Pianotrio nr. 1 (Sinding)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Pianotrio nr. 1
Trio für Pianoforte, Violine und Violoncell
Componist Christian Sinding
Soort compositie pianotrio
Gecomponeerd voor piano, viool en cello
Toonsoort D majeur
Opusnummer 23
Compositiedatum circa 1893
Première 1894 (?)
Opgedragen aan Franz Rummel
Vorige werk opus 22: Galemandssange
Volgende werk opus 24: Fünf Stücke für das Pianoforte opus 24
Oeuvre Oeuvre van Christian Sinding
Portaal  Portaalicoon   Klassieke muziek

Christian Sinding voltooide zijn Pianotrio nr. 1 in D majeur waarschijnlijk in 1893. Het behoort tot zijn repertoire dat in de vergetelheid is geraakt. Het bestaat uit drie delen:

Dit eerste pianotrio staat volledig in de schaduw van Pianotrio nr. 2 en nr. 3. Het werk werd uitgegeven door Wilhelm Hansen, een muziekuitgeverij in Kopenhagen en Leipzig. Het werk is opgedragen aan pianist Franz Rummel (1853-1901), een Brits pianist die zich meer wijdde aan lesgeven dan aan concerteren. Rummel was leraar van Isaac Albeniz en vader van Walter Rummel. Wellicht hebben Sinding en Rummel het werk samen uitgevoerd in de dagen voorafgaand aan 11 maart 1894, toen Rummel soleerde in het Pianoconcert van Sinding. Rummel verbleef toen een hele week in Oslo.

Sinding populairste werk Frühlingsrause wordt soms toebedeeld als deel 3 van zijn opus 23. Dat is onjuist, dat werkje is afkomstig uit Sech Stücke für das Pianoforte opus 32.