Phoniscus papuensis

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Phoniscus papuensis
IUCN-status: Kwetsbaar[1] (2020)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Chiroptera (Vleermuizen)
Familie:Vespertilionidae (Gladneuzen)
Geslacht:Phoniscus
Soort
Phoniscus papuensis
(Dobson, 1878)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Phoniscus papuensis op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

Phoniscus papuensis (goudpuntvleermuis) is een vleermuis uit het geslacht Phoniscus die voorkomt in het oosten van Nieuw-Guinea, op het Indonesische eiland Biak-Supiori en langs de Australische oostkust, zuidelijk tot Bega in het zuidoosten van Nieuw-Zuid-Wales. Overal is dit dier weinig algemeen.

P. papuensis heeft een lange, wollige vacht. De bovenkant van het lichaam is donkerbruin tot zwart, met goudkleurige punten aan de haren, de onderkant bruin. De oren zijn puntig en smal. Het voorhoofd is zeer hoog. De kop-rompengte bedraagt 43 tot 60 mm, de staartlengte 37 tot 48 mm, de voorarmlengte 37 tot 43 mm, de oorlengte 14 tot 16,5 mm en het gewicht 5,7 tot 11,4 g.

Deze soort leeft net als de meeste andere vleermuizen van geleedpotigen. Het dier pakt spinnen uit hun webben en andere geleedpotigen van de vegetatie. De vlucht is langzaam en fladderend. Het dier slaapt in vogelnesten van Gerygone-soorten, boomholtes of dichte vegetatie. De paartijd valt mogelijk in het natte seizoen.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Flannery, T.F. 1995. Mammals of New Guinea. Chatswood, New South Wales: Reed Books, 568 pp.
  • Flannery, T.F. 1995. Mammals of the South-West Pacific & Moluccan Islands. Chatswood: Reed Books, 464 pp. ISBN 0-7301-0417-6
  • Menkhorst, P. & Knight, F. 2001. A Field Guide to the Mammals of Australia. South Melbourne: Oxford University Press, x+269 pp. ISBN 0 19 550870 X
  • Simmons, N.B. 2005. Order Chiroptera. Pp. 312-529 in Wilson, D.E. & Reeder, D.M. (eds.). Mammal Species of the World: a taxonomic and geographic reference. 3rd ed. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2 vols., 2142 pp. ISBN 0-8018-8221-4