Pictorum aliquot celebrium Germaniae Inferioris effigies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Titelblad van Volcxken Dierckx (1572)
Titelblad van Hondius (1610)
Allegorie van roem na de dood (Hondius, 1610)

Pictorum aliquot celebrium Germaniae Inferioris effigies is een portretgalerij van kunstenaars uit de Nederlanden. De titel betekent 'Gelijkenissen van enige bekende schilders uit Neder-Duitsland'. De auteur is Dominicus Lampsonius, die korte teksten aanbracht voor de eerste editie van 1572. In 1610 werd het werk sterk uitgebreid.

Uitgaven[bewerken | brontekst bewerken]

De eerste editie uit 1572 werd verzorgd door Volcxken Dierckx, de weduwe van Hieronymus Cock die zijn In de Vier Winden-uitgeverij voortzette.[1] Ze verscheen in Antwerpen en beleefde minstens drie drukken. De biografische teksten in het Latijn waren afkomstig van Dominicus Lampsonius, die ook een Grieks epigram wijdde aan zijn vriend Lambert Lombard. De 23 genummerde portretten waren grotendeels gegraveerd door Jan Wierix en Cornelis Cort, met mogelijk ook een inbreng van Cock. Alleen dode schilders werden opgenomen in de reeks. Aangezien het doel erin bestond om een levensechte gelijkenis te bekomen, werden vaak zelfportretten als bronmateriaal gebruikt. Andere gingen terug op tekeningen van Albrecht Dürer.

Na de dood van Volcxken in 1601 kocht haar Antwerpse collega Theodoor Galle de koperplaten. Kort erna liet hij een eigen uitgave verschijnen, Illustrium quos Belgium habvit pictorum effigies, waarin geboorte- en sterfdata waren toegevoegd. De titelpagina was volledig nieuw. Bij de dood van zijn weduwe Catharina Moerentorf in 1636, bevonden de platen zich in de erfboedel.

In 1610 verscheen onder een licht gewijzigde titel, Pictorum aliquot celebrium praecipuae Germaniae Inferioris effigies, een sterk uitgebreide portrettengalerij (68 portretten in plaats van 23). Auteur was Hendrik Hondius. Hiervoor maakte hij nieuwe kopergravures, waarschijnlijk naar de prenten uit 1572. In de achtergrond voegde hij elementen toe die verband hielden met de afgebeelde kunstenaar. Hondius splitste zijn werk op in drie delen: het eerste deel was grotendeels gebaseerd op de eerdere galerij (enkel Hieronymus Cock vervangen door Cornelis Engebrechtsz). In het tweede deel presenteerde hij historische Noord-Nederlandse figuren onder aanvoering van Albrecht Dürer (vandaar allicht de toevoeging van 'praecipuae': hoofdzakelijk uit de Nederlanden). Het derde deel bevatte eigentijdse kunstenaars. De herwerkingen zijn toegeschreven aan vier tekenaars: Simon Frisius is te herkennen aan zijn maniërisme, Andries Jacobsz. Stock aan zijn tonaliteit, Robert de Baudous aan zijn fijne stijl en Hendrick Hondius zelf aan de combinatie van diverse technieken.

Bij Johannes Janssonius verschenen nieuwe uitgaven van Hondius' boek in 1612 en 1618. In de nog bestaande gebonden uitgaven is de volgorde van de kunstenaars haast nooit dezelfde.

Opgenomen schilders[bewerken | brontekst bewerken]

Dierckx (1572)[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Hubert van Eyck
  2. Jan van Eyck
  3. Jeroen Bosch
  4. Rogier van der Weyden
  5. Dirk Bouts
  6. Bernard van Orley
  7. Jan Gossaert
  8. Joachim Patinir
  1. Quentin Matsys
  2. Lucas van Leyden
  3. Jan van Amstel
  4. Joos van Cleve
  5. Mathys Cock
  6. Herri met de Bles
  7. Jan Cornelisz Vermeyen
  8. Pieter Coecke van Aelst
  1. Jan van Scorel
  2. Lambert Lombard
  3. Pieter Bruegel de Oude
  4. Willem Key
  5. Lucas Gassel
  6. Frans Floris
  7. Hieronymus Cock

Hondius (1610)[bewerken | brontekst bewerken]

Nederlandse vertaling[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • I. von Szwykowski, "Sammel-Werke Alt Niederländische Maler-Portraits von Hieronymus Cock und Heinrich Hondius. Aus der zweiten Hälfte des 16. und zu Anfang des 17. Jahrhunderts", in: Archiv für die Zeichnenden Künste, nr. 2, 1856, p. 13-63
  • J. Puraye (red.), Dominique Lampson. Les Effigies des Peintres célèbres des Pays-Bas, Bruges, 1956
  • H.-J. Raupp, Untersuchungen zu Kunstlerbildnis und Kunstlerdarstellung in den Niederlanden im 17. Jahrhundert, Hildesheim, 1984, p. 17-23
  • Nadine Orenstein, Hendrick Hondius and the Business of Prints in Seventeenth-Century Holland, Rotterdam, 1996
  • S.-S. Durante, Between 'verbum' and 'imago'. The text/image dialectic in the 'Pictorum effigies' of Domenicus Lampsonius, Courtauld Institute of Art, University of London, 2002
  • Nicolas Galley Hauterive, "Pictorum Aliquot Celebrium Germaniae Inferioris Effigies", in: De l'original à l'excentrique. L'émergence de l'individualité artistique au nord des Alpes, doctoraatsthesis universiteit Fribourg, 2005, p. 131-141
  • S. Meiers, "Portraits in print. Hieronymus Cock, Dominicus Lampsonius, and Pictorum aliquot Germaniae Inferioris Effigies", in: Zeitschrift für Kunstgeschichte, vol. 69, 2006, blz. 1-16
  • Maria Berbara, Propria Belgarum laus: Domenicus Lampsonius e as Pictorum aliquot celebrium germaniae inferioris effigies, in: Revista de História da Arte e Arqueologia, nr. 8, juli-december 2007, p. 18-37
  • Godelieve Denhaene, "Giorgio Vasari, Lodovico Guicciardini et les Pictorum Aliquot Celebrium Germaniae inferioris Effigies de Jérôme Cock", in: Art&fact, nr. 28, 2009, p. 44-54

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Voetnoten[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Stephanie Porras, Repeat viewing: Hendrick Hondius's Effigies, The Courtauld Institute of Art (bezocht 12 september 2015)
Zie de categorie Pictorum aliquot celebrium Germaniae inferioris effigies van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.