Pirimicarb

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Pirimicarb
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van pirimicarb
Algemeen
Molecuulformule C11H18N4O2
IUPAC-naam 2-dimethylamino-5,6- dimethylpyrimidin-4-yl- dimethylcarbamaat
Molmassa 238,28622 g/mol
SMILES
CC1=C(N=C(N=C1OC(=O)N(C)C)N(C)C)C
InChI
1S/C11H18N4O2/c1-7-8(2)12-10(14(3)4)13-9(7)17-11(16)15(5)6/h1-6H3
CAS-nummer 23103-98-2
EG-nummer 245-430-1
PubChem 31645
Wikidata Q419705
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
ToxischMilieugevaarlijk
Gevaar
H-zinnen H301 - H410
EUH-zinnen geen
P-zinnen P273 - P501
EG-Index-nummer 006-035-00-8
LD50 (ratten) (oraal) 142 mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur wit
Dichtheid 1,18 g/cm³
Smeltpunt 91,6 °C
Oplosbaarheid in water 2,7 g/L
log(Pow) 1,7
Nutritionele eigenschappen
ADI 0,035 mg/kg lichaamsgewicht
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Pirimicarb (ISO-naam) is een selectief, systemisch insecticide uit de groep der carbamaten, dat gebruikt wordt tegen bladluizen op een groot aantal teelten: fruit- en groententeelten, graangewassen en sierplanten. Het is een acetylcholinesterase-inhibitor.

Pirimicarb is sedert 1970 op de markt. Het werd oorspronkelijk ontwikkeld door het Britse ICI Ltd.[1] Het is het actief bestanddeel van onder andere Pirimor van Syngenta Crop Protection.

Regelgeving[bewerken | brontekst bewerken]

Pirimicarb is sedert 1 februari 2007 opgenomen in de lijst van pesticiden die in de lidstaten van de Europese Unie kunnen toegelaten worden (de bijlage I bij Richtlijn 91/414/EEG).

Toxicologie en veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]

Pirimicarb heeft een hoge acute orale toxiciteit en is ook toxisch bij inademing. De dermale toxiciteit is laag, maar de stof kan de huid sensitiseren. De stof is niet genotoxisch maar uit proeven op muizen is gebleken dat ze mogelijk kankerverwekkend is; het is echter niet duidelijk of dit relevant is voor de mens.[2]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]