotland Rangers FC 3 0 Scottish Premiership
2017 Vlag van Verenigde Staten Houston Dynamo 2 0 Major League Soccer
2018 8 4
2019/20 Vlag van Zwitserland FC Chiasso 3 0 Challenge League
Totaal 210 13

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Bij het gewonnen Europees kampioenschap onder 17 in 2002 was Senderos aanvoerder van Zwitserland. Nadat hij in 2005 debuteerde in het nationale elftal speelde hij op het wereldkampioenschap 2006 alle groepswedstrijden. In het laatste duel tegen Zuid-Korea maakte Senderos het eerste doelpunt, waarbij hij zijn neus brak. Doordat hij ook geblesseerd raakte aan zijn schouder, moest hij worden geopereerd en eindigde zijn deelname aan het toernooi voortijdig.

Op het Europees kampioenschap voetbal 2008 speelde Senderos alle drie wedstrijden van Zwitserland volledig mee. Het wereldkampioenschap voetbal 2010 duurde voor Senderos 36 minuten. Tijdens een zelf ingezette sliding in het eerste groepsduel tegen Spanje (0–1 winst) verstuikte hij zijn enkel en kon hij niet meer verder. Hierdoor miste hij ook de andere twee Zwitserse wedstrijden tegen Chili en Honduras.

In mei 2014 werd Senderos door bondscoach Ottmar Hitzfeld opgenomen in de selectie voor het wereldkampioenschap 2014 in Brazilië.[2] Clubgenoten (Valencia CF) Eduardo Vargas (Chili), Ricardo Costa en João Pereira (Portugal) en Sofiane Feghouli (Algerije) waren ook actief op het toernooi. Senderos wist niet door te dringen tot de 23-koppige selectie voor het EK voetbal 2016 in Frankrijk. Bondscoach Vladimir Petković liet hem buiten de ploeg, net als onder anderen Gökhan Inler.

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Engeland Arsenal
FA Cup 1x 2004/05
FA Community Shield 1x 2004
Vlag van Zwitserland Zwitserland –17
Europees kampioen –17 1x 2002

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Philippe Senderos van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.