Phrynosoma hernandesi

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Phrynosoma hernandesi
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2007)
Phrynosoma hernandesi
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Orde:Squamata (Schubreptielen)
Onderorde:Lacertilia (Hagedissen)
Infraorde:Iguania (Leguaanachtigen)
Familie:Phrynosomatidae
Geslacht:Phrynosoma (Padhagedissen)
Soort
Phrynosoma hernandesi
Girard, 1858
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Phrynosoma hernandesi op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Herpetologie

Phrynosoma hernandesi is een hagedis uit de familie Phrynosomatidae.

Naam en indeling[bewerken | brontekst bewerken]

De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Charles Frédéric Girard in 1858. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Phrynosoma (Tapaya) hernandesi gebruikt.[2] De soort werd lange tijd als een ondersoort gezien van de korthoornpadhagedis (Phrynosoma douglasii).

De soortaanduiding hernandesi is een eerbetoon aan de Spaanse onderzoeker Francisco Hernández Médico die in 1651 schreef over zijn ontmoeting met stekelleguanen.

Ondersoorten[bewerken | brontekst bewerken]

De soort wordt verdeeld in twee ondersoorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.

Naam Auteur Verspreidingsgebied
Phrynosoma hernandesi hernandesi Girard, 1858 Canada, Mexico, Verenigde Staten
Phrynosoma hernandesi ornatum Girard, 1858 Canada, Mexico, Verenigde Staten

De hagedis bereikt een totale lichaamslengte van 9,5 tot 12,5 centimeter met uitschieters tot bijna 16 centimeter. Volwassen dieren worden groter dan vergelijkbare soorten en hebben meer oranje kleuren aan zowel de rug- als de buikzijde.[3]

Phrynosoma hernandesi komt voor in het westen van de Verenigde Staten van Texas tot in Canada. De hagedis eet insecten, voornamelijk mieren, maar ook andere prooien worden soms gegeten.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Bronvermelding[bewerken | brontekst bewerken]