Plankalkül

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Plankalkül
Paradigma imperatief
Verschenen 1948
Ontworpen door Konrad Zuse
Implementaties Tot 2000 geen
Beïnvloed door Gottlob Freges werk
Portaal  Portaalicoon   Informatica

Plankalkül is een programmeertaal ontwikkeld door de Duitser Konrad Zuse. De ontwikkeling gebeurde tussen 1943 en 1945. Plankalkül was de eerste hogere programmeertaal. Vanwege de gaande Tweede Wereldoorlog en de commercialisering van Zuses Z3-computer werd de programmeertaal niet toen uitgebracht. Tegen 1946 had Zuse er een boek over geschreven dat niet gepubliceerd werd. In 1948 publiceerde hij wel een paper dat evenwel weinig aandacht kreeg. Hierdoor zou computerprogrammering nog lange tijd gezien worden als een zaak van machinecode. Pas in 1972 werd wijder over Plankalkül gepubliceerd. In 2000, vijf jaar nadat Zuse was overleden, werd de eerste Plankalkül-compiler geschreven door de Vrije Universiteit Berlijn.

Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

Plankalkül was beïnvloed door de relationele algebra. De notatie (in de oorspronkelijke vorm tweedimensionaal) was gelijkaardig aan die in Gottlob Freges Begriffsschrift uit 1879. De naam was een samentrekking van de Duitse woorden Plan en Kalkül.

De taal omvat onder meer:

Voorbeeld[bewerken | brontekst bewerken]

Volgend voorbeeld berekent de hoogste waarde van drie variabelen door de functie max aan te roepen:

 P1 max3 (V0[:8.1],V1[:8.2],V2[:8.1]) => R0[:8.1]
   max(V0[:8.5],V1[:8.4]) => Z1[:8.3]
   max(Z1[:8.6],V2[:8.2]) => R0[:8.2]
 END
 P2 max (V0[:8.6],V1[:8.3]) => R0[:8.1]
   V0[:8.0] => Z1[:8.4]
   (Z1[:8.0] < V1[:8.3]) -> V1[:8.2] => Z1[:8.1]
   Z1[:8.3] => R0[:8.2]
 END

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]