Pianosonate nr. 10 (Beethoven)
| Pianosonate nr. 10 | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
De eerste maten van het eerste deel: Allegro
| ||||
| Componist | Ludwig van Beethoven | |||
| Soort compositie | Pianosonate | |||
| Gecomponeerd voor | Pianoforte | |||
| Toonsoort | G majeur | |||
| Opusnummer | 14 nr. 2 | |||
| Compositiedatum | 1798-1799 | |||
| Opgedragen aan | Josefa von Braun | |||
| Duur | ca. 15' | |||
| Vorige werk | Pianosonate nr. 9 op. 14/1 | |||
| Volgende werk | Pianoconcert nr. 1 op. 15 | |||
| Oeuvre | Oeuvre van Ludwig van Beethoven | |||
| ||||
Pianosonate nr. 10 in G majeur, op. 14 nr. 2, is een sonate voor piano, van Ludwig van Beethoven. Het stuk, dat tussen 1798 en 1799 geschreven is, duurt circa 15 minuten. Het is geschreven voor Josefa von Braun.
Onderdelen[bewerken | brontekst bewerken]
De sonate bestaat uit drie delen:
Allegro[bewerken | brontekst bewerken]
Dit is het eerste deel van de sonate. Het deel opent met een kort stuk met zestiende noten, dat door het hele stuk gebruikt wordt. Het staat in G majeur en heeft een lengte van circa 7 minuten.
Andante[bewerken | brontekst bewerken]
Dit is het tweede deel van de sonate. Het bestaat uit variaties op een thema. Net als het eerste en laatste deel lijkt dit stuk zacht te eindigen, maar eindigt echter plotseling met een fortissimo C majeur akkoord. Het stuk staat in C majeur en duurt circa 5 minuten.
Scherzo: Allegro assai[bewerken | brontekst bewerken]
Dit is het derde en laatste deel van de sonate. De maat van het stuk is 3/8. Ondanks de titel "Scherzo", heeft het stuk een rondovorm. Het stuk in G majeur eindigt op de laagste noot van de piano's uit Beethovens tijd en duurt circa 3 minuten.
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
· 
· 